kinderjurkje van oude damesblouse

Vorig jaar heb ik van de mouwen van een oude damesblouse een kort broekje genaaid voor Sarah.
Afgelopen weekend heb ik een jurkje genaaid van de rest van de blouse.
Lichtblauw draad had ik nog (meer dan genoeg), de lintjes waren nog over en de stof was dus ook gratis. De enige kosten waren dus wat elektriciteit en een beetje textiellijm, et voìla! Het patroon was ook gratis, ik heb gewoon een ander jurkje op de blouse gelegd en toen afgetekend met tovertextielstift (da's handig met naaien, de kleur verdwijnt gewoon weer na 12 uur) zodat ik ongeveer de maat had, de rest zelf bedacht.
Ik was vanmorgen bij een coupeuse voor mijn trouwjurk en ze vond de jurk helemaal niet slecht. Dat wil zeggen dat ik er goed in geslaagd ben de schoonheids- en beginnersfoutjes weer te verdoezelen, hihihi. Of ze wilde gewoon aardig zijn, dat kan ook.
Er ligt nog een roze blouse met vlek en een paarse die nog van papa is geweest en ik zit nog vol ideetjes om daar ook iets van te maken...

Van oude bloempotten heeft Sarah nog twee Paascadeautjes gemaakt voor familie (twee dagen niet hoeven koken, hiep-hoi). Deze keer was het wel vingerverven met een smile gelukkig en het werd prachtig. Ik heb een doosje met 4 margrieten gekocht en in elk potje een magriet gezet.

Voor de lange duur moet het wel even milieu-onvriendelijk in de vernis, voor optimale dubbele recycling; niet vernissen. Als je geen vernis gebruikt kun je de verf weer afwassen (of dat gebeurt vanzelf met water geven, kwam ik achter, ehem) en de pot nog een keertje laten bevingerverven.

Klantvriendelijk

Ons midweekje weg was natuurlijk veel ste kort maar wel fijn.
Ik kan alleen bij nader inzien die roompot aanbieding bij het park Hambachtal niet zo aanbevelen als je met een klein kind gaat. Ze gaan die huisjes schijnbaar opknappen en waarschijnlijk mag je er daarom zo goedkoop verblijven maar dat zeggen ze er uiteraard niet bij als je boekt. Je ziet alleen foto's die met zo'n makelaarscamera zijn gemaakt, alles lijkt mooier en groter.

Het was niet echt kindveilig, het huisje. Het eerst huisje hebben we geweigerd omdat er stukken uit de tegelvloer waren waardoor er scherpe randen waren, niet zo handig met een kruipende peuter. Met een zucht en een steun kregen we een ander huisje, ook met vele gebreken maar wat niet veilig was, was tenminste af te schermen of op te lossen.

Niet zo heel erg klantvriendelijk allemaal dus eigenlijk. ook dom van ze, anders hadden we misschien van de zomer voor het volle pond een huisje ergens anders geboekt bij ze, als het goed bevallen was. Nu dus mooi niet, ik vertrouw die verhalen en foto's nu niet meer op hun website.

Nou blijken wij in het bezit te zijn van een zeer probaat middel tegen alle chagerijnigheid en (klant)onvriendelijkheid. Eerst wordt de ruimte gescand en alle chagerijnig kijkende elementen worden vastgelegd voor behandeling en dan... gaat ons kleine blondje meisje zitten lachen, zwaaien en flirten tot die chagerijnige mensen ook naar haar lachen. In een gasterij in een openluchtmuseum in Duitsland bleek de soldaat-serveerster die ons alleen nog maar had toegeblaft zowaar nog te kunnen lachen en de sergant kwam plots in beweging en kwam aan lopen met lollies en kwam ons meisje aaien en knuffelen.

Kon ze maar altijd mee...

Dit weekend had ik onverwachts bezoek uit Brabant en ze wilden eten bij Mc hier dus toen ging ik ook maar mee met Sarah, voor de gezelligheid uiteraard ;-). Onze Brabantse familie heeft nu ervaren dat de klantvriendelijkheid en service nogal ver van het Brabants niveau af ligt. Er ging even wat mis, het was nog niet zozeer de inhoud maar de manier waarop de reactie kwam waardoor er echt twee monden open vielen.
In Brabant zeggen ondernemers over service en klantvriendelijkheid  "sja, as ik het nie doe, dan gaan de mensen de volgende keer op een ander"
Rondom Utrecht denkt men "Dit is mijn winkel, mijn product, het is altijd goed, we doen nooit iets fout en als je het niet bevalt, dan ga je maar op een ander"

Die ervaring hebben wij helaas al meerdere keren gehad hier. Terugkomen met klachten lijkt hier wel "not done".  Eigenlijk kan er ook nooit "sorry" of "vervelend" af hier, dat zou schuld bekennen zijn en er kan toch niets mis zijn met hun product, dus het ligt aan jou.

Laatst moest ik echt eraan geloven, op naar de Hunkermoller, om mijn postpartum BH-maat goed laten opmeten en een nieuwe voorraad stutmateriaal aan te schaffen. Drie dezelfde BH's gekocht en meegenomen op vakantie maar ik heb bijna daar al een andere BH gekocht omdat een deel zich zo hard in m'n huid groef dat ik er een knalrode en flink pijnlijke streep van kreeg, plus een kapotte huid. Precies tussen de dames in, auw.
"Ja", was de conclusie, toen de centimeter erlangs werd gehouden (een centimeter? die had ik niet gezien de vorige keer), "U heeft een verkeerde maat gekocht". Toen ik uitlegde dat ik me had laten helpen door haar collega om mijn nieuwe maat vast te stellen en dat ik voor 50 euro weg kon gooien werd het duidelijk dat ik niet iets anders kwam kopen maar zowaar kwam klagen, het lef!
Vervolgens was het een allergische reactie en als toetje zei de dame die me had geholpen dat ze nooit een verkeerde maat verkocht en dat ze zich mij ook helemaal niet kon herinneren, hoor.
Lekker stel zeg, de een staat tegen je te liegen en de volgende impliceert dat je een leugenaar bent.
Nou mag ik terug komen met de bon en de BH's maar twee heb ik er dus al gedragen en eigenlijk mag ik die dus niet ruilen. Ik ga zaterdag (dat heeft m'n moeder me geleerd, als ze moeilijk doen over garantie en dingen waar je wel recht op hebt, dan ga je op zaterdag terug en doe je zo nodig heel duidelijk (hoorbaar) je verhaal).

Twee weken geleden ging ik naar onze lokale Zweedse ballentent, tot nu toe altijd een prettige ervaring geweest maar mijn laatste bezoekje heeft een schriftelijk excuus, belofte tot beterschap en twee bonnen voor een kop koffie met gebak geresulteerd omdat wel zoveel van mijn tijd was verspild het het personeel wel zo onbehoorlijk was geweest dat ik bij thuiskomst digitaal een klacht heb ingediend. Een kennis die werkt bij IKEA werkt was benieuwd wat er nou gebeurd was en zei vervolgens; ow maar dat mag echt nooit zo, en dat al helemaal niet en dat doen wij al jaren niet meer zo omdat het zo klantonvriendelijk is, geen wonder dat Utrecht het slechtst lopende filliaal van Nederland is. Aha, dacht ik, het ligt dus toch echt niet aan ons.

Ik vind deze provincie inmiddels echt leuk en mooi en ik hoef niet meer terug naar Brabant maar het enige nadeel van Utrecht is wel dat er Utrechtenaren wonen.
Om dit soort klantvriendelijkheid en gedoe heb ik al jaren overstapangst.
Ik zag wel aanbiedingen voorbij komen van andere energieleveranciers, mijn energieleverancier heeft 2 jaar honderden euro's die ik tegoed had gegijzeld en ik was ze dus al tijden beu maar overstappen vond ik wel zo eng... God weet wat er allemaal mis zou gaan en wat een Gedoe het zou worden.

Ik heb het gedaan.
En jawel hoor, er ging wat mis, ik kreeg weken later een meterstandenkaart in de bus, of ik die even wilde invullen.. Huh, pardon, zullen we eerst zoiets als een overeenkomst sluiten waarin staat wat ik ga betalen, wel tarief, hoe lang en dat ik van jullie die 190 euro terug krijg na 10 maanden???!
Dat werd dus bellen maar tot mijn verbazing werd ik heel netjes geholpen en excuses en de brief kwam er nog een keertje aan. Alles is nu dus helemaal in orde en goed. Scheelt een tientje per maand.
Ze belden vandaag nog om te vragen of ik tevreden was over de overstap en of ik nog vragen had. Dikke duim voor E.on.
Klachten zijn kansen lieve ondernemers!

Hebben jullie al gehoord van dat Belgische programma waarin ze de klantenservice van een telecombedrijf eens goed terug hebben gepakt, echt super goed en heel grappig; hier het filmpje:

Van cultuur naar graaicultuur

Eigenlijk stond het in mijn planning om dit weekend, vandaag naar een museum te gaan maar helaas heeft het museum dat ik wilde bezoeken zichzelf omgedoopt tot "experience" waardoor de museumkaart er ineens niet meer geldig was (was ik dus net te laat, manlief wilde iedere keer niet mee helaas) en de sympathie voor het museumweekend zich ook beperkt tot een korting van 2 euro op de entree van 14 euro ipv gratis toegang.

Het zal wel zo z'n redenen hebben, gekort op subsidie waarschijnlijk, waardoor de financieën er plots anders voor staan. Als museum moet je dan toch iets en dus wordt je een commerciele "experience", een "belevenis" of een "attraktie".

Fantastisch, die bezuinigingen op "linkse hobbies", zoals cultuur, zo vervallen we van cultuur naar graaicultuur.
Je kunt erop gaan zitten wachten dat het Openlucht museum en het Spoorwegmuseum in deze lijn ook snel zouden moeten vercommercialiseren en ik vraag me af of dat wel zo goed is voor de inhoud.
Henk en Ingrid met hun twee kids willen natuurlijk wel prima vermaakt worden voor die hoge(re) entreeprijs die ze betalen dus computers erin en cultuur eruit.
Als veel musea gedwongen van een "stichting museum X" naar "de X-belevenis B.V." moeten, nou, dat lijkt me wel zo'n teloorgang van cultuur en ons imago... weer iets om je voor te schamen als Nederlander.

Ik zie dan allemaal Corpus- en Geldmuseummusea voor me, minder inhoud, meer "actie" en veel gesponsorde onderdelen.
Bij Corpus wandel je door het menselijk lichaam. Iedereen kreeg een koptelefoon uitgereikt voor "de reis".
Hè, wat gezellig toch, dacht ik al. Wel een handig uitje als je een verstandshuwelijk hebt of voor de jaarlijkse familiedag als het elkaar allemaal niet ligt. Ieder lekker zo'n koptelefoon en je kunt en je hoeft elkaar niets meer te melden en zo kom je de dag wel weer door.
Toen bleek dat ik ook nog dat "ome Willem" me in m'n oor zou fluisteren de gehele reis, húúú iiiiiiie! Ik vond Ome Willem als kind al een enge en nare vent dus dat ligt aan mij hoor.
De reis door het lichaam verliep voorspoedig via vele ruimten en liften ("aha, daarom is het hier zo duur, dat kost een hoop electra (en personeel)!"). Daarna mocht je, ineens wel via trappen, weer de weg naar beneden afleggen maar niet zonder al die ozo interessante informatie te zien, volledig gesponsord door allerlei bedrijven en stichtingen. Kon je leren dat je darmen echt niet zonder yoghurt met beesies van het merk X konden en dat het ook belangrijk was voor je menselijk lichaam om toch maar vooral product Y te gebruiken. Geweldige informatie, vooral zo nuttig en leerzaam voor kinderen ook, want wat je in een museum leert, is waar ;-). Je moest overigens ook nog eens overal je e-mail adres intikken voor je iets mocht doen of lezen (kon je nog lang nagenieten van je bezoek), mijn mans oplossing: info @ corpus punt nl ;-)
Inmiddels was ons eigen menselijk lichaam een beetje van streek in bepaalde regionen, een beetje hoofdpijn van dat akelige binnenklimaat, naar gevoel in onze buik maar vooral eh... er zijn hier vast geen jeugdige lezers, het gevoel genaaid te zijn zonder het gevoel echt .... te zijn. Het was namelijk schreeuwend duur ook nog eens (hmm.. ik zie nu op de site dat het een stuk goedkoper is geworden, tot aan het parkeren toe, voortschrijdend inzicht of genoeg gegraaid?).
Het zal allemaal in de eerste opzet best leuk, leerzaam en goed bedoeld zijn maar ... hmmm..

Wel weer een lastige kwestie hoor, moet de overheid, de maatschappij dan maar veel geld in musea pompen, ook de nieuwe, de "slechte" en wie bepaald wat "slecht" is dan?
Ik vind bijvoorbeeld zo'n klein boerenmuseumpje met oude meuk, enthousiaste vrijwilligers en duidelijke uitleg op kaartjes wel zo verschrikkelijk leuk en leerzaam maar misschien vind een ander dat weer geen cent waard, of centraliseer het maar allemaal.

Het enige wat voor mij duidelijk is, is dat commercialisering of "privatisering" van de musea in Nederland voor heel veel musea echt geen goed idee is... niet voor de overdracht van onze cultuur, niet voor onze buitenlandse gasten, niet voor onze kinderen en nee, ook niet voor onze portemonnee.


Komende midweek gaan we meemaken hoe het met de cultuur bij onze oosterburen is gesteld. We hebben ons opgegeven als Vrijwillige Bungalow Bevolking op een park in Duitsland. Bij een VBB betaal je een schijntje voor een bungalow in het laagseizoen (78 euro voor een midweek in ons geval) zodat de bungalow nog een beetje beveiligd is en het park de personeelskosten nog een beetje terug verdiend.  (met dank aan het forum voor de tip!)
Tja... het is een beetje anders dan die geplande week Caïro maar ik ben er eigenlijk bijna net zo gelukkig mee. Het is niet in Nederland (kan je net zo goed thuis slapen en vind ik, verwende globbetrotter, saai), we hebben een dak boven ons hoofd en een bed om in te slapen , we zijn even lekker met z'n drietjes en niets moet en er is wat te zien en doen in de buurt. Prima, gewoon op intekenen en gaan.
Hmm... misschien moet ik toch maar eens gaan beginnen met inpakken by the way (moet nog beginnen met strijken en inpakken). Gelukkig heb ik al wel m'n verlanglijstje klaar. Het is met kopieren mis gegaan maar ik vink altijd kleine piramides af ipv vierkante vakjes... jaa, ik weet het, schattig hè? Ook wij control freaks hebben ook nog (andere) hobbies.

Lente!!

 Eindelijk is het lente, wat heb ik er naar uit gezien. Toen we ons schuurtje uitgemest hebben (en zo ingericht dat m'n fiets er weer zonder kleerscheuren uit en in kan) kwam ik twee potjes paasspul tegen van 2 jaar gelden. De narcisjes hebben helaas (nog) niet hun tweede ronde gemaakt maar de blauwe druifjes kwamen na een weekje "kuren" in de vensterbank (zon, voeding en water) weer opnieuw tot leven. Als ze uitgebloeid zijn, laat ik ze wat drogen en kunnen ze weer in de schuur voor volgend jaar.
Sarah en ik hebben er nog een leuke bloempot bij gemaakt samen.
Nou ziet het er wel schattig en gezellig uit maar in tegenstelling tot wat de (glossy) magazines zouden laten zien (oh zo gezellig aan het knutselen met je stralende peuter met een leuk en vertederend resultaat), zal ik even vertellen hoe dat echt ging in het kort... "Wééééééééh-Huuuuuuuuuuuurrrhhhhuuuuuu" "Hee, lieverd, vind het niet leuk?" "Wéééééééhèèèèhuuuuuu" "Oh.. nee schatje, niet je handjes nu in je mondje stoppen met die verf... hier, pak deze pot maar even vast, smeer je handjes maar even af, kom"

Als consumenten krijgen we al genoeg nep en misleiding voorgeschoteld. De laatste tijd kijk ik regelmatig het programma "de rekenkamer" naast "keuringsdienst van waarde". Laatst ging een programma over inktpatronen voor printers, weet je dat de inkt in de patronen die wij kopen omgerekend 3000 euro per liter kost? En dan het "gerecycled" toiletpapier, vroeger was dat zo goedkoop en zo bruin, tegenwoordig is het duurder en wit. Marketing madness!
In de laatste aflevering die ik zag van de rekenkamer werd er berekend wat het krijgen van een kind kost. Ik mistte in hun berekening nog de positiekleding voor de moeder, schilderen, behangen en gordijnen voor het kamertje eventueel en die drie rompertjes per maat leek me ook aan de krappe kant maar dan komt de totale som wel aan de 5500 pleuro. D.w.z. als je het allemaal nieuw koopt en dan koop je nog de "normale" dingen, niet de absolute merkkleding en uitzet.
Nou, dat hebben wij toch echt niet uitgegeven. Met krijgen, lenen, tweedehands, kringloop en B-merken (Zeeman, Wibra, Bebeqo voor de wagen) kun je ook voor 900 tot 1500 klaar zijn met de complete uitzet voor de baby en de zwangerschap.
Volgens mij kom je zelfs met een voordelig IKEA-bedje, wat tweedehands kleertjes en linnengoed of kleertjes en linnengoed van Zeeman, een badje, wat nieuwe flessen en spenen en een tweedehands of B-merk 3in1 (maxi cosi, wiegje, wandelwagen) wagen al een heel eind.
Maar in hemelsnaam hoe krap je ook zit, bespaar niet op veiligheid.
Laatst stond er bij de Mac een jong gezin in de auto naast ons met een baby los in een verouderd babystoeltje dat niet meer aan de veiligheidseisen* voldeed (dat model deed ik bij de kringloop ook weg) en dan nog twee kleintjes los over de achterbank. Vader had binnen hamburgertjes gehaald, geld om binnen te gaan zitten met drinken erbij leek er niet te zijn. De auto was ook in staat van ontbinding, best triest enerzijds maar dan denk ik ook "hoe haal je het gvd in je hoofd om geld uit te geven aan McDonalds terwijl je dat zou kunnen sparen voor fatsoenlijke autostoeltjes voor je kinderen".
(*over veiligheidseisen: dat op deze website wordt genoemd dat tweedehands stoeltjes af te raden zijn, daar ben ik het niet helemaal mee eens. Je kunt het kunststof goed bekijken en je kunt de bekleding even los maken om te kijken of de piepschuim schaal die erin ligt nog intakt is.)

Gister konden we het toch weer niet laten. ik-moi-I, die muts die roept dat je net zo goed naar de kinderboerderij kunt gaan met je peuter, ben naar de Apelheul geweest. Sarah gratis, wij voor 17 euro p.p. en dan nog benzinegeld en ach ja, toch maar daar lunchen ipv buiten op een bankje omdat het nog een beetje fris was. Maar ja, ik was er maar een keer geweest toen ik 17 was en wilde altijd nog weer eens een keertje gaan en manlief was nog nooit geweest dus eigenlijk was het ook gewoon voor ons.

Als je kindje dan zit te gieren van de pret en helemaal straalt.... tja.. onbetaalbaar...

Nu ik de foto zie vind ik het toch wel een beetje eng eruit zien maar het aapje leek het wel leuk te vinden en sprong gewoon weg toen hij die kleine handjes beu was.
Sarah vond het fantastisch, we hebben haar ook weinig zien lachen de laatste tijd, er moet een kies doorkomen. Vanmorgen weer de eerste niet-spuitluier gezien, hoera!
Wij hebben zelf ook om beurten een ontslakkingskuur van moeder natuur gehad, de afgelopen weken daarom ben ik even weinig online geweest.

Over bevolking

Als een van de oorzaken van onze milieuproblemen wordt vaak overbevolking genoemd, of, zoals een mevrouw tijdens een discussie na een milieufilm die ik bijwoonde het subtiel verwoorde: "het probleem is al die mensen die maar blijven doorfokken". Ik heb m'n kaken op elkaar moeten drukken om niet te reageren, dat mijn kind niet gefokt is maar uit liefde ontstaan.

Het valt mij op dat ook milieu-minded mensen die al twee of zelfs drie kinderen op de wereld hebben gezet  schrijven en spreken over het beperken van het aantal geboorten. Het is niet alsof deze problematiek niet bekend was toen zij het verlangen naar (nog) een kind voelden aangezien hun kinderen net puberen of nog lang niet.
Toch kan ik deze mensen niet veel verwijten. Het verlangen naar een kind laat zich gewoon niet zo goed combineren met de problemen van de wereld en je wil en zal natuurlijk als ouder niet schrijven dat je gewild had dat je het bij een kind gelaten had vanwege het milieu.
Wel vind ik het een beetje gespleten om mijn generatie te vertellen dat de bevolkingsgroei beperkt zou moeten worden terwijl je zelf in de luwte van de discussie wel je geluk 2 tot 3 keer hebt vergroot.

Onze overheid lijdt in deze discussie helemaal aan een gespleten persoonlijkheid; enerzijds word er geroepen dat we de bevolkingsgroei moeten beperken de andere keer worden zorgen geuit over de vergrijzing en de bevolkingskrimp in Nederland en wordt ons verzocht om heen te gaan en ons te vermenigvuldigen. Het liefst ook nog op jonge leeftijd, dat is gezonder voor ons, ons kind en de kosten van de volksgezondheid.
Wanneer doe je het nou nog goed?
Enerzijds hebben we wel genoeg Nederlanders nodig om onze economie draaiende te houden, anderzijds puilt de wereld bijna uit van de mensen en kan de aardbol het eigenlijk niet meer aan.

Dat wil zeggen, onze aardbol kan ons niet aan zoals we nu consumeren.
Waarom zou de ene ouder waar dan ook ter wereld het verlangen naar nog een kindje moeten laten varen zodat andere mensen hun vervuilende en verspillende consumptiepatroon in stand kunnen houden?
Er zijn mensen op deze wereldbol die het normaal vinden om te eten van wegwerpborden omdat een vaatwasser inruimen nog te veel moeite is (hotels gebruiken ze ook veel), hun airco en verwarming zomer en winter aan hebben staan, hun zwembaden en grote huizen blijven vullen en verwarmen en rondknorren in hun Hummer en aan aanverwante artikelen en nog vele, vele andere veel minder erge dingen doen die ook bijdragen aan het probleem...
Anderzijds geloof ik niet in "ik doe geen moeite voor het milieu, anderen (die nog veel erger zijn dan ik) doen het ook niet", dan ben je niet de oplossing maar onderdeel van het probleem.

Als je al zover zou zijn dat je toch je kindergeluk wilt beperken tot een kind, dan krijg je weer te maken met weer andere meningen.
Ik citeer even een mening uit blaadje dat ik deze week las: "maar één kind is egoïstisch" of om naaste familie te citeren "Niemand kiest natuurlijk zelf ervoor om maar één kind te hebben".
Als je maar één kind wilt moet er iets met je aan de hand zijn en moet je het gaan uitleggen of zelfs verantwoorden. "Maar" een kind is zielig, egoïstisch.
Ik vind dat je een goede reden moet hebben om de beslissing te nemen een mensenleven te laten beginnen en dat je net als bij een relatie niet iets nodig moet hebben van de ander maar iets te geven moet hebben. Een kind op de wereld zetten omdat je andere kind anders zielig zou zijn of vanwege de sociale druk, vind ik geen goede reden.
Ik denk ook wel eens: beter een kind goed, dan twee half opvoeden. Bij een opvoeding hoort ook een kind begeleiden tot volwassenheid en het kind een goede en passende opleiding geven (bij voorkeur zonder het kind het leven te laten beginnen met een schuld), vinden wij. Er zijn genoeg mensen die juist een stuk minder egoistisch waren geweest om het bij één kind (of twee) te houden door chronisch geld- of tijdgebrek of een slechte relatie.

Wij denken over een tweede kind maar weten intern al niet zo goed wat we vinden zonder deze externe meningen dus het maakt het extra ingewikkeld.
We verlangen eigenlijk wel naar nog een kindje maar we zien wel aardig wat beren op de weg.
Vanaf het punt van zwanger willen worden tot nu zijn er toch veel tegenvallers geweest waarvan je zegt "mwa...maar goed dat ik dat niet van te voren wist anders was ik er misschien niet aan begonnen".
Het probleem is dat we het nu wel van te voren weten. Problemen met zwanger raken, bekkenklachten, een kraamdepressie, de kans is wel aanwezig dat het weer gaat gebeuren.
Dat is niet alleen emotioneel lastig maar ook praktisch. Sarah was de dolle en zware rit meer dan waard maar een volgende keer heb ik toch liever een goede routekaart waar ook omleidingen goed op aangegeven staan en van te voren klaar liggen. Die moeten we zelf gaan ontwerpen en regelen.

Het vreet dus al emotionele energie en het is al zo lastig en dan komen die milieuminded-gelukkige ouders van 2 of 3- nog eens aan met hun wijsheden over overbevolking en het milieu. Bleuh!
Ik denk dat ik maar een website opstart: wewewe compenseerjekind punt NL, voor al die andere ouders die zich ook nog genoodzaakt voelen om zich iets aan te trekken van wat andere ouders nu zeggen over het milieu en bevolking.

Van het tuinpuinruimen heb ik best wel spierpijn vandaag maar verder gaat het eigenlijk super, geweldig, fantastisch. Alles doet het nog en geen felle pijn(scheuten), goody!
Zo'n vooruitgang is eigenlijk ook wat emotioneel omdat je je beseft dat je dingen heel lang normaal hebt gevonden die dat eigenlijk helemaal niet zijn. Laatst was ik bij de huisarts voor een doorverwijzing en aan haar reactie merkte ik toen ook dat wat ik maar als "normaal" was gaan beschouwen, toch niet zo normaal was.
Tja, a womans gotta do what a woman 's gotta do, when the going gets tough, the tough get going und so weiter. Het was en is denk ik wel goed hoe ik er in sta maar dat neemt niet weg dat je er niet een beetje verdriet van mag hebben... achteraf... hoop ik (dat het nu "achteraf" is bedoel ik dus, hihihi).

Puintuin

Carnaval was erg gezellig en zoals beloofd heb ik me zaterdagavond even lekker uitgeleefd, ik heb nog dagenlang pijn in m'n nek gehad van het headbangen :-) (we waren in een rock-cafe).
Carnaval heeft naast ontspanning nog iets veel prachtigers gebracht: geen (na)pijn!!! Daar ben ik wel zo ontzettend gelukkig mee!

Als ik morgen ergens last van heb, weet ik in ieder geval waar het van komt (en dan is dan wel prettig voor de verandering). Gisteravond bleek dat mijn agenda lekker leeg was vandaag en gecombineerd met de klachtvrije carnaval heeft dat geleid tot een aanval met takkenschaar, bijl en bestrijdingsmiddelen op die *****-laurierbomen in onze tuin.
Ik hoop dat ze nu, zoals ons voorspeld, zich makkelijker laten verwijderen zodat we verder kunnen met de tuin.

Ik wil nog wat zaad voor kruiden, bleekselderij, peultjes en rucola zaad gaan bijkopen, voor de rest heb ik wel even genoeg voor dit jaar, zeker omdat de tuin op de schop gaat. Ik heb nog zaad spinazie en slasoorten, die komen in groentenkratjes te staan. Zo kunnen we ze toch nog verplaatsen als we bezig zijn met de tuin overhoop halen.

Bij de voordeur wil ik nog steeds een leuke plantenbak met een mooie vaste plant. Ik dacht eigenlijk aan iets leuks op stam maar toen ik in onze tuinboeken ging bladeren om uit te pluizen welke plant geschikt is voor die plek, in een bak, kreeg ik inspiratie voor iets anders.

Met kippengaas maak je een leuke vorm en dat laat je begroeien met simpele en voordelige klimop.



"molenromp"



Het leuke is ook nog, dat het nu gratis is. Ik had nog een plantenbak, ik had nog groen gaas, ik had nog stekpoeder en van de buren hebben we gratis klimop gekregen doordat hun klimop het erg leuk vind in onze tuin. Hoera voor de verwilderde tuin, er was zoveel (mooie) klimop, ik kon genoeg stekken.
Ik ga een windmolen maken van gaas, zal m'n man ook wel leuk vinden en het is origineler dan een kip of een konijn. Over het algemeen is klimop ontzettend tuintuig dus ik denk dat het wel aan gaat slaan.
Ik ben wel erg vroeg met het stekken en ik had toch nog stekpoeder dus ik heb dat gebruikt.
Met mooier en warmer weer krijg je klimop waarschijnlijk ook heel goed gestekt zonder stekpoeder, gewoon wat afknippen, gaatje maken met een stokje, spriet erin steken, water geven en afwachten.

Carnaval

Morgen is het weer zo ver: carnaval. We zakken morgenmiddag weer af naar beneden de rivieren, naar het beloofde land: Brabant.
Ik voel me een half ontaarde moeder; Sarah blijft hier bij de oppas en wij gaan een avond op stap in Brabant. Ik weet wel dat het juist onder het kopje verantwoordelijk en goed ouderschap thuis hoort, dat je netjes een nuchtere oppas regelt tot je zelf weer boven water bent de volgende dag maar zo voelt het (nog) niet.

Eigenlijk kriebelde het wel een beetje: ik wilde wel eens een nieuw carnavalspak, ik loop al jaren in hetzelfde rond.
Om mijn behoefte aan "iets nieuws" te bevredigen heb ik wel een nieuw grappig haarbandje met bloemetjes er bovenop gekocht, voor 1 euro, waar ik weer jaren mee kan doen (als ik 'em niet kwijtraak). En klaar!

Het maakt eerlijk gezegd toch niet meer zo super veel uit wat je aan hebt, je staat zo opgepropt in de kroegen dat maar amper te zien is wat iemand nou echt aan heeft en daarnaast is de hele kroeg ook half dronker.
De enige foute carnavalskleding die je aan kunt trekken is geen carnavalskleding aantrekken, dat is ook wel lekker aan carnaval, heel veel maakt niet uit; wat je aan hebt, hoe gek je doet, hoeveel of hoe weinig je drinkt en vroeger maakte het ook niet uit of je elkaar eens per ongeluk aan stootte of niet.
Als het echt fout ging en zeer deed werdt het goed gemaakt met en biertje en dan ging je samen ff hossen even later. Met carnaval weet je gewoon dat het kan gebeuren dat je jezelf zeer doet of dat een ander het per ongeluk doet (al dan niet in beschonken toestand), als je daar niet tegen kunt moet je gewoon thuis veilig op de bank gaan zitten. Brabanders snappen dat.
Helaas denken nu ook veel mensen (van boven de rivieren) dat carnaval wel een leuk feest is; om rotzooi te komen trappen en ruzie te zoeken of ze snappen er gewoon geen barst van.
Tot een paar jaar geleden vond ik het nog prachtig en gezellig in Den Bosch met carnaval, de stad puilde uit van de mensen, de straten waren vol maar er hing wel zo'n leuke en goede sfeer. Mensen die elkaar niet kenden spraken elkaar aan en hadden lol met elkaar, er was niks (tot weinig) aan de hand.
Nu is het echt TE druk en de sfeer is niet meer zo ontspannen en vrij, jammer hoor. Ik ben dus erg benieuwd hoe het dit jaar wordt, ach, onder elkaar zullen we het wel super gezellig hebben hoor.

Houdoe en tot na de carnaval!

kindershirtjes gepimpt

Vrijdagavond heeft manlief de TV voor zichzelf en toen heb ik mezelf maar eindelijk eens wat tijd voor mezelf gegund om iets te fröbelen. Zaterdagochtend ben ik ook grotendeels bezig geweest, met shirtjes voor Sarah "pimpen".

Het middelste shirtje was een mouwloos hempje dat ik niet zo leuk vond en ook niet handig ivm zon op de schoudertjes, die verbranden zo snel. Ik heb er mouwtjes aan genaaid die ik laatst uit een jurkje heb getoornd (omdat het niet makkelijk aangetrokken kon worden) en twee roze strikjes gemaakt en die erop genaaid om het wat meer meisjes-achtig te maken.

Over de andere shirtjes ben ik niet zo tevreden, ik vind ze nogal LVT (Leuk Voor Thuis) maar manlief zegt dat ze ook netjes zijn voor buitenshuis. Ik vind ze er niet goed genoeg uit zien, ze zien eruit of ze zijn gemaakt in een slechte Chinese sweatshop door een schele Chinees vind ik.

Wat vinden jullie?

Ik vind deze nog een twijfel geval, het gaat net. Het oogje zit verkeerd er daardoor ziet het er ook een beetje raar uit. Sarah vind 'em wel fantastisch, ze reageerde er heel enthousiast en blij op. Klanttevredenheid zit dus wel goed.

Deze vind ik echt niet kunnen om je kind aan te trekken buitenshuis, is niet lekker uit de verf gekomen.

Ik heb ook nog deze gemaakt, met stof van een kapotte tas:

Die is ook LVT.

Ik heb een vorm uit de stof geknipt, die vastgelijmd op het shirtje met textiellijm en rondom vastgezet op de naaimachine. Nou is bij deze ook iets mis gegaan omdat ik geen versteviging achter het shirtje had gestreken. Ik ben een beetje van de "trial and error"-methode (gewoon proberen en je ziet vanzelf of het goed of fout gaat) en dat komt het resultaat dus niet altijd ten goede.

Hier een "how to" inclusief de door mij opgedane leermomenten:

1. Teken een figuurtje op een tissue (prentenboeken voor kinderen zijn daarvoor ideaal). Als je eigenwijs zoals ik bent ga je meteen voor iets ingewikkelds met meerdere lagen stof en lastige lijntjes, als je wijs bent kies je één stofje en een simpeler figuur (zoals figuurtjes van Dick Bruna).

2. Als je eigenwijs bent, probeer je eerst nog met een watervaste stift het figuur over te brengen op de stof (een geknoei en je lijnen worden te dik, daar moet je wel precies overheen naaien, kansloze missie dus) maar het is veel handiger om de tissue vast te spelden en gewoon over alle lijnen heen te stikken (foto is de achterkant).

3. Dan trek je de tissue overal weg en knip je de stof bij bij de randjes en knip je de figuur uit.

Ik had het stukje onder de snavel dus niet goed neergelegd en vastgezet, daarom zit er nu nog een extra stukje over.

4. Strijk, naai of spelt versteviging aan de binnenkant van het shirtje.
Als je eigenwijs bent, doe je dit niet, dan loopt je machine geheid een keertje vast bij stap 5 en heb je een lelijke plek of zelfs een gat in het shirtje (daar kun je dan wel weer overheen gaan zigzaggen, wordt er niet mooier op)

5. Vervolgens leg je je figuur op het shirtje en ga je over alle lijnen (eventueel twee keer) met een zigzagsteek met een steekafstand van ongeveer een half en de steekbreedte kun je instellen zo dik als je je lijn wilt hebben. Ik heb gemerkt dat het mooier wordt met een smallere steekbreedte.

En dan nog een tip; het is allemaal niet zo groot wbt maat en de stof komt dus makkelijk dubbel te liggen onder je naald. Ik heb twee keer een achterpand aan het voorpand vast gezigzagd toen ik even niet oplette! Dan kun je dus weer aan het tornen... Ik heb dus geleerd om regelmatig te stoppen en even te voelen of alles nog wel goed ligt.
Het shirtje met de kip heeft nu twee regenwormen op de achterkant genaaid, bij het naaien van de vleugel zat de stof dubbel en de gaatjes op het achterpand kwamen er niet uit in de was.

De gebruikte stoffen komen uit mijn lapjesmand; daar gaat oude of kapotte kleding in (en er lag ook een verknipte handdoek in die ik nog over had van washandjes maken). Het roze/rood is van een oud shirtje dat mij te krap en te kort was geworden, het geel is van een hemdje waar een bloedvlek in zat en het wit is een handdoek. De effen shirtjes zaten tussen de kleding die ik had gekregen van een vriendin.
Ik vond ze een beetje saai zo effen en ik dacht; ach, als het niet leuk wordt, ze kunnen altijd nog ergens onder (onder een shirtje, onder een jurkje).


Het is hier wel huize huisvlijt de laatste weken. Nu we een goed recept hebben bakken we regelmatig zelf harde broodjes 's weekend (van zelfgemalen meel, heeft manlief zelf gemalen op de molen), gister hadden we boerenkool uit eigen tuin (Sarah heeft nu "live" rupsje nooitgenoeg gezien, vlak voor ik 'em weer buiten zette) en straks ga ik een brood met paprika en chorizo maken, voor bij de minestronesoep vanavond.

Kinderkleertjes naaien voor de luie naaister

Soms zit ik zonder onderwerpen en inspiratie voor m'n blog, het andere moment meer dingetjes te melden dan tijd en daarom heb ik nog niet geschreven over een leuk boek dat ik bij de bieb heb gevonden:




Ik wilde de kunst even afkijken en ik had wat maten nodig ivm plannen om van een heren- en damesblouse jurkjes voor de zomer te naaien en dit was precies wat ik zocht.

In het boek staat een patroontje voor verschillende rokjes, jurkjes, een (zonne)mutsje, broekjes, een jasje, wanten, een slaapzak maar ook slabbertjes en zelfs babyschoentjes. Allemaal simpele patronen die zelfs ik nog tot een goed eind kan brengen.
Helemaal leuk zijn de pagina's waarop uitgelegd staat wat je allemaal nog van gebruikte kleding kunt maken.
Met een beetje knip- en naaiwerk kun je voor een baby van ëén trui nog een broekje, een truitje, een rokje of muts en een haarband knippen en naaien. Op de pagina ernaast staat in een shirt met lange mouwen een overgooier met bijpassende legging (mouwen) en een haarband getekend. Je moet er maar even opkomen.

Van sokken en maillots kun je ook nog veel maken. De eerste tip; knip van een te korte maillot de voetjes af, even omzomen en je hebt een legging (Die tip had ik al eens gelezen ergens maar weer vergeten. Super idee voor die ene legging van Sarah die te kort is maar zoooh leuk is en past bij dat ene jurkje). De schrijfster legt ook uit hoe je van sokken en maillots knuffels kunt naaien (ook leuk om met wat oudere kinderen te doen als activiteit).

Ik kreeg een e-mail van de bieb dat ik het boekje alweer 3 weken in huis heb en dat het terug moest of verlengd moest worden (ik heb daarvoor een service ingesteld, daar betaal je wel voor maar het scheelt boete).
Verlengen dus! Ik ben er nog niet aan toegekomen. Ik heb nog wat naaiprojectjes liggen maar ik gun mezelf de tijd niet om lekker boven achter de machine te kruipen. Met Sarah een paar meter verder terwijl ze de laatste tijd zo kwakkelt ben je dan ook weer bang dat je je kleintje wakker maakt (al zitten er twee deuren tussen en vloek ik alleen binnensmonds als er iets fout gaat maar goed, wat in je kop zit...)

Bol.com reclameblok
Sinds gister staat er op mijn blog een lijstje van boeken die ik leuk (en nuttig) vindt, waaronder dit boek. Er komen er nog bij. Als een van jullie op deze boeken zou klikken en daarna binnen 5 dagen iets bij bol.com zou kopen zonder terug te gaan naar bol via een andere site, zoals google, dan krijg ik daar een commissie over. Ik heb alle andere reclame verwijderd omdat ik daarbij niet goed kon controleren wie er op mijn blog adverteerde, dit kan ik wel helemaal controleren. Ik verwacht niet dat het veel op gaat brengen maar ach...

"give away": Ter Stal kortingscoupon 15%, geldig tot 5 maart
Ik heb vorig weekend wat kleertjes voor Sarah gekocht bij Ter Stal (uitverkoop! vooruit gekocht, twee kledingstukken voor 5 euro) en meegedaan aan een actie. Nu heb ik een kortingsbon van 15% "gewonnen", geldig tot 5 maart. Ik heb even niks nodig, kan iemand die bon gebruiken?

vaatwasser

Hiep ende hoera! KLM heeft eindelijk ons geld terug betaald en UWV gaat, na tussenkomst van strenge doch daadkrachtige meneer van het klachtenbureau van UWV, ook met terugwerkende kracht betalen (van de notaris niet eens iets gehoord, de trut).

De stijgende lijn is ons saldo is dit weekend alleen doorbroken door de aanschaf van een nieuwe vaatwasser. Alle gevonden reparatiemethodieken, geraadpleegde literatuur en mensen die er verstand van hebben ten spijt, onze vaatwasser was economisch total loss, reparatie was niet meer rendabel.

Nou hoor ik een aantal van jullie denken dat ik een ontzettend slechte consuminderaar ben dat ik een vaatwasser meen nodig te hebben. Eigenlijk vind ik de term "bewust consuminderaar" of "selectief consuminderaar" misschien ook wel beter van toepassing op ons.
Maar goed, geloof me, in mijn huishouden is een vaatwasser geen overbodige luxe. Mijn lijf gaat heftig in protest na een flinke afwas en mijn man begint ervoor al. Vanwege mijn protesterende lijf spoelt manlief altijd voor en kook ik (dat heeft meerdere voordelen, als mijn man gaat koken gaat er vaak even later een kliko open en wordt er een pan leeggeklopt erboven) Maar voorspoelen is wel het maximale wat van mijn mans avondenergie, tijd en humeur gevraagd kan worden.
Daarnaast denk ik met deze vaatwasser zeker de discussie te kunnen winnen wat beter is voor het milieu en de portemonnee: met de hand afwassen of een vaatwasser. Zeker in de eco stand wint deze vaatwasser die discussie.

Hij heeft allerlei handige dingetjes waardoor er superveel in past (zelfs als ie door een man wordt gevuld ;-) ). Hij doet zijn werk ook uitstekend, we hebben niet alleen een nieuwe vaatwasser maar ook nieuw servies en glaswerk lijkt het wel. Heftig voorspoelen is nu ook verleden tijd dus nu verbruiken we echt minder water dan met afwassen en voorspoelen op de hand (het kostte manlief een minstens een half uur en heeeel veel water, dat voorspoelen). Luxeprobleempje: ik moet nu wat messen bij gaan kopen, er kan zoveel in een wasbeurt dat ik het niet meer red met het aantal messen dat ik heb liggen.

We zijn dus heel erg blij met de aankoop, ik zei zaterdag nog tegen mijn man "Dat doen we toch wel goed hè? Dat we zo naar een winkel kunnen om een nieuwe vaatwasser te kopen?" Dat is niet in elk huis vanzelfsprekend en is het bij ons ook ooit niet geweest. Dan ben ik toch weer een beetje trots op ons, op wat we hebben bereikt.

Het banksaldo moet dus even bijkomen (helaas zijn er meer apparten in huis terminaal, ai-ai) maar Mini en ik ook.
Minipenny is al vanaf november haast steeds opnieuw weer een beetje ziek en ik voel me ook weer niet zo lekker en die knie blijft maar vervelen dus vandaag zijn we allebei nog een extra dag thuis gebleven om even echt goed op te knappen. Bleek geen slecht idee, we gaan allebei nog maar een paar daagjes echt goed bijkomen zodat we er weer tegen kunnen.

Met het budget gaat het heel goed, vandaag even nog wat afschrijvingen in Yunoo geladen en naar de budgetten gekeken:
Huishouden » Geldopnames € 50,- van € 70,-
Huishouden » Boodschappen 83% € 206,34 van € 250,- (met nog een week te gaan, dus gaat het lukken)
Huishouden » Persoonlijke verzorging 0% € 0,- van € 50,- (dat klopt niet, gister is de thuiskapster geweest en dus is het bedrag 14,95 maar die heeft mijn man van zijn eigen rekening betaald en hij is zijn wachtwoord van internetbankieren kwijt, dus ik kan zijn afschrijvingen niet binnen halen in Yunoo)