Landelijke Genoegdag 2014 - Goed en gezellig

De landelijke genoegdag is altijd een fijne dag, een dag waar je gelijkgestemden kunt ontmoeten en (her)inspiratie op kunt doen. Een feest voor mij. Helaas kan ik maar om het jaar gaan, omdat mijn schoonmoeder altijd haar verjaardag op dezelfde dag viert.
Dit jaar werd het in Oss gehouden en reisden vele consuminderaars gratis met de trein naar Oss. Zoals altijd werd de Genoegdag namelijk gehouden op de dag dat je vrij kunt reizen met het boekenweek geschenk.
Een van de leuke dingen op de Genoegdag is de ontspannen sfeer, waar de organisatie voor zorgt, zonder dat het houtje touwtje wordt.

v.l.n.r. 2 dames van de redactie van de boeken in de
Genoegreeks, Heleen van der Sanden (met , Annemiek van
Deursen, Thomas Volman en Martin van der Gaag.

Aan het begin van het programma werden er enkele eerste uitgaves feestelijk overhandigd aan de auteurs.
Heleen van der Sanden, uitgever van het tijdschrift Genoeg, ontving het eerste exemplaar van alweer de 100e editie van Genoeg.

Annemiek van Deursen, bekend van haar tuinrubriek in Genoeg, haar Mijmeringen en oprichtster van het consuminderhuis in Landgraaf, ontving het eerste exemplaar van haar nieuwe boek "De eerlijke moestuin".

Martin van der Gaag en Thomas Volman, ook bekend van hun rubriek "over de datum" in Genoeg, ontvingen het eerste exemplaar van hun boek "de luxe van Genoeg".

Annemiek van Deursen, de eerlijke moestuin

Workshop "De eerlijke moestuin".
Met haar openheid, kennis, menslievendheid en humor weet Annemiek van Deursen altijd de aandacht van het publiek vast te houden.
Annemiek vertelde over haar nieuwe boek en de totstandkoming hiervan. Het is een praktisch boek waarin bij elke maand van het jaar tips en aanwijzingen zijn te vinden over wat er die maand moet gebeuren in de (moes)tuin. Ook is er veel aandacht voor hergebruik en onderhoud van materialen. Daarnaast bevat het boek veel smakelijke recepten. Volgens een recensie zowel geschikt voor de beginnende als de gevorderde tuinier.
Ook vertelde Annemiek van Deursen over het consuminderhuis. We zagen een foto van "het winkeltje", hier vanuit worden mensen die echt niets meer hebben voorzien van eerste levensbehoeften. Ze vertelde dat het acht weken duurt voor een bijstandsuitkering wordt uitgekeerd, de wachtlijst voor de voedselbank is 12 weken. In de tussentijd is er geen instantie of geld om deze mensen te helpen, behalve als je in Landgraaf of omgeving woont.
Ook vertelde Annemiek over de groep mensen, die op zaterdag wordt voorzien van noodzakelijke etenswaren. "De uitgemergelden", noemen ze deze groep in het consuminderhuis.
Het bleek om hoofdzakelijk alleenstaande mannen te gaan, die vaak al weken niet meer (goed) gegeten hebben. De moeders met kinderen, die komen wel maar de alleenstaande mannen komen vaak laat of niet aankloppen. Beschamend en schokkend, dat dit in Nederland bestaat.

De luxe van Genoeg, horizonleven

Workshop "De luxe van genoeg".
Deze workshop werd verzorgd door de schrijvers van het gelijknamige boek.Volgens een recensie van Marieke Henselmans een boek waarin verschillende theorieën en boeken over het onderwerp consuminderen samengevoegd worden tot een geheel en voor het eerst duidelijke verbanden worden gelegd.
Echter brengt dit boek ook een nieuwe term:  horizonleven. Een theorie die er van uitgaat dat wij als mens steeds een beetje hoger op de ladder willen en daar zelfs mee doorgaan als we twijfelachtig eigenlijk wat staan te bibberen op een hoge sport van die ladder.
Vraag is wie we daar een plezier mee doen.  Een van de auteurs nam de beslissing wat lager op de ladder te klimmen. Dat gaf nog niet voldoening en hij koos later zelfs een compleet andere ladder.
Volgens de schrijvers en onderzoek zou werk moeten voldoen aan vijf voorwaarden om er gelukkig van te worden, zoals "verdien je er genoeg geld mee", "heb je autonomie", "geeft het aanzien".
"Mooie theorie, niet de praktijk", vond een bezoeker achteraf. Ik denk dat de schrijvers bedoeld hebben dat je ook hierin niet moet streven naar perfectie maar naar het meest acceptabel en aangenaam niveau.

Edit/ rectificatie
Om zeker te zijn dat ik niemands woorden verkeerd zou citeren, samenvatten of links zou gebruiken zonder toestemming, heb ik de rechthebbenden berichtjes gestuurd over dit artikel.
Martin van der Gaag stuurde deze reactie:

Dank voor je mooie beschrijving. Maar, in "De luxe van genoeg" (www.deluxevangeneog.blogspot.nl) vertelt geïnterviewde Willem van der Til, die ook op het podium aanwezig was bij de boekpresentatie, toch echt iets anders over de door hem bedachte term 'horizonleven'. Die gaat niet zozeer over het feit dat we alsmaar hogerop willen, maar dat we aangespoord worden vooral voor onze toekomst te leven en te vergeten dat ons leven vandáág plaatsvindt. Plannen maken voor de toekomst is belangrijk, maar het leven van vandaag ook. Dat laatste wordt makkelijk overschaduwd door de wensen die reclame en carrière-ideeën bij je oproepen. En als je dat niet merkt, heb je kans dat je aan het 'horizonleven' bent

De lunch die volgde was zoals gewoonlijk goed verzorgd en lekker.

In het middagprogramma kon er uit verschillende workshops gekozen worden. Heel lastig, vond ik. Uiteindelijk koos ik voor:

Brainstorm workshop "Gelukkig met genoeg".

Workshop "Gelukkig met genoeg"

Deze workshop werd verzord door Nynke Valk. Ik zag toevallig dat ze op haar eigen blog erover heeft geschreven klik.
Eerst vertelde Nynke over haar model van eenvoud. Een cirkel met in het midden de principes van eenvoud, daarbuiten principes van versnippering (zie link).
Daarna volgde een brainstorm "wat maakt jouw leven ingewikkeld?". Hier kozen wij een top vijf uit, daarna een top drie. Mijn top drie: 1. perfectie, 2. balanceren (tussen verschillende verantwoordelijkheden), 3. willen is niet kunnen.
In kleine groepjes werd dit kort onderling besproken en vervolgens samen. Mooi, dat samen delen, ik vond dat er wel waardevolle opmerkingen werden gemaakt.
De workshop eindigde met visualisatie. Ik stelde me voor hoe mijn leven zou zijn als al die obstakels uit de weg zouden zijn, hoe ik me dan zou voelen, wat ik dan zou doen. De essentie voor mij: ik had keuzes gemaakt. Blijven hangen in een situatie of niet, dingen accepteren of niet is voor mij ook een keuze.
Later op de middag sprak ik Nynke Valk toevallig nog en ze vertelde me iets meer over haar boeddhistische achtergrond. We hadden het over gedachten en situaties die wolken zijn, ze zijn niet vast, ze veranderen en je hebt wel eens verschillend uitzicht ;-). Ik vatte het als volgt samen: mensen zouden graag een schip zijn dat voor anker ligt, zodat niets veranderd maar een schip is nou eenmaal gebouwd om te varen.

Try-out "Stop met klagen", Low impact man.

Ik heb vaak niet zoveel met de humor van onze zuiderburen, vaak vind ik het gortdroog en flauw. Steven Vromman, beter bekend als de Low impact man is daar een uitzondering op.
Hoewel enige Belgische droogte aanwezig was, bleef de aanmaak van speeksel hoog door het vele lachen.
Aan het begin van de voorstelling schetste Steven Vromman een situatie waarin alle stroom uitgevallen was. Hoe reken je dan je boodschappen af, hoe kom je door de schuifdeuren, chaos op de weg, hoe kom je binnen in je huis met elektrische poort en wat als je eenmaal binnen bent? (Met de pepermolen met ledverlichting je kinderen naar het toilet begeleiden, bijvoorbeeld).
De show ging ook over helden, mensen over de hele wereld die kleine en grote dingen hebben gedaan die een grote impact op de wereld (om hen heen) hebben gehad.
Ook verder in de voorstelling, vonden mensen voldoende inspiratie met een leuke dosis eco-humor om zelf aan de slag te gaan. Thuis of daarbuiten.

Afsluiting van de dag, l Heleen van der Sanden, r Low impact
man Steven Vromman.

Om voorbereid te zijn op eventuele stroomuitval, presenteerde de Low impact man zijn teksten niet op een beamer maar op een papieren versie. De teksten bleken aan het eind van de voorstelling de tekst te zijn van het refrein van een lied, dat door iedereen mee gezongen kon worden.
Hierna werd de dag afgesloten door Heleen van der Sanden.

Toen ik mijn jas ging halen in de garderobe werd nog daar gezongen: "Wòòòrd activist, bevrijd jezelf, zoek bondgenoten, deel alles en doe het met liefdèè...". Gewoon goed en gezellig dus, zoals ik al zei ;-).

Later stond ik met een knorrende maag (ik heb zondag een vastdag gehad, alleen gelunched en een appel als avondeten om rond de 500 cal. uit te komen) op een perron. Geïnspireerd door de Low Impact Man zei ik tegen mezelf: "ik ben een persoon, die geen lege calorieën nodig heeft". En het lukte om de geuren uit de lege-calorieën-Kiosk te weerstaan. Nu de cola nog.

Ik vertrok thuis met het boekenweekgeschenk en het boek over het vastendieet, om te lezen in de trein. Op de terugweg had ik een kleine bibliotheek in mijn rugzak. Mijn vier nieuwe aanwinsten:
- De eenvoudige moestuin van Annemiek van Deursen, gesigneerd, letterlijk met opdracht (haha). Ik had Annemiek in de trein gesproken, ze had me gevraagd welk boek ik had gekocht voor het boekenweekgeschenk. Nu heeft ze in mijn boek geschreven: "Gewoon veel groenten telen en eten en 't figuurtje volgt." Hihihi.
- Besparen maar van Marieke Henselmans, dit boek kregen we als cadeautje bij het vertrek. Marieke Henselmans zag ik voor het eerst "in het echt".
s'Middag zag ik het boek uitgedeeld worden aan mensen die eerder vertrokken. Even later zag ik dat Marieke Henselmans aanstalten maakte om te vertrekken. Ik heb twee keer de stoute schoenen aangetrokken en nu heb ik een gesigneerd exemplaar. Die ga ik, net als de eenvoudige moestuin, doorgeven aan mijn kinderen. Het consuminderen is mij weer doorgegeven door mijn opa, oma en moeder, ik wil het ook weer doorgeven.
- Exit supermama van Denise Hulst en Sjoukje van de Kolk, wat lief dat ze dat speciaal voor mij hebben geschreven ;-).
- Gare Du Nord van Philips Freriks, die stond in een hoekje in de trein. Het moest wel bookcrossing zijn en inderdaad. Leuk, ik heb nog nooit een bookcrossing boek gevonden. Op mijn bureau ligt nu een flinke stapel leesvoer maar ik hoop dat ik het boek binnenkort weer vrij kan laten voor de volgende lezer.

Met excuses voor de slechte kwaliteit van de foto's.

Moneypenny

Voorjaarscollectie

Uit de voorjaarscollectie van FILA, de special edetion metalic slipper.

 Het tweede paar slippers van dit merk stuk. MrPenny kwam daarom aanzetten met de klustape ;-). Okee, nu ga ik er dus niet meer mee terug!

 Voor Minipenny moest er even gesjopt worden voor nieuwe schoenen. Het achterste paar was niet echt mijn idee maar ze is er zooo blij mee. K3 schoenen met glitters en lampjes :-( pfffff. Nou ja, alles went. Bij het witte paar ontdekte ik pas DE manier om een kleuter schoenen aan te smeren. Put kleuter uit en laat deze TV kijken in een schoenwinkel. Duik onder het TV scherm en pas vervolgens de onderhavige kleuter schoenen aan die jij leuk vind. Ging veel beter!

Morgen is oma jarig. Oma wilde een Dahlia bol maar Minipenny verstond een bloemkool. Het werd een melig telefoon gesprek waarbij oma nog twee keer per ongeluk bloemkool zei.
We hadden nog een mooie schaal en de bloemkool was zo gekocht.  MrPenny pakte bij de inpak tafel van het tuincentrum nog een keurig stickertje mee om het af te maken. Wat een lolbroek is die jongen vandaag.
Zelf kan ik niet mee morgen,  ik ga naar de Genoegdag in Oss.  Ik heb er veel zin in.
Alleen ga ik daarom nu even rusten, anders moet ik morgen om drie uur bij elkaar geveegd worden en ik vind het niet netjes im rommel te maken bij een ander ;-).

Ontrommelen

Al tijden neem ik me voor om ons huis, met name de zolder, te "ontrommelen".
Laatst begon ik enthousiast met onze kledingkast. Alles wat niet meer paste ging in een zak, "voor betere tijden", op de dichtgebonden zak schreef ik de datum van die dag. Als die betere tijden dan toch niet aanbreken, gooi ik het over een jaar weg zonder erin te kijken.

Omdat ik een mega allergische aanval met hoge koorts kreeg van het stof in die lang niet gedragen kleding en het stof op de kledingkast, werd mijn enthousiasme voor het ontrommelen wel wat minder.
Als ik weer eens tijd en energie vind, ergens, moet ik toch echt eens met die zolder aan de slag.

Laatst deed ik een kleine en vlugge ontrommelactie in huis.
Ik ben lid van een weggeef/doorgeef groep in mijn buurt op Facebook. Op die groep is een doorgeeftas, die wordt steeds verloot voor wie wil mee loten. De gelukkige komt de doorgeeftas ophalen, mag thuis grabbelen en stopt er een nieuw artikel in voor elk artikel dat eruit is gehaald.
Zo kon ik toch afstand doen van bijvoorbeeld dat vaasje dat al jaren achter de tv verstopt stond. Zo'n miskoopje wat toch niet helemaal past in je huis maar wat je zonde vind om weg te gooien.
Na mijn opruimactie werd de doorgeeftas "de doorgeeftassen" ;-).
Er zijn heel veel van die groepen in mijn omgeving, weggeef, gratis op te halen, aanbieden regio (woonplaats/gemeente/kengetal), kinderspullen, noem het maar op.

Nou heb ik wel meer dingen in huis die ik makkelijker weg zou kunnen doen als het niet de kraakwagen zou gaan.
Daar is een handige site voor, namelijk inzameldoelen.nl. Zoek je een goed doel voor kleding, speelgoed, babyspullen, medische spullen, boeken, kinderkleding, huisraad etc., hier vind je een goed doel om het aan te doneren.

Nou dus nog ergens tijd en energie vinden, zoals ik al zei.
Ik heb ook wat minder geblogd de laatste tijd vanwege het gebrek aan tijd en energie.
Morgen heb ik een afspraak met de huisarts om e.e.a. te bespreken en op een rijtje te krijgen. Ik heb in ieder geval  een vorm van reuma, wat de laatste tijd erg opspeelt.
Ik wil ook voor de kinderen nog eens beter laten uitzoeken wat het nu is wat we hebben, zij hebben het ook ge-orven van mij. Voor mezelf en de kinderen is het wel belangrijk te weten wat we preventief kunnen doen om erger (veel kans op artrose) te voorkomen. Ik hoop dat ik nog geen artrose heb, moet nog nagekeken worden.

Laatst hebben we ook een gesprek gevraagd voor Ieniminnipenny. Die bleef ook maar niet helemaal opknappen en inmiddels zat het consternatiebureau en de pedagoog moeilijk te doen over achterstand in groei en ontwikkeling. Het was wel een verhelderend gesprek, ze moeten eigenlijk gewoon hun mond houden heeft de huisarts gezegd, het is allemaal gewoon medisch verklaarbaar en er is geen "standaard" op deze leeftijd.
Ienimini krijgt nu koemelk- en lactose vrije voeding en we moeten haar toch weer de astma medicatie geven.

De spannende avond waar ik een praatje moest houden over duurzaamheid is inmiddels ook achter de rug, godzijdank. Het viel natuurlijk hartstikke mee maar er viel echt veel spanning van me af toen het over was, pfff.... Nah, weer een grens verlegd.
Het ergste van die avond was achteraf dat de verantwoordelijke wethouder bij het onderwerp duurzaamheid concreet niet heel erg veel verder komt dan "ja maar we gaan investeren in perscontainers voor plastic afval hoor!".
Toch is er ergens iets gebeurd op het gemeentehuis, ik weet niet of ik dat nou geheel aan de wijkbeheerder, die avond met de wethouder of aan een ander contact te danken heb maar we krijgen wat budget van de gemeente voor onze duurzame projecten in wording in de wijk. Yihaa!

NLdoet en opschoondag

We hoeven ons niet te vervelen in maart!

www.NLdoet.nl

Op 21 of 22 maart kunnen we ons nuttig maken bij NLdoet. Ik heb op de website een klus uitgezocht en me aangemeld. Vrijdag de 21e ga ik helpen met klussen bij een woonhuis voor verstandelijk gehandicapten in de buurt. De hele dag meehelpen zal niet lukken fysiek gezien maar ik hoop dat alle beetjes helpen.

www.supportervanschoon.nl

Op of rond 29 maart is de landelijke opschoondag. In veel gemeenten en wijken wordt er dan gezamenlijk zwerfafval opgeruimd. 

Ook op deze website kun je zien of er iets te doen is bij jou in de buurt.

Bij ons in de wijk gaan we ook bloemen zaaien en zetten (tenminste, als ik dat nog bevestigd krijg van het tuincentrum waar ik dat gesponsord gekregen heb). 

Onze hele opschoondag is duurzaam*. De koffie, thee en iets lekkers voor erbij wilde ik ook graag duurzaam. Ik heb Lidl benaderd en ze verteld dat ik graag hun fairtrade en biologische producten wilde promoten. Leuk om mensen te laten zien dat je ook gewoon bij Lidl terecht kunt voor biologisch en fairtrade. Lidl vond het ook een leuk idee en ik mocht een klein boodschappenlijstje indienen. 

Ik heb ook duurzame prijsjes geregeld, ik ben pas overgestapt van energieleverancier en ik kreeg een waardebon waarmee ik kon shoppen bij een duurzame webshop. 

Voor kinderen heb ik afvalspeurtochten besteld en een kinderpakket met spulletjes. Voor de kleinsten neem ik ook spelletjes mee die met afval te maken hebben. Zoals blikgooien (wij eten de komende weken 6 blikken gepelde tomaat ;-) ), vanaf een afstandje zwaardere en lichtere dingen gooien in een mini kliko die ik nog heb staan, spijkerpoepen (leeg glas) en wat ik verder nog ga bedenken.

Hopelijk wordt het vooral gezellig en leuk.

(* op de limonade voor de kinderen na, en de bloemzaden zijn denk ik niet bio).

Het is even geleden dat ik een berichtje heb geplaatst. Ik wilde de voorjaarsvakantie er echt zijn voor de kinderen en heb toen even "vrij" genomen van al het vrijwilligerswerk etc. 

Komend weekend is het carnaval en dat betekent dat wij gaan afzakken naar het zuiden. Jeuh! 

Een paar jaar geleden had MrPenny met een stuk karton een bordje gemaakt voor op de wandelwagen er stond zoiets op als: Sorry maar ons kind moet het ook leren. Het is in Den Bosch namelijk altijd stervensdruk en als je er dan nog door moet met een kinderwagen... vind niet iedereen handig.

Ik heb voor dit jaar een ander bordje gemaakt, Moneypenny style ;-).

 Sorry!

Moge wij d’r effe dur?

Brabantse In Opleiding

Moestuinmeneer

Laatst was ik op een avond waar via een "talenten ruilbord" talenten geruild konden worden.
Ik bood op een kaartje aan om mensen te helpen met besparen van energie en/of geld. Op een ander kaartje bood ik aan om mijn abonnement op de Genoeg te delen. Op het laatste vroeg ik hulp bij beter leren moestuinieren.
Een ruil kwam tot stand en zo ging ik donderdag met een stel Genoegs op visite bij "mijn moestuinmeneer". Samen met Ienimini werd ik zeer hartelijk ontvangen bij het echtpaar. Na een tijdje gepraat te hebben, gingen we naar de moestuin van de moestuinmeneer kijken.
Ik heb veel van hem mogen leren.
Mijn vermoeden is nu, dat ik zaailingen toch nog te veel water geef. Daar worden het zwakke en dorstige broeders van.
Ook zal er nog een laag tuinaarde op de moestuin moeten ivm waterpijl langs de singel en afwatering.
De bemesting kan ook nog wat beter.
Verder wil ik gaan investeren in vliesdoek of misschien toch maar plastic en materiaal om bogen mee te maken. Bij vliesdoek ben ik bang dat de katten het weer zo slopen.
Oh ja en ik moet iets bedenken met gaas voor de peulvruchten.

Een handige tip van de moestuinmeneer was ook, dat hij zelf kool-, aardbei- en courgette kragen maakt van worteldoek. Je knipt ze gewoon uit en gebruikt ze jaar na jaar. Scheelt een hoop onkruid wieden of stro voor onder de aardbeien.
Van moestuinmevrouw kreeg ik nog de tip om tijdens wandelingen een tas mee te nemen om te vullen met smeerwortel. Smeerwortel is een goede compost versneller.

Moestuinmeneer zaait trouwen ieder jaar goudsbloem om helende zalf mee te maken. De bloemetjes gaan in gesmolten vaseline en blijven een paar dagen trekken. Daarna wordt de vaseline weer opgewarmd en gezeefd. Daarna blijft er een goede zalf over.

Ik ontmoette de moestuinmeneer en mevrouw op een filmavond over de Franciscaanse beweging en de wereldmaaltijd.
Die avond heeft wel wat teweeg gebracht bij mij. Na het zien van de film mocht iedereen opschrijven wat het meeste opgevallen was of getroffen had.
Ik schreef "door mijn keuzes ben ik mede verantwoordelijk voor uitbuiting, onderdrukking en oorlog" (dit heeft betrekking op het feit dat mensen worden verjaagd of toegang tot water of voedsel wordt ontzegt door grote bedrijven die zorgen voor productie van onze voedingsmiddelen en gebruiksartikelen).
Ik trok de vergelijking met Teun van der Keuken, die zichzelf aangaf omdat hij een aandeel had in slavernij door het eten van chocolade.
Ik kreeg veel reacties op mijn stelling.
De dagen erna heb ik er veel over nagedacht, niet alleen over die stelling maar mijn houding in het algemeen.
Trek ik mij het lot van anderen niet te veel aan?
Ben ik niet te naïef soms (nog steeds verdorie)?
Streef ik niet een wereld na die nooit werkelijkheid zal worden omdat ik maar een van de weinigen ben die dit wil?
Ben ik niet te veel bezig voor anderen en de maatschappij vanuit een schuldgevoel over mijn ziekte en ten koste van mezelf/ mijn gezin.
Moet ik niet harder, onvriendelijker, egoïstischer etc. worden om te overleven in deze maatschappij?

Niet dat het veel geholpen heeft want ik ben al de halve week op de Martij Krabee toer (lullen voor spullen) en zelf lichte Van Deursen toer. Annemiek dirigeerde een verbaasde man met aanhanger vol kerstgroen naar het consuminderhuis. Ik heb deze week stammetjes hard hout ontfutseld aan een nietsvermoedend boomverzorgings bedrijf bij mij in de wijk. Nu nog 50 wijnkistjes of hout, riet, bamboe en stro en de wijk hangt vol met insectenhotels om de bijensterfte te bestrijden. Tot ik alles bij elkaar heb, ik denk aan burendag in september, heb ik niet alleen figuurlijk meer een flinke bos hout voor de deur;-).

Opschoondag en guerilla gardening

Alweer even geleden dat ik een berichtje heb geschreven.
De laatste weken vooral druk geweest met ziek zijn van een enorme allergische aanval (je blijkt er zelfs koorts van te kunnen krijgen heb ik mogen ervaren, ik was hondsberoerd) en daarvan bijkomen.
Verder druk geweest met onze kleine prinsesjes, huishouden, sociale contacten en vrijwilligerswerk

Momenteel ben ik bezig met het organiseren van de opschoondag in mijn wijk. Op 29 maart wordt die landelijk gehouden. Ik moet sowieso nog ergens wat te drinken met wat lekkers gesponsord proberen te krijgen (ons wijkbudget is - €225,00 dit jaar kwamen we achter na de begroting gemaakt te hebben). Het liefst wil ik fairtrade en bio producten promoten daarbij.
Ik heb ook al een ideetje om gratis aan prijsjes voor de beste opruimSTERs te komen. Dan heb ik ook nog een ideetje om een afvalspel te maken, waarmee de winnaar dan een duurzaam prijsje kan verdienen (solar helicoptertje).
Maar... ik wil ook nog op die dag een beetje guerilla gardening gaan doen: bloemen zaaien en zetten in de wijk. Als ik dat geritseld krijg tenminste.
Nou klinkt dat wel heel stoer, guerilla gardening, terwijl ik het er al met de wijkbeheerder van de gemeente over heb gehad en toestemming heb.
Hij vroeg of ik het wel even wilde melden waar dingen stonden, anders wordt het bij onderhoud weer weggemaaid of weggehaald. De heren die dat werk doen zijn niet altijd van de fijngevoeligste soort natuurlijk, ze hebben vorig jaar ook stokrozen en andere planten in een stuk adoptiegroen mee gemaaid.
De laatste keer dat we opschoondag in onze wijk organiseerden kwam er helemaal niemand dus ik ben benieuwd. Laat ik het maar zo zien: als het niks wordt ben ik nuttig bezig geweest en hebben we weer drinken en wat lekkers in voorraad voor een andere keer (burendag bijvoorbeeld, hebben we ook geen budget meer voor).

Ook ben ik bezig met andere projecten voor de wijk:
- de plukplek (eerst maar eens beginnen met een paar fruitbomen en -struiken en zien of die heel blijven, uiteindelijk wil ik kleine moestuintjes voor kinderen),
- "gevleugelde vrienden" (insectenhotels en nestkastjes timmeren door jong en oud (bejaardentehuis in de wijk)),
- "vijver" (vijver aantrekkelijker maken, meer aankleding, rolstoel en kinderwagenvriendelijk pad naar een veilige steiger waar de eendjes en zwanen gevoerd kunnen worden en een stukje natuureducatie dmv borden).

Ik weet niet hoe lang ik nog veel kan blijven doen voor het vrijwilligerswerk, het is namelijk officieel, jawel... ik mag aan een re-integratietraject beginnen!
Ben er heel erg blij mee, ik hoop dat het nu wel gaat lukken om een baan te vinden en succesvol te re-integreren.
Het zou helemaal super zijn als ze me ergens kunnen voorstellen en ik zo een baan vind, dan hoef ik niet te liegen over het gat in m'n CV en dat ik arbeidsgehandicapt/ziek ben.

Aan de wasbare luiers begonnen

Deze week vond ik ineens de inspiratie om toch eens aan de wasbare luiers te beginnen.
Ik begon weer zoals gewoonlijk met de "If all else fails, read the manual"-methode met als gevolg dat Ienimini een paar uur later een bijzonder klamme romper had.
Okeee, toch maar even de manual opzoeken, hoe moest het ook alweer?

Ik heb een hele tijd geleden wasbare luiers gekocht (met meegroei knoopjes) maar na een poging met een vouwluier had ik het wel even weer gezien.
Nieuwe ronde, nieuwe kansen.

Hier vond ik een duidelijke "foto rapportage" hoe de luiers die ik heb gekocht werken. Alleen lijkt het mij handiger om de inlegger, met daar bovenop een inlegvel op de luier te leggen.  Zo kun je een dag doen met het broekje. Scheelt was, kosten en het mileu dus.

Ik heb 3 luiers en maar drie inleggers maar ik heb zitten denken om gewoon dubbel gevouwen spuugdoekjes erin te stoppen. Misschien maar twee? Ik heb ook inlegvellen.



Vandaag heb ik ook vouwluiers in het broekje gebruikt, dat ging ook prima. Ienimini krijgt er alleen wel een enorme bips van ;-). Lijkt me ook wel erg warm.

Ik heb ook een hele stapel hydrofiel luiers en oogjesluiers en ik kreeg een strikslip van Joke met nog meer vouwluiers dus hier kon ik ook mee aan de slag.
Joke had ook voor gevouwen luiers meegestuurd en ik had al een beetje uitgevlooid hoe ze gevouwen waren maar het bleek makkelijker te kunnen. Hieronder  een video over verschillende manieren waarop je een luier kunt vouwen. Heel educatief




Nu ik toch aan het wassen ben, kan ik ook wel overgaan naar wasbare billendoekjes. Ik scheur nu vaak een billendoekje in tweeën om nog een beetje milieuvriendelijk te poetsen maar het kan nog een graadje beter.
Ik vond op van dezelfde Youtube-moeder hier ook een filmpje over. Gewoon doekjes in een billendoekjesdoos en een sprayflesje water erbij.
Er is ook een handige manier om ze te vouwen voor je ze in de doos stopt, dan kun je ze zo er een voor een uit trekken, zie filmpje.

Nu las ik net op een ander blog over wasbaar toiletpapier.  Kan ik ook wel doen boven bij het toilet als het wasbaar luieren bevalt. Het zou gewoon meteen mee kunnen.
Alleen voor poep afvegen en bezoek houd ik dan wel gerecycled toiletpapier. Ik ben al freaky en apart genoeg geloof ik.

De wasbare luiers heb ik uit de grot van Alibaba getoverd. Ik had ze al voordelig op Marktplaats gezien maar zelf rechtstreeks in China bestellen bleek nog goedkoper te zijn.
Zoek op alibaba naar "cloth diaper" en vul een laag aantal in bij "Minimum Order" en dan vind je wasbare luiers die je als particulier ook kunt bestellen. Op die van mij zitten drukknoopjes, daarmee kun je ze in drie stappen verkleinen.
 Zo hoefde ik maar een keertje wasbare luiers te kopen en niet steeds verschillende maten.
Let op dat je niet voor hoge bedragen besteld bij Alibaba (max 22 euro, 45 euro als het verstuurd wordt als geschenk bron: Erica Verdegaal), anders krijg je aan de deur er nog een rekening bij van de douane.

Nu ligt het luierproject echter even stil. Ik voelde me gister kneiter beroerd maar ik dacht dat het alleen een mega allergische reactie was.  Ik heb onze kledingkast eindelijk uitgemest en vooral bovenop de kast was er veel stof. Omdat ik in de supermarkt haast van mn klutje ging, heb ik daarna toch maar mn bed opgezocht.  Bleek ik s avonds bijna 39 graden warm te zijn. Dit bericht stond al klaar gelukkig dus ik kon het afmaken in bed.

Wat te doen met overgebleven beltegoed?

Toen ik vanmorgen wakker werd en mijn brein werd opgestart rolde er een berichtje uit: "SIM kaart opmaken en omwisselen voor nieuwe SIM kaart, het nummerbehoud wordt vandaag geregeld". Een tijdje later stond ik enigszins wankel naast mijn bed want dat was ik dus vergeten. (De nieuwe SIM kaart moest vanmorgen in de telefoon zitten, anders lukt het overzetten niet)

Ingelogd bij mijn vandaag ex-prepaid-provider en ik bleek toch al redelijk goed mijn best gedaan te hebben om 19 euro overgebleven beltegoed op te maken.

Wat over was, doneerde ik via SMS aan goede doelen.

Veel doelen maken nu gebruik van 4333 om mensen geld te laten doneren. Meestal is dat eenmalig maar het kan ook maandelijks zijn. Bij de doelen waar ik aan doneerde, zag ik dat niet duidelijk staan. Daarom stuurde ik nog een laatste SMS naar 4333 "STOP". Zo stop je alle verdere donaties via 4333.

Toen ik toch wakker was, nog maar eens een rondje mail, Facebook etc. gedaan. Ik vond een hele mooie tekst op de Facebook pagina van Money Saving Mom.
Fijn om te weten dat je niet de enige bent.

Wat een dag...

Phoe, wat een dag.

Vanmorgen maar eens de brieven die ik vrijdag en zaterdag kreeg nog eens goed gelezen. Zaterdag maakte ik vlak voor ik weg moest nog een brief van het UWV open waar ik niet blij van werd.

Ik heb meegedaan aan een onderzoek door toonaangevende partij X naar gezondheid en leefomstandigheden van arbeidsongeschikten. Dat onderzoek zou worden gebruikt om de re-integratietrajecten te verbeteren. Het zou vertrouwelijk blijven en het doel was goed dus ik liet zo'n vraagmevrouw thuis langs komen.
Krijg ik een dag later een brief van het UWV, dat ze van partij X gehoord hadden dat mijn situatie was veranderd er dat ik weer benutbare mogelijkheden had.
Ik moet daarom ineens me niet vrijblijvend gaan inzetten voor een re-integratieproject Y want partij X zou vastgesteld hebben dat ik daarvoor geschikt was.
Dat was dus een dubbel gevoel: "Hoera - ik krijg hulp bij het vinden van passend werk! Er is ineens weer budget blijkbaar (vorige traject kon ik niet afmaken, geld was op)" versus "Ik word weer gen.... genept door het UWV".
Ondertussen is aan dit hele circus geen arts te pas gekomen, terwijl ik 100% afgekeurd ben op dit moment, knap, dus.
Maar goed, vooruitgang, hoe dan ook bereikt, is vooruitgang om blij mee te zijn.
Ik heb partij X maar eens gebeld vanmorgen en die schrokken zich een hoedje van de brief die ik had gekregen. Zij hebben dus helemaal niks doorgegeven, dat mogen ze helemaal niet, als een hogere instantie daarachter komt, kunnen ze de tent sluiten.
Dus het UWV bluft gewoon, wat ik al dacht. Lekker over de rug en de goede naam van een andere partij... Om mijn wederhelft te citeren: "Zo ga je niet met mensen om".
95% op de schaal van lomp.
Nou ja, ik zie dus wel wanneer ik uitgenodigd wordt voor een gesprek of iets dergelijks en of ik er deze keer wel wat aan heb, ik hoop het.

Kreeg ik vanmorgen nog een raar mailtje vanuit de familie. Ik kan hier even niet vertellen wat maar laten we zeggen dat het me even vervelend raakte.
Het was 75% op de schaal van lomp.

Ienimini heeft de halve dag gedreind (moet tandje krijgen?) en Mini het grootste deel van de middag (was ook 30% op de schaal van lomp). De laatste bleek moe te zijn (dat huilde ze heel hard toen ze uiteindelijk in de hoek terecht kwam). Nou ja, zo'n dag heb je wel eens met kleintjes, gelukkig ook nog lekker geknuffeld enzo.

Maar het tobpunt van m'n dag moest nog komen.
Heb jij er ook zo'n hekel aan als andere mensen met jouw veren gaan pronken? Andere mensen met jouw idee aan de haal gaan of jouw werk ineens op hun naam zetten? Nou, dat blijken twee dames dus al een tijdje te doen achter mijn rug.
100% op de schaal van lomp!
Eigenlijk kwam het me wel goed uit, ik heb de taak nu volledig bij hen gedumpt dus ik kan andere, misschien ook wel leukere en nuttigere dingen gaan doen en ik ben mooi van die twee af. Heb nog een pittig maar heel keurig mailtje gestuurd met cc aan het bestuur ("Succes en zorg goed voor mijn geesteskindje"). Miauwrrr, even m'n nagels laten zien, dat moet af en toe met zulke mensen.

En nou moet ik deze week verdulleme ook nog op zoek naar een leesbril, want ik blijk visueel seniel te worden :-(.
Ik wil keke een Dame Edna leesbril!

Nou ja, straks lekker slapen en morgen gezond weer op!

Duurzame daden

Ik heb me voorgenomen om (nog) duurzamer te gaan leven en dat hier ook geroepen. Hoe gaat het met dat voornemen?
Afgelopen week heb ik een aantal dingen duurzamer gedaan:

- Ik ben begonnen om Minipenny te voet van school te halen.
Iedereen in mijn buurt met kinderen gaat met de auto naar hetzelfde scholeneiland of op de fiets met oudere kinderen. Ik heb dat zonder na te denken overgenomen, ik moest ook wel omdat veel lopen er niet echt in zat door mijn klachten. Nu het wat beter gaat, wilde ik het toch proberen. Het is iets meer dan een kwartier lopen heen en meer dan een half uur terug ;-). De derde dag werd het iets teveel van het goede, misschien moet ik beginnen met de ene dag wel, de andere niet.

- Ik heb mijn fietsbanden opgepompt en ben gaan fietsen naar het winkelcentrum ipv de auto te pakken vanwege kou en een beetje regen. "Ga toch even lekker met de auto", zei MrPenny nog. Nope...

- Ik heb vier tasjes geweigerd in winkels. Ik heb mijn opvouwbare tasje weer in mijn handtas zitten.

Bio bij de super, zaterdagavond afgeprijsd vlees gevonden.

- Ik heb meer biologische, beter leven en/of fairtrade producten gekocht. Dit weekend voor het eerst pastinaak (chips) gegeten, owh! lekker!

- Ik ben bloeddonor geworden. Dat is zoiets als sociale duurzaamheid geloof ik.

- Ik heb mijn haren geverfd met haarverf zonder ammoniak (volgende keer wil ik eens henna proberen, da's nog minder schadelijk geloof ik). Mijn nagels heb ik aan het glanzen gekregen met een glansblokje in plaats van nagellak. Zo'n glansblokje is niet alleen goed voor het milieu maar ook voor de portemonnee.

Bio bie de Lidl 

- Ander klein momentje van sociale duurzaamheid; ik heb het dakloze, zwangere meisje waar ik eerder over schreef weer gezien en even met haar gepraat. A.s. maandag gaat ze terug naar haar moederland. Ze gaat daar bevallen en gaat bij haar moeder thuis verblijven. Dat lijkt me een betere plek voor een baby.

- Ik heb me als vrijwilliger ingezet voor duurzaamheid.
Dit weekend als repairder bij een repaircafé, al heb ik uiteindelijk niet veel gerepareerd deze keer.
Mijn collega's hebben wel weer even goed kunnen lachen; ik had problemen met naaien met m'n lenzen in (gelukkig lenzenspullen en bril bij), een collega zei dat ik haar leesbril maar eens moest proberen. Erh... tja... wat blijkt, ik moet maar eens een goedkoop leesbrilletje aanschaffen voor het naaiwerk :-(. Help! Ik word oud!!!
Wel een heel interessant gesprek gehad met de klant waarvoor ik Noorse sloffen herstelde (zonder bril of lenzen, anders kon ik het niet goed zien). Deze meneer was FSC keurmeester dus ik heb met hem een boom opgezet over FSC hout en kokos. Hier kom ik komende week nog op terug.
De waterkoker die ik meenam van thuis kon helaas niet meer gered worden door mijn collega vrijwilliger.
Volgens mij moet er ergens in de spelonken van onze zolder nog een waterkoker liggen als we hem niet ooit hebben weg gedaan.
Verder ben ik bezig voor dingen in mijn eigen wijk en woonplaats.

Niet zo heel verwonderlijk dat ik vandaag ineens helemaal kapot was ;-). Halve dag in bed gelegen...
Hmm... okee, nog even leren die nieuwe energie en lichamelijke vooruitgang goed te verdelen over de week :-).

Leuke aanvulling op mijn Suske en Wiske verzameling gekregen bij de bloedbank! Haren geverfd met verf zonder amoniak, nagels verzorgd met een glansblokje ipv nagelak.

Onderweg naar school, "onze" wijkzwanen. (Ze komen ook wel eens bij ons thuis op bezoek in de singel achter onze tuin).