Weer terug

Jawel, daar zijn we weer. Terug van vakantie en al bijna weer gewend aan het dagelijks leven en een heel klein beetje bijna aan mijn nieuwe achternaam.

Om nog even op die flessen water terug te komen; in Frankrijk is het kraanwater niet om te drinken (officieel en praktisch, het ruikt ook nog eens naar een pas gepoetste plee) dus je moet daar je drinkwater in flessen kopen in de supermarkt. Als je dus nog plek over hebt in de auto, dan zou je Heerlijk Helder gratis Hollands water mee kunnen nemen.
Ik weet alleen bij nader inzien niet hoe het extra gewicht dat je dan in de auto stopt en dus extra brandstofverbruik zich verhoudt tot de prijs van het voordeligste merk drinkwater in Frankrijk. Nou ja, laten we zeggen dat het je 10 cent per liter en wat gedoe scheelt, als je zelf Hollands water meeneemt met mate en het scheelt weer een plastic drinkfles aan afval. Wie het kleine niet eert....

Ik had ook de tip gegeven dat het Louvre op de eerste zondag van de maand gratis is. Nou, die tip bleek wel goed bekend bij velen. We konden zo'n beetje vanuit de metro zo in de rij voor het Louvre aanschuiven zeg maar. Nee, grapje natuurlijk (er zat nog wel zeker 100 meter tussen ;-)). We zijn dus eerst maar even wat gaan eten en toen was het al tegen een uur en de rij was aardig geslonken, laat komen helpt dus wel.

Het was wel heerlijk daar hoor, ik kan de regio Seine et Marne van harte aanbevelen. Er is veel moois te zien en leuks te doen. Zo hebben we bijvoorbeeld Versailles overgeslagen, omdat we al zoveel prachtige kastelen hadden gezien En dan zo'n heel dorp (Provins) dat gewoon als geheel is opgenomen in de annalen van Unesco (werelderfgoed), dat was ook wel een leuk tripje. Verder was er ook wel aardig wat groen in de buurt. Ik heb ook drie keer een hert(je) naast de weg zien staan, gewoon op klaarlichte dag. Dat staat daar dan maar gewoon gezellig en gaperig te grazen pal naast de weg alsof het de normaalste zaak van de wereld is.
Heerlijk gelezen ook, wel drie boeken waarvan een echt dikke pil. Geen TV gemist, lekker gelezen.
Kortom goed genoten van de vakantie.

En toen weer terug naar de werkelijkheid, altijd toch weer een minpuntje aan de vakantie ;-).
Ik had me zo vermaakt en ontspannen daar dat W-day ongemerkt aan me voorbij was gegaan. W-dag; de dag dat ik de WIA in kwam.
Donderdag mocht ik (eindelijk) aantreden bij de arbeidsdeskundige, aardige man wel maar ik kwam er niet bepaald gelukkig vandaag. Ik ben dus nu blijkbaar in de WGA beland, ik meen Wet Gedeeltelijk Arbeidsgeschikten of -ongeschikten. Hoe het ook heten mag, het betaalt slechter dan m'n vorige baan, deze maand en volgende maand 25%, vanaf de maand erop 30% minder.
Nou wisten we dat natuurlijk al heel lang en hielden we er rekening mee maar het was natuurlijk wel ff spannend hoe het er nu precies onder de streep uit zou komen te zien in cijfers.
Mijn eerste uitkeringsspecificatie is inmiddels binnen en dat heb ik natuurlijk meteen in ons budget ingeklopt. Dat gaat allemaal wel lukken. Ik heb er alleen aan zitten rekenen en volgens mij klopt het niet, volgens mij moet het iets hoger zijn maar de officiële papieren en berekeningsgrondslag moet nog komen.

De beste man (arbeidsdeskundige) had volgens mij wel de opzet om me even flink te laten schrikken met het bericht dat ik nog maar anderhalf jaar een uitkering krijg en impliceerde dat er daarna niets was, zodat ik flink aan de slag zou gaan.
Nou was die wens om weer aan de slag te gaan er bij mij al enorm maar wat betreft het schrikeffect... missie geslaagd! Whúúú... helemaal niks naast het inkomen van manlief, dat gaat echt niet lukken.
Nou wil ik wel dolgraag werken maar ja, die baan
- voor 4 uur per dag (ik heb een maximum uren "opgelegd" gekregen),
- en allemaal niet teveel gevraagd aan m'n lijf en bovenkamer (daar heb ik ook beperkingen in "opgelegd" gekregen, het is in dat het opgelegd wordt maar je kunt je er maar wel beter aan houden natuurlijk, voor jezelf en voor je uitkering),
- in een "zachte" omgeving
- ook nog een beetje in de buurt (anders red ik het niet met de halve dagen kinderopvang en tja, meer uren dan je werkt krijg je vanaf volgend jaar niet meer)
Nou ja, die baan moet er dus maar net zijn en dan moet je die nog zien te houden door alle bezuinigingen en reorganisaties heen. Maar goed, ergens moet ie er zijn en anders ga ik wel iets anders doen wat ook kan en mag als het niet anders is.

Eigenlijk is het voor het proces de bedoeling dat ik nu geduldig wacht tot de aanmelding van de arbeidsdeskundige bij het werkbedrijf over 15 schijven heen is geweest en dan ga je pas eens daar wat doen en kun je daar wat halen (aan ondersteuning, tips, je CV plaatsen, etc.). Een paar weken is veel als je gewoon weer lekker aan de slag wilt en de vacatures voor jouw situatie niet echt voor het oprapen liggen en bovendien ook nog maar anderhalf jaar hebt voor je nog bijkans in de armoe beland so skrew ze sistem, ik heb me zelf al ingeschreven en ik rammel daar geregeld aan de poort om een werkcoach te krijgen.

Zaterdag begonnen aan een korte naaicursus historische kleding naaien. Super leuk natuurlijk, twee dingen die ik leuk vind, naaien en historische kleding. Hopelijk doe ik weer wat meer naaikunde op om thuis ook meer handigheid erin te krijgen.
Voor Sarah's verjaardag wil ik een rood tweedehands shirtje voorzien van een zelfgemaakte applicatie van Hopla (dat is een animatie voor peuters, voor wie het niet kent). Sarah is nog steeds helemaal blij als ze haar zelfgemaakte shirtje van Dribbel ziet en aan mag dus ik hoop dat dit ook weer een succes wordt.
Ik loop ook al jaren met het idee voor een multifunctioneel kinderspeelmeubel rond (een IKEA-hack, zoals dat zo mooi heet), dat willen we nog gaan maken voor Sarah's verjaardag 3 november.
Dan is er nog een superleuk paars rokje zonder bijpassend shirtje en een oude paarse blouse van papa, die nog ergens samen iets leuks gaan opleveren hoop ik.

Sinds vorige week heb ik ook nog een dagtaak aan de therapie die ik nu 20 weken ga volgen.
Als het nou één woord was, was ie echt leuk voor scrabble; cognitieve schemagerichte therapie.
Het is eigenlijk wel interessante en leerzame materie, wie er meer over wil lezen, zie "Leven in je leven" van Young.
Eigenlijk heeft iedereen wel schema's, kortgezegd manieren die je aangeleerd zijn of die je jezelf aangeleerd hebt waardoor je op een bepaalde manier reageert op dingen of een bepaalde kijk hebt op dingen. Dat is dus allemaal vrij normaal maar als je last hebt van die schema's en dingen hebt aangeleerd die niet goed voor je zijn, dan is het allemaal wel prettig om te weten en om er iets mee te doen.
Zo leer ik nu daar waarom ik altijd m'n benen onder m'n kont vandaan loop voor anderen en mezelf wegcijfer (dat schema heet "extreme aanpassing"). Daar kun je jezelf heel erg moe mee maken dus (zo extreem moe dat je een kanjer van een kraamdepressie krijgt bijvoorbeeld ;-) ) en dat is dan weer  disfunctioneel en dus wel een goede aanleiding om de draak eens in de ogen te kijken en proberen te verslaan.
Het is eigenlijk best wel pittig en heftig soms maar gelukkig vinden de meesten in mijn groep dat dus daar ben ik dan weer geen uitzondering in. Ik dacht in mijn naïviteit bijvoorbeeld dat ik mijn huiswerkopdrachten alleen voor mezelf maakte maar dat mocht ik dus daar even in de groep gooien, wat ik allemaal over mezelf opgekrabbeld had toen ik een vertrouwelijk gesprek met mezelf had, húúyk! Hmmpff... harnasje aan, helmpje dicht en ...oplezen...

Volgende keer (komende tijd) waarschijnlijk dus wat korter (vanwege drukke agenda vanwege alle bovenstaand naast eigen huis en tuin en andere plannen in uitvoering) en meer on topic.

Aldus,
Moneypenny "the dragonslayer"