Eerste echo

Vandaag was dan eindelijk die dag waar we al weken met spanning naar uit keken; de eerste kijkdag.

Toch wel erg spannend; is alles wel goed met de kleine?; klopt het hartje nog wel? en hoe lang zijn we nu zwanger?
Gelukkig ging alles goed met onze kleine kruimel! Wat een opluchting.
MrPenny zag ook het hartje kloppen maar ik zag het weer eens niet. Maar goed, als het hartje maar gezond klopt, dan is het goed.
Ik was na de eerste euforie toch een beetje onzeker geworden of alles wel goed zou gaan maar nu voel ik me echt helemaal zwanger.
Toen Minipenny naar de peuterspeelzaal was, heb ik ook het eerste dingetje voor de baby gekocht. Bij Wibra had ik leuke en voordelige lederlook babyslofjes gezien en die heb ik nu gekocht in beige. Die lederlook slofjes zijn heel handig weet ik van de vorige keer, je kunt ze makkelijk even schoonmaken met een nat doekje (stoffen slofjes moeten dan toch in de (hand)was).
Met de uitgerekende datum zat ik er zelf maar een dag naast maar tegenwoordig is het protocol om pas tussen 10 en 12 weken een definitieve uitgerekende datum te geven. Joepie! binnen 2 weken weer een kijkdag.
Papa schrok zich nog even een hoedje, er waren namelijk twee ovale zakjes te zien en de vorige keer waren we zwanger van een tweeling. Ik had al snel gezien dat het tweede zakje te klein was in vergelijking met het ander dus ik wist al dat het ofwel zo was dat een vruchtje het helaas niet gered had of dat het iets anders was. Het is waarschijnlijk een bloedpropje en het kan geen kwaad.

De echo foto prijkt nu trots op de kast, slofjes ernaast... ja... nu zijn we echt zwanger.
Nou ja, zichtbaar was het al wel, ik ben al aardig uitgedijd op de plaatsen waar men doorgaans nogal uitdijt tijdens de zwangerschap.
Ik moet maar extra vet eten, om te werken aan een kont-ragewicht denk ik, anders val ik op het laatst nog om (de vorige keer viel ik een keer echt bijna om).