dinsdag 23 november 2010

Planning

Ik had in de planning zitten om nu mijn spaarkaarten van de aktie van Proef de aandacht uit te printen en nu ook de gespaarde EKO-merkjes te plakken. Mooi niet dus, gister was de uiterste datum en ik heb mezelf dus 4 gratis bioscoopkaartjes door de neus geboord.
Oeps, misschien toch moet ik toch meer dingen opschrijven en plannen (en vervolgens ook doen enzo).

Het zat ook nog in m'n planning om de bekleding van dat autostoeltje af te maken maar dat is nog niet gelukt. Eerst moest de werkkamer ook opgeruimd worden zodat ik daar kan gaan zitten naaien en veel tijd schiet er niet over de laatste tijd met allerlei afspraken en een zielig kind.
Ons kind vind zichzelf vooral zielig en wil heel veel getroost worden, aandacht, samen spelen etc. maar ik vind haar ook wel zielig hoor, onszelf ook, wij moeten tig spuitluiers per dag verschonen hihihi (gister 10, naast de normale verschoningen).

Gister kwam eindelijk de dag die al heeel lang op mijn verlanglijstje stond en in de planning zat. Gister mocht ik eindelijk naar een re-integratiecoach (na ongeveer 9 maanden wachten en stilstaan).
Eindelijk gaat er iets gebeuren!
Hoop ik... Ik denk nl. steeds dat ik er ben en dat er iets gaat gebeuren als ik een stap verder kom bij het UWV en dat is dan weer niet zo, dan moet je weer een stap of persoon verder voor er echt garen op de klos komt.
Dacht ik daar gister ook te zitten voor een re-integratietraject, bleek dat niet zo te zijn. Ëérst een loopbaanherorrientatietraject (van 3 maanden, pff.. dus nog 3 maanden wachten op de mogelijkheid om weer te mogen gaan werken)
Ik vind het een helemaal logische volgorde hoor en ik ben er echt hartstikke blij mee en ik waardeer het dat ik dit krijg aangeboden maar het had ook wel een paar maanden geleden mogen starten aangezien het toch onvermijdelijk was dat dit moest.

Die WAO - of hoe het tegenwoordig ook mag heten - datum komt er wel aan en ik heb een beetje zitten lezen wat die regelingen een beetje inhouden en wat dat financieel betekent, daar wordt je niet vrolijk van, zeker niet op de lange termijn. De eerste jaren gaat het nog prima maar dan ga je steeds verder achteruit in de nieuwe regelingen. Ik snap nu waarom er "WAO-gat" verzekeringen zijn maar "WAO krater" is haast toepasselijker als je een hypotheek en huis hebt en daar wilt blijven wonen.

In mijn hoofd heb ik in de financiele planning al een nieuw spaardoel opgenomen; ik moet maar alvast sparen voor het geval ik (deels) in de nieuwe WAO terecht kom. Op termijn zou er bar weinig over kunnen blijven aan het eind van de maand om te sparen voor studiekosten en rijbewijzen etc., nu kan het nog wel.

Het financieel domme is dat ik in 2002 al voor de helft van mijn aantal werkuren ben afgekeurd, ik zou toen de WAO in gekund hebben en dan zou ik nu onder de WAO vallen maar ik wou het per sé niet en ging weer werken. De arbeidsdeskundige zegt dat ik heel veel verkeerde keuze's heb gemaakt wbt werk (dingen die niet passen bij de beperkingen die ik heb bedoeld hij daarmee)
Of het op alle gebieden een domme keuze was weet ik niet precies, voor m'n lijf en (sociale) levenskwaliteit wel maar m'n hart was er gewoon nog niet aan toe. Ik heb er dus niet echt spijt van, ik kan mezelf er niet om voor de kop slaan. Het is maar geld en ik heb er ook fijne dingen voor terug gekregen.

2 opmerkingen:

  1. de bioskoopkaartjes waren al lang uitverkocht. Ik heb zelf nog net 2 kaartjes kunnen bemachtigen voor het theater, maar veel keus hadden we ook niet meer. Ik heb de kaarten 2 weken geleden opgestuurd. Ik geloof dat na 2 weken de kaartjes voor de bios al op waren.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Als je vragen hebt over de wia, stel ze maar, waarschijnlijk kan ik daar wel antwoord op geven

    BeantwoordenVerwijderen

Reactie? Vragen? Altijd leuk om van anderen te horen.