Money is de klos, heeft toch Ehlers Danlos

Vrijdag naar de reumatoloog geweest voor de uitslag. Ik hoopte inmiddels toch dat het niks was allemaal. Dat de klachten niet ernstig genoeg waren om er een stickertje op te plakken of psychosomatisch. Van die dingen die op te lossen zijn.

Helaas pindakaas. Ik ben voor de rest van mn leven de klos want ik heb Ehlers Danlos. Ik heb inderdaad type 3, het hypermobiliteits type.

Kenmerken Ehlers Danlos 3 vertaald in lekentaal:
- Gegeneraliseerde hypermobiliteit
Door een fout in je bindweefsel zitten je gewrichten niet lekker stevig in elkaar, je spieren maken overuren om de boel toch bij elkaar te houden. We kunnen ook 'kunstjes'.
- Zacht aanvoelende huid
Kan een voordeel zijn ;-).
Je hebt wel snel blauwe plekken (en bijna nooit een idee hoe je eraan komt) en bij mij wordt mn huid kapot getrokken van sommige pleisters. Ontharen is ook een ramp.
- (Sub) luxaties gewrichten
Soms/ geregeld schiet er toch iets uit de kom of schiet er iets een beetje uit de kom. Vaak 'zit er iets niet helemaal lekker'.  Auw...
- Artralgie
Gewrichtspijn...ja, ook au.
- Vermoeidheid
Breek me de bek niet open ;-).

Ook heeft de reumatoloog vastgesteld dat ik daarnaast ook chronische pijn heb buiten mijn gewrichten en een vitamine D gebrek.

Ik ben er best wel van de leg van en verdrietig. Ik weet dat er nog veel kan verbeteren met de juiste behandeling maar... this one is for life...
Anderzijds is het ook wel erkenning; ik stel me niet aan, ik ben niet kleinzerig, ik ben niet lui, blijkt. Maar na al die jaren dat gedacht te hebben, doet dat besef ook wel zeer.

Beetje verwaarloosd...

Sorry lieve Roos en iedereen, dat ik niet eerder heb gereageerd. Ik heb mijn blog wat verwaarloosd de laatste tijd. Na een tijdje is het dan lastig oppakken (of ik vergat het weer).

Het gaat niet slecht met me maar ook niet zo goed. 

Een paar weken geleden heb ik alles waar ik mee bezig was uit m'n handen moeten laten vallen omdat het niet zo best ging. Mijn hersenen konden niet meer verwerken wat er allemaal van ze werd gevraagd en besloten om sommige taken dan maar niet meer uit te voeren. 

Mijn geheugen ging nogal haperen, na twee belangrijke afspraken vergeten te zijn (ook geen idee meer welke datum het was) en twee keer het huis bijna in de hens te hebben gezet (gas en strijkijzer vergeten) zag ik pas in dat het niet meer ging zo. Dingen die ik had gezegd te doen, afgesproken had, ik had geen idee meer soms, de tijd, wat ik moest doen, ik vergat van alles. 

Inmiddels zat ik uit onzekerheid over die vergeetachtigheid op lijstjes af te strepen of ik Ienimini drinken en eten had gegeven omdat ik bang was dat ik dat ook zou vergeten.

Ik heb dus m'n voet van het gas gehaald om bij te kunnen komen en vooral mijn hersenen bij te laten komen voor daar nog kortsluiting zou ontstaan.

Het gaat inmiddels wel beter maar ik ben nog hartstikke moe en soms niet zo geordend. Ik kan wel m'n agenda weer volgen en ik ben geen gas, elektrische apparatuur of kinderen meer vergeten.

De psychiater en therapeut denken dat het door de EMDR-therapie komt. Mijn hersenen kregen in het begin te veel te verwerken en als je hersenen overbelast zijn gaan ze automatisch bepaalde processen geen prioriteit meer geven. Schijnt een soort zelfbescherming te zijn.

Ook liep er de zoveelste UWV klacht naast en nog meer stressgevende zaken dus tja... kan mijn hersenen geen ongelijk geven, ik was een slechte werkgever (te veel overuren, te hoge werkdruk etc.) ;-).

Er loopt nu ook aan de fysieke kant van mijn gezondheid het een en ander. Aanstaande vrijdag heb ik eindelijk mijn tweede afspraak bij de reumatoloog en weten we hopelijk wat meer. 

Er is een redelijke kans dat er een fysieke, genetische oorzaak is voor klachten waar ik al jaaaren mee loop en dat ik niet lui ben, dat het niet "tussen de oren" zit. Dat is wel even schrikken en slikken.

Inmiddels ben ik nu zo ver dat ik voor mezelf op een rijtje heb gezet dat er veel overeenkomsten zijn, wat de uitslag ook mogen worden. 

Ook al ben ik toch alleen flink hypermobiel en is de pijn psychosomatisch. Dan nog heb ik flinke pijn waar iets aan moet gebeuren, moeten mijn spieren getraind worden om die slappe en losse gewrichten van mij te helpen en om te zorgen dat ze niet zo snel moe worden (en ik dus ook) en moet ik afvallen om verergering of bijkomende klachten te voorkomen en bestrijden.

Mijn gezondheid heb ik dus eigenlijk ook wat verwaarloosd.

Wij zijn een beetje bang dat de diagnose nog wel eens Ehlers Danloss Syndroom kon worden (Ehlers Danloss type 3 is hetzelfde als hypermobiliteitssyndroom). De reumatoloog heeft het er al even over gehad. Zo lang je daarvan maar niet het vasculair type hebt, is er, zij het met pijn en moeite, wel prima oud mee te worden. Bij het vasculair type kun je eigenlijk elke dag plotseling komen te overlijden dus dan vind ik, positief gezien, dat ik nog in m'n handjes mag wrijven (ook al doet het soms zeer ;-) ) als ik "alleen maar" een van de andere types zou hebben. Het is overigens super zeldzaam hoor. Ehlers Danloss is ook wel zeldzaam dus misschien heb ik het gewoon ook helemaal niet.

Fibromyalgie is ook nog een kanshebber, ook een bindweefsel probleem.
Eigenlijk maakt zo'n stickertje ook niet zo heel veel uit, het doet gewoon zeer en je bent er moe van, punt. Geen van allen wordt geaccepteerd door het UWV of de maatschappij dus dat maakt ook al niet uit.

Het is alleen wel handig om te weten wat het is, dan weet je ook wat je er aan kunt doen en waar je rekening mee moet houden.

Ik heb nu een fijne nieuwe fysiotherapeut gevonden, ervaring met alle kans hebbende diagnoses, die het snapt, ze zegt dat er veel verbeterd kan worden. 

"Maakt niet uit wat het is, het is gewoon k**, zei ze al". Ja - ze snapt 't.

Die über vervelende pijn in m'n bil, dat zit in houding volgens haar en komt weer door scoliose in m'n rug. 

Bij deze fysiopraktijk is ook een diëtist en ik kan ook hydrotherapie (oefeningen in iets warmer water) van ze krijgen in het zwembad hier vlakbij.

Gelukkig heb ik al ervaring met ziektes met moeilijke namen verslaan of in toom houden dus ik kom er wel weer. 

Ik bedacht me laatst dat als energie steken in ziektes het hoofd bieden een winstgevende commerciële bezigheid zou zijn, ik inmiddels wel een zeer succesvol bedrijf zou hebben ;-). 

Wat een aanzien zouden (chronisch) zieken dan hebben. Dat iemand ze vraagt wat voor werk ze doen, dat die zieke met gepaste trots zegt: "Ik ben afgekeurd" en die ander helemaal onder de indruk is, zo niet jaloers. "Wow, afgekeurd, dat is vast hard werken en veel uren maken".

Goed ik dwaal af...;-).

Ik had nog foto's klaar staan om jullie te laten zien dat jullie niet als enige verwaarloosd zijn. 

De moestuin wordt dus weer niets dit jaar, het onkruid staat er inmiddels manshoog.

MrPenny heeft net de elektrische geit nog over het gras getrokken maar voor de rest houden we even maar een klein stukje bij. Da's ff genoeg.

Salade toren gemaakt van plantenbakken van Wibra. Onderin pluksla, dan veldsla die niet op wil komen en pompoen die nog verzet moet worden, daarboven weer kruiden.
De druivenranken beginnen langzaamaan bezit te nemen van ons terras.

Uiteindelijk maar tomatenplantjes gekocht, ze zitten in een speciale tomatenzak. Duimen maar. De appels en andere fruitbomen gaan niets geven dit jaar. Mogelijk verkeerd gesnoeid of ze nemen een sabbatical. Volgend jaar probeer ik maar weer te snoeien...

Tweede deel van de tuin achter 't hekje, met rechts de moestuin (ergens onder de rommel). Er liggen, staan en hangen nog wat projectjes die nog niet af zijn. Die schuttingdelen moeten plantenbakken worden en die grote kratten worden verhoogde groentenbedden.... ooit...
Al wel aardbeien geoogst, yammie.

Zeist aan zee?

Vandaag wilden Mrpenny en Minipenny wandelen 'in het bos met de vuurtoren'.
Ze waren er al eens geweest zonder mij, ik had het dus nog niet gezien.
Het werd weer een heerlijke wandeling samen.
Ik heb wat foto's voor jullie gemaakt zodat jullie er ook van kunnen genieten.

We wandelden later bij een prachtig landhuis in dat leuke en mooie bos. We hebben besloten dat de huidige bewoners gaan verhuizen als we de loterij winnen ;-).
Er stond geen bordje bij maar MrPenny heeft een app met daarin alle monumenten in Nederland. Dus je staat ergens, tikt op die app en je ziet informatie over alle monumenten waarbij je in de buurt staat. Handig, leuk, interessant en gratis.

En dit is dan de vuurtoren.  Het is een kunstwerk.

Je moet er even nieuwsgierig zijn en eronder gaan staan. Dan zie je waar dit kunstwerk over gaat.
Zou het ooit zo ver komen, Zeist aan zee?

Over de zeespiegel gesproken, ik heb gezegd dat ik mee ga doen aan zero plastic week. Als het water binnenspoelt hier, zitten we niet alleen mooi in de soep maar ook in de plastic soup.

Jah... zero plastic week..
1. Wanneer is het ook alweer?
2. Hoe ga ik het in hemelsnaam doen?
3. Is er een pagina met cheats ofzo?!
Ga even any.do bijwerken (fijne to do app).

Even later:
Goed nieuws: zero plastic week is pas 9 juni.
Minder goed nieuws: volgens de website is het de bedoeling dat ik keihard 'NEE' ga schreeuwen tegen winkelpersoneel dat me plastic aanbiedt. ??? Mag ik niet ook een button maken?

Zelf gemaakt, zelf bespaard

 Een vriendin is helaas ernstig ziek en momenteel weer terug naar het ziekenhuis. Ze heeft leukemie en heeft net een beenmerg transplantatie gehad.
We hebben wel contact met haar via Facebook maar het werd echt tijd voor een kaartje om haar hopelijk op te beuren.
Om tijd te besparen, aangezien ik daar al zoveel van tekort kom, ging ik eens neuzen bij deze en gene winkel.
De kaarten die ik leuk en toepasselijk vond, kostten  € 3,50 tot € 4,75.
Dat vond ik zo zonde en bovendien onpersoonlijk. Ik heb er wat bijgelegd door een boekenbon te kopen van € 10,00 en zelf een kaart gemaakt, samen met Minipenny.
De zieke houdt van fantasy boeken en dus hoop ik dat ze een leuk nieuw boek gaat kopen als ze daar aan toe is, wat de nodige afleiding kan bezorgen.
Samen met Minipenny zocht ik mooie plaatjes op internet uit. Daarna bedachten we samen een verhaal speciaal voor deze vriendin.
Samen met mijn elfjes-expert bedacht ik een deel van een verhaal, ik vroeg haar wat er allemaal ging gebeuren en breidde er nog wat tekst en open einden omheen. De rest van het verhaal moet de zieke zelf bedenken en zich afvragen, wat alles betekent en hoe het verder gaat. Ik hoop dat ze het leuk vind en er wat afleiding in vind.

 Sinds een tijdje knip ik drankkartonnen open, ik hoorde daar steeds maar iets klotsen voor ik ze weggooide.
Heb het een paar keer gemeten, weet je dat je circa 2% van de inhoud weggooit?
Dat vond ik wel zonde en zo'n knipje is zo gezet.
Op de achtergrond zie je mijn preikonten die opnieuw zijn opgekweekt.Ze moeten binnenkort in de grond.

Ook vierden we pas geleden de eerste verjaardag van Ieniminipenny voor familie.
Omdat Ienimini een koemelk allergie heeft, kon ik niet de oh zo gemakkelijke taart service van Hema gebruiken (plaatje of foto uitzoeken, doorsturen, taart ophalen, klaar).
Dus ik zelf aan de slag om een leuke lactosevrije kindertaart te maken. Okee, serieus, zijn er mensen die dat voor hun ontspanning doen?
Volgend jaar ben ik het hopelijk weer vergeten, heb ik ervan geleerd en begin ik er weer aan ;-).
Maar goed, er was taart, het werd lekker gevonden dus het was goed!
De bakker vroeg er 30 tot 40 euro voor, dat hebben we mooi weer bespaart. De figuurtjes op de taart zijn... kastknopjes. Die zocht ik al jaren en ik wilde iets van Winnie de Poeh op de taart.

En dan vroegen jullie je waarschijnlijk af waarom het (weer) zo lang heeft geduurd sinds mijn vorige bericht.
Ik kom niet goed aan bloggen toe, onder andere bloggen maar ook veel meer.
Twee kleine kinderen die alle zorg en liefde nodig hebben die ze verdienen is al een aardige aanslag op mijn tijd en daarnaast is er nog veel dat mijn tijd en energie opslokt.
Ik ben pas geleden begonnen met EMDR-therapie (Eye Movement Desentilisation and Reproccesing) om minder last te hebben van trauma's uit het verleden. Het haalt inderdaad de heftigheid van vervelende herinneringen af heb ik gemerkt maar ook waarschijnlijk omdat ik nu ook pas in het begin zit, komen er heel veel andere dingen terug naar boven zowel in mijn herinnering als in mijn lijf en zie ik dingen in die ook niet zo prettig zijn.
Daarbij loopt er ook gedoe met het UWV/re-integratiebureau en op een van mijn vrijwilligersbaantjes verlopen de contacten momenteel nogal heftig onderling. Er vliegen hier mailtjes, gesprekken en appjes voorbij.... phoe.... Niveau van 13-jarigen (van een jeugdinrichting?).
Thuis loopt het huishouden etc. niet naar m'n zin omdat ik ook fysiek ook tegen wat problemen aan loop (morgen naar de huisarts, vrijdag naar de reumatoloog, benieuwd wat ze weten).
Maar, ik begin alweer terug te vechten en mijn grenzen te beschermen. Ik heb even een paar weken vrij genomen van vrijwilligerswerk (zoek het even lekker uit met elkaar, ik kom wel weer als het wat normaler gaat) en vandaag een officiële klacht over het re-integratiebureau ingediend bij het UWV.
Dan maar een bitch (Beautiful Intelligent Totally in Control of Herself) ;-).

Geen baby meer

Vandaag wordt Ienimini 1 en is ze geen baby meer. Ze is er zelf mee in haar nopjes. Jammer, geen baby meer in huis.

Zo tussen de leeftijd van 9 en 12 maanden gaat bij veel mama's de biologische klok weer tikken lijkt het wel. Zal wel weer iets ingenieus van moeder natuur zijn.
Soms wordt het gevoel onbewust bewust genegeerd maar deze mama bewust bewust. Pijnlijk bewust eigenlijk. Praktisch en medisch gezien is een derde wondertje niet ideaal voor ons.
Ik moet het een plekje geven, geen babies meer in huis.

Misschien gaat een weekje van huis wel helpen. We gaan de meivakantie vieren op een leuke camping in Zeeland.  Gratis,  dankzij de tip van blog collega Geld over.  We mogen de caravan van vrienden lenen.  Zo liggen onze kruimels lekker warm en kunnen we dat eens ervaren.  We overwegen er eentje te kopen, handig om te weten wat je precies wil.

Paasknutsel enzo

Vandaag begon de kleine paasvakantie voor Minipenny. We maakten nog even een paaskaart voor die ene tante die nog altijd een paaskaart stuurt en dan ook maar meteen voor de opa's en oma's om geen scheve gezichten te krijgen. Hopen dat ze morgen bezorgd worden. We maakten ze met restjes papier, oude kaarten en papierponsjes.

Bij Zeeman zag ik paasprullaria voor de helft van het geld. Voor 50 cent schattige haasjes gekocht die we zelf in elkaar moesten plakken. Dat was ook een leuke activiteit samen. De paasknutsels vanuit school bleven nogal uit. 

Misschien omdat de kinderen te druk waren met andere dingen? Ik heb een e-mailtje gehad van de juf dat we onze 4-jarige thuis moeten helpen bij het voorbereiden van haar eerste spreekbeurt. Jawel, een spreekbeurt! Ze durft en wil net sinds een paar weken iets zeggen in de klas. 

Af en toe vraag ik me af wat ze tegenwoordig in groep 8 doen als ik zie hoe hard het moet in groep 1 (groep 0 in feite, ze is in november jarig). 

Anyhoe...

Komende week start er een tijdelijke actie bij Zeeman, als je een grote, gesloten zak oude kleding inlevert, krijg je direct 10% korting op je aankopen.

Ik zag laatst een tip op Facebook (meen deze groep); je kunt groenten zoals lente-ui, venkel en prei weer opnieuw laten uitgroeien.
De onderkant van een prei werd hier in water gezet. Toen er wortels waren, ging het in een closetrol met potgrond en voilà: een gedrocht ;-).
Het staat nu in de volle grond, ik ben benieuwd hoe groot het gaat worden.

We hebben hier ook nog heuglijk nieuws te melden, Ienimini gaat letterlijk en figuurlijk vooruit!
Ze is helemaal blij dat ze nu op haar buik het huis door kan. Wat een interessante dingen allemaal!

Dat was wel even wennen, er moesten dingen weggehaald en beschermd worden en we moeten oppassen waar Ienimini gebleven is  (recht achter de deur bijvoorbeeld?).
Laatst zat ik op de grond met in elke arm een krijsend kind. Mini had haar kinderstoel op het vingertje van Ieni geschoven, één nucleair boos krijsend kind. Vervolgens schuif ik die stoel geschrokken opzij, op de teen van Mini die er inmiddels naast stond, twee kids nucleair.
Terwijl ik daar zo op de grond zat met m'n armen vol dacht ik: "dit ga ik waarschijnlijk nog wel vaker meemaken". 

De fysiotherapeute was ook te spreken over Ienimini's voortgang.
We moeten haar nu op haar knietjes zien te krijgen zodat ze op handen en knieën gaat kruipen. Ik had daarvoor nieuwe oefeningen gekregen maar ik had al snel een leukere variatie erbij bedacht. Ze mag nu heerlijk in een bak met Duplo graaien terwijl ze ervoor zit op haar knietjes en ik corrigeer af en toe.

En verder:
Ik voel me nog steeds niet lekker en fit meestal. Ben ook veel duizelig maar dat komt misschien gewoon van m'n oor/ oren. Ik ben vooral belachelijk veel moe.
Ben er nog niet achter of dit nou allemaal komt van te veel hooi op m'n vork nemen met het vrijwilligerswerk en daarna die griep of wat anders wat er los van staat.
Ook heel lastig dus om te bepalen of ik het rustiger aan moet gaan doen met m'n vrijwilligerswerk of niet. Ik wil zo graag weer re-integreren dus weer opbouwen is zo goed.

Deze week kwam mijn tijdelijke hulp binnen gestrompeld op een gekneusde enkel en ook door met haar te praten besefte ik me, dat een uitkering, hetzij ww- of ziekte-uitkering, zelfs voor sommige mensen een luxe is die men zich niet kan veroorloven.
Dertig procent inkomen inleveren kan gewoon bij sommige mensen niet, zeker niet als je meerdere kinderen hebt en iemand in huis die hoge zorgkosten heeft. Ik weet niet zeker of het bij haar zo is maar ik heb zo m'n vermoedens.
Dan voel ik me echt een zeikerd, zeur, aansteller en prinsesje, als ik daar aan denk. Ik heb kunnen en mogen zeggen "ik kan nu echt niet meer" en wij kunnen rondkomen met wat minder. Sommigen moeten blijven doorgaan, voor hun kinderen.

Bijgewerkt en de freaky flu.

Zoals jullie misschien al hebben gezien is mijn blog veranderd en bijgewerkt.
Ik zag vandaag twee reclameblokjes voor Roundup en ik wil geen reclame maken voor Monsanto of andere zaken waar ik niet achter sta dus ik heb alle Google Ads blokken verwijderd. Hup, klaar.
Bij nader inzien wil ik ook geen commerciële blog, ook niet om het geld weg te geven of er zelf wat aan te verdienen als mijn inkomen toch gereduceerd wordt in de oneindige wijsheid der UWV.
Ik had leningen e.d. wel geblokkeerd maar hier had ik even niet aan gedacht.
Ook de klik-verdien programma's zijn verwijderd, ik doe het zelf niet meer dus ik kan het ook een ander niet aanraden.

Nog wat dingen die zijn bijgewerkt c.q.  gerectificeerd:

De koffiedrab droger uit mijn laatste bericht blijkt niet goed te werken als droger in praktijk. Het is wel een handige moeilijke kousjesvuller ;-).

Martin van der Gaag reageerde op mijn verslag over zijn presentatie op de landelijke Genoegdag. Om foute interpretaties en bron&link gebruik te voorkomen heb ik alle 'rechthebbenden' een mail gestuurd.  Zie svp:
http://moneypennybespaart.blogspot.nl/2014/03/landelijke-genoegdag-2014-goed-en.html?m=0

Ik heb mijn veel bezochte bericht over ons Soda Club apparaat ge-edit:

Zelf frisdrank maken met een soda club apparaat

Edit april 2014:
Inmiddels is het gezicht van SodaStream in opspraak gekomen door haar werk voor dit bedrijf. Oxfam heeft alle banden met haar verbroken.
SodaStream blijkt voort te komen en gevestigd te zijn op illegaal bezet Palestijns grondgebied.  Palenstijnse medewerkers zouden bovendien geen goede en eerlijke behandeling ontvangen van de Israëlische eigenaar en haar medewerkers.

  Los hiervan gebruiken wij de SodaStream alleen nog voor mineraalwater voor mijn man. Ik vond de cola toch niet zo lekker als die van andere merken.
Wanneer het laatste gaspatroon leeg is, weet ik nog niet wat we gaan doen.

Blog bijgewerkt, nu de rest nog in huis etc. Momenteel bivakeer ik in bed, de freaky flu heeft weer toegeslagen.  Van de freaky flu is ons hele gezin al twee weken van de leg. Het ene moment ben je weer in orde, het volgende weer ziek, heel apart. .. Daarvoor was ik oververmoeid, te veel hooi op mn vork genomen. Ja, alweer maar misschien leer ik het nog ooit.

Volgende keer meer.

Koffiedrab drogen en bewaren voor de tuin

Update:
De koffiedrab droger blijkt in praktijk niet goed te werken als plek om drab te drogen. Voor het bewaren en als hulpje om een pantykous vol te gieten is ie wel bruikbaar ;-).
Dat heb ik nou altijd,  vol creatieve ideeën maar de uitvoering wil nog wel eens anders uitpakken ;-).
Er kwamen vragen waarom ik zou willen drogen en de drab niet meteen in de tuin gooide. Nou, dat komt omdat ik geen koffie lust. MrPenny produceert alleen s weekends drab voor mij. Het is dus een handig voorraadje.

In mijn vorige blog had ik het over plantenkragen waar ik nog koffiedrab langs zou strooien om planten te beschermen tegen slakken, gravende katten en ander ongedierte. (Ik vind katten heel lief en leuk hoor maar wat ze allemaal in mijn tuin al gesloopt hebben...).
Koffiedrab is meteen ook goede mest voor de tuin.

Heel waardevol dus om te bewaren en her te gebruiken. Handig om een voorraadje van te hebben.
Het drogen en bewaren van koffiedrab wil echter nog wel eens problemen geven, zoals schimmel, samenklonteren etc.
Ook wilde ik iets kleins hebben om op het aanrecht of in de vensterbank neer te kunnen zetten. Daarnaast wilde ik iets maken met gerecyclede materialen. De laatste wens was een goede inhoudsmaat, zodat er 's weekends, als MrPenny thuis is, meerdere filterzakken zouden passen.
Na enige prakkedenken ontstond:

De Moneypenny koffiedrapdroger
klik op de foto's om te vergroten

Neem:
- een leeg drankkarton,
- een tweede drankkarton of gewoon karton,
- een fruitnetje (nog aan een kant gesloten),
- een oude panty of een pantykousje en
- twee elastiekjes.

Knip de bovenkant van het drankkarton af en maak met een mes horizontale snedes in het pak. Maak steeds twee snedes boven elkaar. Pas als je alle snedes hebt gemaakt, knip of snij je de ruimte tussen de twee sneden open zodat er gleuven ontstaan. (Zo blijft het pak steviger en is het snijden makkelijker).
Maak een stuk karton dat precies in de bodem van het drankkarton past en stop deze in de panty.

 Steek je hand in de panty en houd je vingertoppen op de hoeken van het karton dat je hebt gemaakt voor de bodem.

 Duw de panty met het karton erin naar de bodem van het pak.

Sla de panty over de rand van het pak.
De panty trekt nu nog in het midden van het pak samen.
Om de panty verder te openen:
Maak van een ander drankkarton of een stuk karton een rechthoek die precies in het drankkarton past.

Stop de rechthoek in het pak (je kunt er ook twee maken).

De opening is nu groter geworden.

 Hang het fruitnetje in het pak, sla het over de rand en zet dat vast met elastiekjes.
De koffiedrab die droog genoeg is, valt nu vanzelf door "de zeef" van het fruitnetje naar beneden in de panty.
Door de gaten in het pak blijft er voldoende luchtcirculatie waardoor schimmel wordt voorkomen. Door de panty lekt het echter niet. Aldus mijn theorie.
Je moet het niet te hard gaan "aankloppen", dan valt het te snel naar beneden en blijft de drab in de panty niet luchtig genoeg.

Als de panty vol is, kun je er een knoopje in maken, touwtje eraan en ophangen in een droge ruimte.
Wanneer het een tijd duurt voor je het gaat gebruiken, zou ik het nog ergens anders in luchtdicht bewaren. Ik denk dat dat beter is, zo blijft de geur etc. aan de koffiedrab hangen en juist daaraan heeft ongedierte ook een hekel, het is niet alleen de structuur.

Koffiedrab die ik vorig jaar met veel pijn, moeite en gedoe heb gedroogd stond nog in de trapkast. Ik heb het er met een trechter in gegoten toen het echt goed droog was. Toch is het samengeklonterd het komt er niet of nauwelijks meer uit.

Toch is het fijn om een smal strookje koffiedrab te kunnen strooien dus ik bedacht daarvoor het volgende:

Je kunt de bovenkant van een plastic fles af snijden en vervolgens de bovenkant van de panty erdoorheen halen en omslaan. Zo kun je makkelijker strooien/gieten door een kleiner gat. Denk alleen dat mijn gaatje dan weer iets te klein is, de ervaring zal het leren.
Als je een draaidop neemt, kun je zo alles ook weer afsluiten. De panty zit dan tussen de fles en de draaidop.

Van: Cut out + keep.net

Dat laatste heb ik niet zelf bedacht hoor, die tip heb ik eens op internet gezien. Je kunt zo namelijk ook zakken rijst e.d. makkelijk afsluiten.
Hier hebben ze het gedaan met de bovenkant van een potje multi-vitaminen, werkt ook al.

Zaaien enzo

 

Al een tijdje spaar ik "afval" voor het voorzaaien, opkweken en beschermen van groenten, kruiden en bloemen voor de tuin.
Zowel de bovenkant als de onderkant van een klein eierdoosje heb ik gevuld met potgrond. De deksel heeft een gaatje, maar dat zet je makkelijk dicht met de sluiting (zie op foto).
Een bakje van peren (hier favoriet fruit) is een prima "kasje" voor over de eierdoos helften.

De netjes die over de peren zaten heb ik ook bewaard. Ik ga ze waarschijnlijk nog openknippen en aan elkaar maken om er kleine gaastunneltjes mee te maken voor over jonge plantjes of net gezaaid goed. Ook heb een een hoop wc rollen gespaard om in voor te zaaien. De sojamelk pakken worden "kragen" om plantjes heen om ze te beschermen tegen ongedierte etc. Daaromheen komt dan nog koffiedrap.

Ik heb ook mijn "flessekasjes" weer tevoorschijn gehaald. Op de foto zie je dat ik ze open heb gesneden.
Ze kunnen nu open staan, zoals rechts op de foto als de plantjes groter zijn. Ik zet er een klein knijpertje op.
Het kweken begint met een dichtgeklapt flesje (zoals de meeste flesjes op de foto).
Als de plantjes al wat mogen wennen aan mee koude of als het te vochtig wordt in het flessekasje, kan de dop er nog af. Zo kan er meer lucht bij.

 Nou moest ik die wc-rollen in de flessekasjes ook nog vullen. Van een dubbel gevouwen leeg pak pap maakte ik een trechter.
De trechter zette ik in de wc-rol, vervolgens schepte ik wat potgrond in de trechter en klopte ik met alles flink op het aanrecht zodat de potgrond in de rol zakte.
Met de trechter bleek ik ook prima de potgrond aan te kunnen drukken. Dan deed ik er nog een los laagje potgrond op.
Als de zaadjes erin gaan, worden ze afgedekt met nog een heel licht en los laagje potgrond (als dat nodig is tenminste).

 De onderkant van de trechter had ik van binnen naar buiten beplakt met plakband. Zo gleed het zand er makkelijker door er bleef het goed heel.
Om aan te geven wat ik bedoel, heb ik ook nog geplakt met een stukje schilderstape.

De bak en de doos met flessekasjes staat nu op onze slaapkamer, daar komt lekker veel zon. Ik kwam altijd ruimte tekort op de vensterbank en ik vond het een beetje rommelig en ongezellig worden. Ik heb nu nog wel "officiële" voorzaaibakjes waarin ik ook dingen voor kan zaaien beneden.

Boven heb ik nu alleen kerstomaatjes gezaaid, de rest komt nog maar het is wel handig om alles klaar te hebben staan.

Minipenny heeft zaad voor flox uitgezocht, dat mag ze straks nog zaaien.

In een plasic bak van een bamipakket staan closetrollen met daarin peulen voorgezaaid.
In de laatste Genoeg las ik een hele handige tip; laat de closetrollen niet rond maar vouw ze twee keer dubbel zodat je vierkantjes krijgt. Zo nemen ze minder ruimte in.
De peulen staan in de koudste plek van het huis; de hal. Binnenkort zaai ik weer meer, ik wil de oogst een beetje spreiden.

Ik was vergeten om wat piepers uit te laten lopen dus ze zullen wat laat in de grond gaan. Vorig jaar had ik een aantal kleine piepers (biologisch van Lidl) laten uitlopen en die in de grond gestopt. De moestuinmeneer vertelde me dat dat niet nodig was geweest, je kunt ze ook gewoon in stukjes snijden en van een aardappel meerdere stukjes poten. Als er maar een uitloper aan zit. 

Ik heb ook rode pootuitjes gekocht, omdat ik rood lekker vind maar ook omdat ik een mol in de tuin heb gehad.

Mollen vinden de geur van knoflook en ui niet lekker, heb ik gelezen. Tegen de schutting aan heb ik een rij rode ui gezet in de hoop dat hij bij de buren gaat blijven. Die kunnen wel een gratis tuinman gebruiken om het onkruid om te spitten ;-).

In de keuken verzamelen we gft voor het compostvat in een bakje. Als het vol is lopen we even de tuin in om het te legen.
Ik verzamel ook eierschalen in een vaas (ik heb een kleine verzameling Delfts blauw spul in de keuken, daar staat ie bij). De vaas was deze week vol en de schalen werden gemalen in het keukenmachientje. Recycling en gratis kalk voor de tuin!

Helaas is er iemand in Nederland die de verkeerde vorm van zaaien bezigt. Haat zaaien.
Vanmorgen had ik een afspraak op het politiebureau om aangifte te doen.
Ik heb mijn oma als jong meisje beloofd dat ik eerder iets zou doen en zou laten weten dat ik het er niet mee eens was als er weer zo'n gek op stond. Mijn oma was Duitse en haar familie absoluut niet sympathiserend met de ideeën van Hitler maar na een tijdje was het te laat...

Landelijke Genoegdag 2014 - Goed en gezellig

De landelijke genoegdag is altijd een fijne dag, een dag waar je gelijkgestemden kunt ontmoeten en (her)inspiratie op kunt doen. Een feest voor mij. Helaas kan ik maar om het jaar gaan, omdat mijn schoonmoeder altijd haar verjaardag op dezelfde dag viert.
Dit jaar werd het in Oss gehouden en reisden vele consuminderaars gratis met de trein naar Oss. Zoals altijd werd de Genoegdag namelijk gehouden op de dag dat je vrij kunt reizen met het boekenweek geschenk.
Een van de leuke dingen op de Genoegdag is de ontspannen sfeer, waar de organisatie voor zorgt, zonder dat het houtje touwtje wordt.

v.l.n.r. 2 dames van de redactie van de boeken in de
Genoegreeks, Heleen van der Sanden (met , Annemiek van
Deursen, Thomas Volman en Martin van der Gaag.

Aan het begin van het programma werden er enkele eerste uitgaves feestelijk overhandigd aan de auteurs.
Heleen van der Sanden, uitgever van het tijdschrift Genoeg, ontving het eerste exemplaar van alweer de 100e editie van Genoeg.

Annemiek van Deursen, bekend van haar tuinrubriek in Genoeg, haar Mijmeringen en oprichtster van het consuminderhuis in Landgraaf, ontving het eerste exemplaar van haar nieuwe boek "De eerlijke moestuin".

Martin van der Gaag en Thomas Volman, ook bekend van hun rubriek "over de datum" in Genoeg, ontvingen het eerste exemplaar van hun boek "de luxe van Genoeg".

Annemiek van Deursen, de eerlijke moestuin

Workshop "De eerlijke moestuin".
Met haar openheid, kennis, menslievendheid en humor weet Annemiek van Deursen altijd de aandacht van het publiek vast te houden.
Annemiek vertelde over haar nieuwe boek en de totstandkoming hiervan. Het is een praktisch boek waarin bij elke maand van het jaar tips en aanwijzingen zijn te vinden over wat er die maand moet gebeuren in de (moes)tuin. Ook is er veel aandacht voor hergebruik en onderhoud van materialen. Daarnaast bevat het boek veel smakelijke recepten. Volgens een recensie zowel geschikt voor de beginnende als de gevorderde tuinier.
Ook vertelde Annemiek van Deursen over het consuminderhuis. We zagen een foto van "het winkeltje", hier vanuit worden mensen die echt niets meer hebben voorzien van eerste levensbehoeften. Ze vertelde dat het acht weken duurt voor een bijstandsuitkering wordt uitgekeerd, de wachtlijst voor de voedselbank is 12 weken. In de tussentijd is er geen instantie of geld om deze mensen te helpen, behalve als je in Landgraaf of omgeving woont.
Ook vertelde Annemiek over de groep mensen, die op zaterdag wordt voorzien van noodzakelijke etenswaren. "De uitgemergelden", noemen ze deze groep in het consuminderhuis.
Het bleek om hoofdzakelijk alleenstaande mannen te gaan, die vaak al weken niet meer (goed) gegeten hebben. De moeders met kinderen, die komen wel maar de alleenstaande mannen komen vaak laat of niet aankloppen. Beschamend en schokkend, dat dit in Nederland bestaat.

De luxe van Genoeg, horizonleven

Workshop "De luxe van genoeg".
Deze workshop werd verzorgd door de schrijvers van het gelijknamige boek.Volgens een recensie van Marieke Henselmans een boek waarin verschillende theorieën en boeken over het onderwerp consuminderen samengevoegd worden tot een geheel en voor het eerst duidelijke verbanden worden gelegd.
Echter brengt dit boek ook een nieuwe term:  horizonleven. Een theorie die er van uitgaat dat wij als mens steeds een beetje hoger op de ladder willen en daar zelfs mee doorgaan als we twijfelachtig eigenlijk wat staan te bibberen op een hoge sport van die ladder.
Vraag is wie we daar een plezier mee doen.  Een van de auteurs nam de beslissing wat lager op de ladder te klimmen. Dat gaf nog niet voldoening en hij koos later zelfs een compleet andere ladder.
Volgens de schrijvers en onderzoek zou werk moeten voldoen aan vijf voorwaarden om er gelukkig van te worden, zoals "verdien je er genoeg geld mee", "heb je autonomie", "geeft het aanzien".
"Mooie theorie, niet de praktijk", vond een bezoeker achteraf. Ik denk dat de schrijvers bedoeld hebben dat je ook hierin niet moet streven naar perfectie maar naar het meest acceptabel en aangenaam niveau.

Edit/ rectificatie
Om zeker te zijn dat ik niemands woorden verkeerd zou citeren, samenvatten of links zou gebruiken zonder toestemming, heb ik de rechthebbenden berichtjes gestuurd over dit artikel.
Martin van der Gaag stuurde deze reactie:

Dank voor je mooie beschrijving. Maar, in "De luxe van genoeg" (www.deluxevangeneog.blogspot.nl) vertelt geïnterviewde Willem van der Til, die ook op het podium aanwezig was bij de boekpresentatie, toch echt iets anders over de door hem bedachte term 'horizonleven'. Die gaat niet zozeer over het feit dat we alsmaar hogerop willen, maar dat we aangespoord worden vooral voor onze toekomst te leven en te vergeten dat ons leven vandáág plaatsvindt. Plannen maken voor de toekomst is belangrijk, maar het leven van vandaag ook. Dat laatste wordt makkelijk overschaduwd door de wensen die reclame en carrière-ideeën bij je oproepen. En als je dat niet merkt, heb je kans dat je aan het 'horizonleven' bent

De lunch die volgde was zoals gewoonlijk goed verzorgd en lekker.

In het middagprogramma kon er uit verschillende workshops gekozen worden. Heel lastig, vond ik. Uiteindelijk koos ik voor:

Brainstorm workshop "Gelukkig met genoeg".

Workshop "Gelukkig met genoeg"

Deze workshop werd verzord door Nynke Valk. Ik zag toevallig dat ze op haar eigen blog erover heeft geschreven klik.
Eerst vertelde Nynke over haar model van eenvoud. Een cirkel met in het midden de principes van eenvoud, daarbuiten principes van versnippering (zie link).
Daarna volgde een brainstorm "wat maakt jouw leven ingewikkeld?". Hier kozen wij een top vijf uit, daarna een top drie. Mijn top drie: 1. perfectie, 2. balanceren (tussen verschillende verantwoordelijkheden), 3. willen is niet kunnen.
In kleine groepjes werd dit kort onderling besproken en vervolgens samen. Mooi, dat samen delen, ik vond dat er wel waardevolle opmerkingen werden gemaakt.
De workshop eindigde met visualisatie. Ik stelde me voor hoe mijn leven zou zijn als al die obstakels uit de weg zouden zijn, hoe ik me dan zou voelen, wat ik dan zou doen. De essentie voor mij: ik had keuzes gemaakt. Blijven hangen in een situatie of niet, dingen accepteren of niet is voor mij ook een keuze.
Later op de middag sprak ik Nynke Valk toevallig nog en ze vertelde me iets meer over haar boeddhistische achtergrond. We hadden het over gedachten en situaties die wolken zijn, ze zijn niet vast, ze veranderen en je hebt wel eens verschillend uitzicht ;-). Ik vatte het als volgt samen: mensen zouden graag een schip zijn dat voor anker ligt, zodat niets veranderd maar een schip is nou eenmaal gebouwd om te varen.

Try-out "Stop met klagen", Low impact man.

Ik heb vaak niet zoveel met de humor van onze zuiderburen, vaak vind ik het gortdroog en flauw. Steven Vromman, beter bekend als de Low impact man is daar een uitzondering op.
Hoewel enige Belgische droogte aanwezig was, bleef de aanmaak van speeksel hoog door het vele lachen.
Aan het begin van de voorstelling schetste Steven Vromman een situatie waarin alle stroom uitgevallen was. Hoe reken je dan je boodschappen af, hoe kom je door de schuifdeuren, chaos op de weg, hoe kom je binnen in je huis met elektrische poort en wat als je eenmaal binnen bent? (Met de pepermolen met ledverlichting je kinderen naar het toilet begeleiden, bijvoorbeeld).
De show ging ook over helden, mensen over de hele wereld die kleine en grote dingen hebben gedaan die een grote impact op de wereld (om hen heen) hebben gehad.
Ook verder in de voorstelling, vonden mensen voldoende inspiratie met een leuke dosis eco-humor om zelf aan de slag te gaan. Thuis of daarbuiten.

Afsluiting van de dag, l Heleen van der Sanden, r Low impact
man Steven Vromman.

Om voorbereid te zijn op eventuele stroomuitval, presenteerde de Low impact man zijn teksten niet op een beamer maar op een papieren versie. De teksten bleken aan het eind van de voorstelling de tekst te zijn van het refrein van een lied, dat door iedereen mee gezongen kon worden.
Hierna werd de dag afgesloten door Heleen van der Sanden.

Toen ik mijn jas ging halen in de garderobe werd nog daar gezongen: "Wòòòrd activist, bevrijd jezelf, zoek bondgenoten, deel alles en doe het met liefdèè...". Gewoon goed en gezellig dus, zoals ik al zei ;-).

Later stond ik met een knorrende maag (ik heb zondag een vastdag gehad, alleen gelunched en een appel als avondeten om rond de 500 cal. uit te komen) op een perron. Geïnspireerd door de Low Impact Man zei ik tegen mezelf: "ik ben een persoon, die geen lege calorieën nodig heeft". En het lukte om de geuren uit de lege-calorieën-Kiosk te weerstaan. Nu de cola nog.

Ik vertrok thuis met het boekenweekgeschenk en het boek over het vastendieet, om te lezen in de trein. Op de terugweg had ik een kleine bibliotheek in mijn rugzak. Mijn vier nieuwe aanwinsten:
- De eenvoudige moestuin van Annemiek van Deursen, gesigneerd, letterlijk met opdracht (haha). Ik had Annemiek in de trein gesproken, ze had me gevraagd welk boek ik had gekocht voor het boekenweekgeschenk. Nu heeft ze in mijn boek geschreven: "Gewoon veel groenten telen en eten en 't figuurtje volgt." Hihihi.
- Besparen maar van Marieke Henselmans, dit boek kregen we als cadeautje bij het vertrek. Marieke Henselmans zag ik voor het eerst "in het echt".
s'Middag zag ik het boek uitgedeeld worden aan mensen die eerder vertrokken. Even later zag ik dat Marieke Henselmans aanstalten maakte om te vertrekken. Ik heb twee keer de stoute schoenen aangetrokken en nu heb ik een gesigneerd exemplaar. Die ga ik, net als de eenvoudige moestuin, doorgeven aan mijn kinderen. Het consuminderen is mij weer doorgegeven door mijn opa, oma en moeder, ik wil het ook weer doorgeven.
- Exit supermama van Denise Hulst en Sjoukje van de Kolk, wat lief dat ze dat speciaal voor mij hebben geschreven ;-).
- Gare Du Nord van Philips Freriks, die stond in een hoekje in de trein. Het moest wel bookcrossing zijn en inderdaad. Leuk, ik heb nog nooit een bookcrossing boek gevonden. Op mijn bureau ligt nu een flinke stapel leesvoer maar ik hoop dat ik het boek binnenkort weer vrij kan laten voor de volgende lezer.

Met excuses voor de slechte kwaliteit van de foto's.

Moneypenny