zondag 16 januari 2011

Goedkoop is duurkoop II

Vervolg op het ovengedoe.
Onze combi-combi dag afgelopen vrijdag (nuttig en aangenaam combineren om de combi-oven weg te brengen) liep een beetje anders.
Naar oma gingen we niet, we vonden het (kleine) risico dat Sarah nog steeds besmettelijk zou zijn toch wel een risico, we gaan wel als we de combi weer mogen ophalen.
We zijn wel op de weg terug nog wat leuks gaan doen in de buurt (we hebben beiden jeugdsentiment in Nijmegen liggen. Best apart, we hebben elkaar misschien vroeger al wel eens gezien denken we).

Bij Selectron (dat is het bedrijf dat de service doet voor Samsung) in Arnhem ging het super. We werden netjes en leuk geholpen door een mevrouw aan de balie.
Onze inpakkunst werd op prijs gesteld maar alles moest eraf zodat de oven gecontroleerd kon worden op schade (heel logisch, anders krijg je onmogelijke discussies).
Alle accesoires die we van Bobshop mee moesten sturen, daar hadden ze geen behoefte aan, dat was helemaal niet nodig geweest.
Achteraf toch wel goed dat we alles met pijn en moeite erin hadden gestopt, toen we vertelden dat we een keer een flinke "plof" gehoord hadden, werd er naar de metalen rekjes gekeken. We krijgen nu ook gratis een nieuwe glasplaat en een nieuw rekje (omdat een rubber dopje onder het rekje niet goed was, is er een soort steenslag in de glasplaat gekomen door die plof, dat rekje mag geen contact maken met de glasplaat als de magnetronfunctie aan staat, daar zijn die dopjes voor maar die moeten dan dus wel goed zijn).
Netjes hè?

We begrepen ook dat het nog erger is dan we dachten; Bobshop hoeft nog niet eens te bellen naar Arnhem, ze hoeven alleen maar op een moment dat het ze het beste uitkomt een knopje op een website te drukken. Te veel moeite als je aftersales als een keuze beschouwt ipv een verplichting blijkbaar.

Ik had overigens wel gekeken naar recensies over Bobshop, die waren goed maar... die stonden wel op de prijsvergelijkingssite, ik vraag me achteraf af hoe betrouwbaar die recensies zijn als degene die de website beheert betaald wordt door de (web)shops die daar adverteren vergeleken worden...

Geleerd dus:
- prijsvergelijken op internet prima; beoordelingen en recensies uit andere bronnen halen;
- via internet bestellen prima; echter grotere en duurdere artikelen kopen we alleen nog bij een bedrijf met fillialen in den lande voor het geval we een klacht hebben na aankoop (en dan wel het juiste bedrijf lastig vallen met je klacht hahaha)
- geen service krijgen bij het bedrijf waar je gekocht hebt of onnodig op kosten gejaagd worden, NIET prima (uiteraard), bellen met de producent en je komt een stuk voordeliger een stuk verder...

Soms krijg je ook juist ergens service waar je het niet verwacht omdat je niet zo veel betaald hebt. Zo kwam er jaren geleden tot mijn verbazing keurig een reparatiebusje op afspraak voor de deur waar mijn goedkope Aldi-fiets (130 euro) in verdween om er even later gerepareerd met meteen een servicebeurtje erbij weer uit te komen. Afgelopen week werd ik ook heel netjes geholpen bij Wibra met een artikel van 1,99 dat niet voldeed.
Soms heb ik zelf ook niet zo'n zin om iets kleins of goedkoops te gaan ruilen maar meestal ga ik toch maar als ik nog een bonnetje heb terug, ook 2 euro is weer 2 euro (van mij) en anders blijven er kwalitatief slechte dingen in de winkels liggen, als niemand terug gaat.

donderdag 13 januari 2011

goedkoop is duurkoop

Weer wat geleerd; over goedkoop en duurkoop in het Internettijdperk (en hoe het goedkoper kan).

Een tijdje terug kocht ik een nieuwe combi-magnetron, via zo'n prijsvergelijkingssite zag ik dat ie net wat goedkoper was bij Bobshop dan bij BCC. Ik heb lekker makkelijk via internet dat ding besteld en thuis laten bezorgen (wat BCC ook doet).
Had ik maar bij BCC besteld, dan had ik bij het filiaal hier in de buurt mijn defecte oven kunnen inleveren of omruilen en tijdens de reparatie had ik zelfs een leentoestel gekregen van BCC.
Dat weet ik zo precies omdat wij dachten dat we de oven toch bij BCC hadden besteld en daar dus gingen klagen over het defect een week na aankoop. Een een hele poos en wat bellen bleek dus dat ze ons niet konden helpen en dat ik geen factuur of betalingsbewijs van BCC thuis kon vinden omdat we de oven daar dus helemaal niet gekocht hadden (kuch, oeps, bloos, mag ik even door de grond zakken??!).

Aan de bel met Bobshop dus, amaaaai, wat een ellende...

Bobshop meent dat je consumentengoederen kunt verkopen voor lage prijzen en de kosten van het halen van je consumentenrecht gewoon door te berekenen aan "de klagers". Een soort verkeerd toegepaste EasyJet bedrijfsfilosofie.

We gaan bellen met het telefoonnummer dat op de factuur staat. Het is een 0900-maarliefst50centperminuut nummer.
Er wordt mij gemeld dat het nummer 50 cent per minuut kost, met een maximum van 25 euro voor ik word doorverbonden. Moet mij dit gerust stellen?? Ze vinden het dus normaal dat het voor jouw rekening komt als het maar liefst 50 minuten duurt voor je doorverbonden en geholpen bent???

Ondertussen hang ik dus in de wacht. 
Ik leg het geval uit en wordt doorverwezen naar de website, daar moet ik een reparatieverzoek indienen en dan moet ik het apparaat, goed verpakt opsturen op eigen kosten maar ik zal het allemaal wel zien, de site wijst voor zichzelf.
Opsturen?! Hallo meneer, we hebben het hier niet over een mixer of elektrische tandenborstel! Waar haal ik überhaupt een passende doos vandaan, het kreng is 56 bij 34 bij 54 en looodzwaar, zeker omdat alle accesoires ook mee gestuurd moeten worden (en ik heb gekozen voor een zeer compleet uitgerust model) en IK moet ervoor zorgen dat het "deugdelijk verpakt is" (synoniem voor alle eventuele schade is voor u, dan was het niet goed verpakt). Hoe dan? (als je mobiel stuk is sturen ze daarom een plastic kratje naar je thuis op, daar leg je je mobieltje in foam in vast zodat het schadevrij op- en neer kan reizen... Kom op zeg, als zelfs telecombedrijven het snappen...)
Bovendien heeft onze vaste pakketbezorger, die steunend en puffend voor de deur stond toen de oven geleverd werd, gezegd dat het ding eigenlijk te zwaar was om zo verstuurd te worden. TNT gaat het pakket dus weigeren, dus hoezo is zelf opsturen een optie?
En dan nog wat, toen ik deze combi uitzocht heb ik er ook bewust voor gekozen omdat er een gratis pickup&return service was bij defecten (nu blijkt die service dus te gelden voor het adres van de winkelier, niet een particulier adres nu ik de kleine letters lees maar dat is nog geen probleem, dan drop ik het toch even bij Bobshop af?)
Ik vraag Bobshop of ik het mag komen brengen op een van de 3 adressen die op de website staat. Nee, dat mag absoluut niet, ik kan het nergens zelf afleveren, ik MOET het zelf opsturen of laten ophalen. Klanten die wat willen komen ophalen, zijn op dezelfde adressen wel welkom.

Vandaag kom ik erachter hoe het zit, Bobshop laat de klachten afhandelen door een extern reparatiebedrijf en de apparaten gaan dus naar dat adres, niet dat van hun als ze opgehaald worden (ondanks het feit dat Samsung combi-magnetrons dus gratis op komt halen in Harderwijk maar dan zou Bobshop zelf een telefoontje moeten plegen en dat riekt wel heel erg naar zoiets als klantenservice. Dat is bij Bobshop blijkbaar een vies woord. Bobshop laat klanten met een defect zelf bellen naar Bobshop tegen een hoog tarief, vervolgens moeten ze zelf een onduidelijk formulier invullen en alles zelf regelen). Vreemd genoeg mag je je apparaat dus wel zelf opsturen naar Bobshop in Harderwijk maar zelf komen brengen, dat mag dus niet. Levert Bobshop niks op en kost alleen maar.
Als je het laat ophalen, rekent Bobshop daar 41 euro en nog een beetje voor. Dat is alleen voor het ophalen, de levering terug is gratis volgens de medewerkers Bobshop die ik vandaag spreek, dùh!! (onderzoekskosten bij een reparatiebedrijf zijn overigens 22 euro, als ik van 41 euro 22 af haal, tja, dat kan wel kloppen voor een pakket binnenland, met nog een beetje extra winstkostendekking voor Bobshop maar die onderzoekskosten hoor ik toch niet te betalen als het om een (direct) defect gaat onder garantie??)

Ik kom er ook achter dat het externe reparatiebedrijf gewoon een consumentenbalie heeft in Duiven en Leiden, waar je je op werkdagen gewoon kunt melden samen met je defectje. Maar goed, dat heeft Bobshop natuurlijk liever niet, daar kunnen ze jou niets voor in rekening brengen.
Ik wil dus dat dat ophaalgedoe wordt geannuleerd, ik ga het zelf wel brengen van Utrecht naar Duiven maar Bobshop vind dat niet, dat moet ik zelf maar regelen. Pardon? Me eerst nodeloos op kosten jagen en het dan niet willen oplossen? Bobshop wil niet echt begrijpen dat dit allemaal niet klopt en neemt een totaal klantonvriendelijke en arrogante houding aan.
Ik krijg een telefoonnummer van het reparatiebedrijf en tja... dan maar zelf nog maar eens bellen, liever dat dan 41 euro aan m'n billen. Het telefoonnummer blijkt een fout telefoonnummer dus na een tijdje nodeloos in de wacht krijg ik te horen dat ik naar een website toe moet gaan. Arrgghh! Okee, dan maar eens naar Duiven bellen, in Duiven luncht men, Leiden is nog niet open...

Okee, nu ben ik het echt beu, somebody - Samsung - help me! Dit neem ik zo niet en dat hele Bobshop daar wil ik eigenlijk gewoon niks meer mee te maken hebben.
Ik bel met Samsung en even later openen de poorten der klantenservicehemel  zoals het hoort zich voor me...

Voor slechts 10 cent per minuut wordt ik keurig te woord gestaan als ik vraag of Samsung me misschien kan helpen. Samsung geeft me meteen het goede telefoonnummer van het bedrijf in Arnhem dat de reparatie- of garantie uitvoert voor Samsung. Ja, sorry, ik moet wel even zelf bellen. Hee, die naam ken ik, die heb ik eerder gezien de laatste dagen.
Ik bel het bedrijf in Arnhem, tegen normale gesprekkosten, niks 0900.
Ja hoor, ik ben op werkdagen tussen 8.30 en 17.00u welkom met m'n apparaat en nee hoor, ik hoef niets van te voren in te vullen of aan te vragen, gewoon de bon erbij doen is voldoende als ik het zelf kom brengen.
Wat blijkt, als ik via Bobshop m'n garantie had gehaald, was onze oven eerst naar Harderwijk gegaan of/ dan naar Duiven of Leiden en die hadden het vervolgens naar precies hetzelfde bedrijf in Arnhem gestuurd en dan was het wellicht ook nog weer in omgekeerde richting terug gekomen, ooit.
Wat een fantastische manier om een mensenn extra lang zonder magnetron/ oven te laten zitten (zonder vervangende oplossing) met als bonus een aanzienlijk verhoogd risico van vervoerschade (ook voor rekening en risico van de klant, uiteraard).
Wat een olie- en wegmisbruik ook.

Manlief had wel een project lopen in de buurt van Harderwijk en kon dus daar wel even langs rijden met de oven, in regio Arnhem heeft hij niets helaas.
Op vrijdag is hier iedereen vrij en dus pakken we morgen wat te drinken en eten in en gaan we lekker een dagje eindelijk weer eens op bezoek bij oma (woont op de route naar Arnhem) en uit (ons favoriete museum, in Arnhem, gratis vanwege onze museumkaarten).
De oven, die leveren we schadevrij af bij z'n tijdelijk logeeradres, gratis.

Zo, dan ga ik nu "gegratineerde preischotel" proberen te maken in een hapjespan (wellicht ga ik nog wel ontdekken dat ik de mag. en oven bijna niet meer nodig heb de komende tijd ;-) ). De oven staat namelijk al helemaal ingepakt en dichtgeplakt (met bubbelfolie, kranten en een lege colafles gevuld met lucht als butsbuffer tussen de ovenrekjes en het het ruitje) op de gang, hebben we gisteravond met z'n twee een half uur er op staan sjouwen, pielen en plakken om het zo deugdelijk mogelijk in te pakken.
Nou ja, er kan morgen zeker niets mee gebeuren onderweg...!

donderdag 6 januari 2011

Positief

Het mag vandaag nog net; de allerbeste wensen wensen voor dit jaar!!
Dat het maar een mooi en positief jaar mag worden voor ons allemaal.

Zo rond Kerst verzuchten manlief en ik samen "phoe, wat een rotjaar was 2010 zeg" en we gingen de rotdingen opsommen. "Wacht even", zei ik, "laten we maar beter beginnen met de positieve dingen". Dat deden we, alle dingen die we dit jaar mochten meemaken, mochten houden of hebben en ook ons konden veroorloven (zoals de vakantie, ons huis, de inrichting, het had ook anders kunnen zijn tenslotte) en ineens waren die minder leuke dingen veel minder belangrijk en erg, we konden er ook geen meer noemen.

Mijn goede voornemen voor 2011 is het sleutelwoord "positief".
Positief denken, positief blijven (ook in saldo en dus vooruitdenken), positieve vooruitgang boeken, etc., als het maar positief is.

De Kerstperiode was de mooiste die ik ooit heb gehad. Mijn grootste droom is uitgekomen; onderdeel zijn van een gelukkig gezin waar veel liefde en warmte is en vooral met Kerst is dat echt heel fijn en doet en maakt dat veel goed.
Ik zei in een vorige blog dat ik er zo naar uit zag om kerstlichtjes in de oogjes van ons meisje te zien. Een paar dagen voor Kerst gebeurde het. Ik stond aardappelen te schillen, ik keek even naar haar en daar zat ze, onder de kerstboom, met kerstboom- en pretlichtjes in haar oogjes - geweldig!


In de kringloopwinkel vond ik tijdens het werk ook nog twee dingen waar ik naar op zoek was. Ik kreeg het voor nog geen appel en ei mee van de bedrijfsleider, ook heel positief! Soms vind of krijg je vanzelf wat je zoekt als je maar wacht.
.

dinsdag 21 december 2010

Kerstmenu

Zoals gewoonlijk weten wij pas laat dat we beide kerstdagen niet thuis eten maar ondertussen was wel een kerstdineridee aan mijn brein ontsproten dus nu ga ik kerstmiddag maar lekker koken voor mijn gezinnetje.

Eerste voorgerecht "champuchino"
Een vers gemaakt (room)champignonsoepje in koffiekopjes met iets opgeklopts er bovenop met een kaaskletskopje ernaast.
http://www.mijnreceptenboek.nl/recept/voorgerechten/soepen/champignonsoep-81.html (minus citroensap, plus blenderen, ik wil het gewoon kunnen opdrinken, zoals cappucino)
http://www.smulweb.nl/885519/koken/recept/kaaskletskoppen
Hiervoor hoef ik alleen maar een bakje champignons te kopen. Bouillonblokjes, melk, bloem en kaas heb ik nog wel in huis.



Het tweede voorgerecht Salade met paté (Sarah krijgt hier paté op toast)
Een salade die ik ooit heb geleerd van een vriendin maar nog nooit voor mijn man heb gemaakt. Simpele sla, heeeel fijn gesneden ui, plakjes pate, croutons (zelfgemaakt) en een dressing van honing, port, azijn en olie.
Het recept lijkt een beetje op dit recept:
http://www.smulweb.nl/1008819/koken/recept/Pate-met-cranberryportsaus
Hiervoor moet ik alleen nog verse sla kopen, de boerenpaté heb ik al gekocht, alle overige heb ik nog in huis.

Het hoofdgerecht: Een kleine rollade of kip in spek (hoop dat AH nog rollade heeft, scheelt me werk ;-)), krielaardappeltjes, groentenclafoutis uitgestoken in leuke kerstvormpjes.
Recept: in een ovenschaal of zo'n taartvorm zonder losse bodem doe je groenten naar keuze, daar gaat bij tesamen geklopt: 400 ml melk, 2 eieren, 100 gr bloem, wat kaas, wat kruiden erbij en dan 30 minuten bakken op 220 graden. Je krijgt een soort hartige taart zonder korst, ik ga uit die taart kerstboompjes steken of gewoon vierkantjes snijden, wat over is, is een lekker lunchgerecht)
Hiervoor moet ik nog rollade kopen, krieltjes en groenten.

Als nagerecht: triffle
Een mini-triffle (in de ijscoupes die we hebben) van een laagje chococake (even zelf een beetje bakken met wat ei en bloem, ik ga niet een hele cake kopen, die moet ook weer op!), een laagje van de aardbeitjes op sap die we nog hebben, dan een laagje chocopudding, dan een laagje slagroom, etc.

Dan koffie/thee met wat lekkers (misschien die chocolaatjes waar met grote letters "Kerst" op staat met stift, Kerst viel vroeg dit jaar hier ;-) ;-) )

Ik denk dat ik totaal iets meer dan 10 euro kwijt ben (even niet te moeilijk gerekend met wat ik nog heb in huis en zaken die ik maar deels gebruik, zoals de paté en de clafoutis (en de chocolaatjes), dat is ongeveer 4 euro p.p. voor ons en 2 voor Sarah.

donderdag 16 december 2010

Vervelende Kerstklus geklaard maar niet bespaard

Vandaag heb ik in recordtempo mijn minst-favoriete Kerstklus geklaard; kerstkaarten sturen.
Familie en vrienden gaan bijkans nog van hun stoel af vallen, ze zijn dit jaar ook nog eens op tijd (als TNT een beetje meewerkt).

Ik heb vorig weekend een leuke foto van Sarah genomen in rendier outfit voor de kerstboom, op internet iets leuks ermee gedaan bij zo'n kaartenwebsite, Excel met adressen ge-upload, beetje bijgewerkt (reuze handig, dat programma pikte meteen de buitenlandse adressen eruit omdat de postcode daar niet van klopte), toen nog even betalen (slik) en klaar met het gedoe.

Eigenlijk vielen de kosten nog wel enigzins mee, 77 euro voor 62 kaarten, inclusief porto. Als je niet meetelt dat ik nog enkele kaarten had, ergens, dan ben je dat misschien toch ook wel kwijt als je zelf kaarten koopt, schrijft en bezegeld.

Ik heb wel een enkele kaart gekozen, geen dubbele en zonder enveloppe. Dat scheelt de ontvanger weer een enveloppe openscheuren en weggooien en dus een halve tak die mag blijven staan in het bos.
Ik ben wel zo blij dat ik vanavond niet nog samen met MrPenny de kerstkaarten productielijn moet opstarten (om beurten je naam erin schrijven, een die enveloppen schrijft of ettiketten plakt, een die zegeltjes plakt, de buitenlandse goed apart houden en dan altijd weer een priority zegel tekort... bleuh!).

Ik heb vandaag ook niet bespaard op eerlijkheid. Ik kreeg teveel wisselgeld terug en ik kon het weer niet hoor, eerlijk duurt het langst. Ja, die jongen heeft zelf een fout gemaakt maar nee... ik voel me er niet fijn bij. Zo wil ik niet aan m'n geld komen (en bovendien heeft die jongen vanavond een kasverschil uit te leggen, als hij hoort wat ie fout doet, leert hij er tenminste van). De kassier keek eigenlijk nogal hoogst verbaasd op dat ik die 2 euro terug gaf, zou eigenlijk toch normaal moeten zijn.

Ben trouwens nog helemaal vergeten te vertellen wat ik allemaal voor manlief had gescoord voor de 5 euro pakjesavond. 5 cadeautjes voor 5 euro; hij kreeg een mooie trui (1 euro rek bij de kringloop, was gekreukeld en we vonden ook nog een piepklein vlekje), notitieblocjes die in z'n broekzak passen, een boxershort met zeer toepasselijke toespeling op zijn doe het zelf-kwaliteiten - ahum, katoenen zakdoeken en ik had foto's van Sarah en ons uitgeprint en in lijstjes gedaan voor op zijn bureau (lijstjes hadden we al maar hij kwam er nooit aan toe). Allemaal zeer goede aanleiding tot allerlei dichterij van mijn hand. Mijn man riep na een gedichtje dat ie had gewild dat we "dat soort gedichtjes" gingen schrijven, hij had zich nog ingehouden. Het was in ieder geval erg gezellig voor 12 euro (manlief was 2 euro over budget gegaan met een nuttig cadeau, een nieuwe wekker. Ook nuttig voor hem, ik porde hem wel eens wakker "hoe laat is het?" omdat ik zo bijzonder bijziend ben ;-) )

dinsdag 14 december 2010

Ondertussen in huize Penny

 
De kerstboom staat al een weekje hier, ik had er zin in dit jaar, gezellige kerstsfeer. Op de boekenkast ligt ook een guirlande met lampjes, verschrikkelijk jammer van de stroom maar ook verschrikkelijk sfeervol. Ik heb wel met mezelf afgesproken dat de branduren beperkt zijn, dat scheelt toch weer een beetje ten opzichte van de hele dag die lampjes aan. Buiten heb ik niets staan of aan, dat vind ik echt zo zonde.

Ik ben bezig om de laatste gloeilampen uit het huis te bannen. Even leek het hier of we wiet aan het kweken waren in de woonkamer, als je 6 spaarlampjes van 5 watt tegelijk aanzet die niet dimbaar zijn (niet goed gekeken op de verpakking) .........zoooo, dat geeft een bak licht zeg!

Nijntje op het autostoelovertrek

Wel handig om bij te naaien ;-). Het overtrek van het autostoeltje is helaas nog niet klaar, door domme foutjes (voetje niet naar beneden, over een vergeten speld heen naaien) en te dikke stof vlogen de naaimachine naalden om m'n oren en toen lag het even stil tot er nieuwe gekocht waren. Ik heb al wel soort van applicatie af. Ik heb Nijntje op een tissue getekend, over de lijnen heen genaaid en daarna de bovenste laag stof (die oude zwarte broek van mij) weggeknipt zodat de andere stof die ik eronder had gespeld (ook stof die "over" was van een overtrekje) tevoorschijn kwam. De randjes moeten nog opkrullen in de was. Gratis en voor niks een leuke applicatie. Ik heb weer naalden in huis dus ik hoop dat ik er gauw weer mee verder kan.

Met Sarah gaat het heel goed, ze eet op dit moment iets meer en ze drinkt voor haar doen enorm goed.

Een nieuwe manier gevonden om het laatste beetje appelstroop uit de pot te krijgen.

Ze vind inmiddels toch pannekoeken en patatjes lekker.
Vandaag zijn we samen naar het Zweeds woonwarenhuis geweest en hebben we gezellig samen een menu'tje met ballen gedeeld. Ze genoot er erg van.

Ik heb nu niet meer zoveel extra rust nodig dus ik heb besloten om Sarah nog maar halve dagen naar het KDV te brengen op de dagen dat ik 's middags geen afspraken of vrijwilligerswerk heb.
Ik wil ofwel (werken aan) werken of voor haar zorgen, nutteloos thuis zitten, dat voelde echt niet goed meer.

Vorige week heb ik zelf weer wat crème gemaakt. Met emulgator, (rozen)water en olijfolie (plus allatonine en vitamine E) maak ik dan een basiscrème waar ik etherische olie aan toevoeg voor de werkzaamheid. Vanwege de houdbaarheid maar ik kleine hoeveelheden. Ik heb de basiscrème weer in tweeën gedeeld in twee potjes, een voor Sarah en een voor mij. In mijn dagcrème ging lavendel, rode manderijn en een drupje tea tree, dat helpt best goed tegen mijn acné huid en ik krijg er een stalende tint van.
Door Sarah's creme ging nog wat vaseline toen het nog warm was met daarbij weinig lavendel en een drupje manderijn. Ze heeft nu in dit jaargetijde droge wangetjes (vandaar ook vaseline erdoor) en ze heeft wel vaker droge beentjes. Het blijkt dat Sarah's crème ook nog lekker kalmerend op haar werkt, ze lijkt het echt te ruiken als ik het op haar gezichtje smeer en dan wordt ze lekker rustig. Drie vliegen in een klap dus.

Ik heb ook nog wat Zetesol, waar je douchecreme mee kunt maken, wel een dure hobby dus dat ga ik niet meer kopen. Bij Zetesol doe je gewoon wat water en keukenzout en dan ben je er al maar wat etherische olie erbij enzo is natuurlijk wel lekker. De douchecreme rook lekker en toen dacht ik er nog even een kleurstofje bij te doen en nog een.. rood en blauw samen was toch err... paars....? Rood en groen zal ook wel iets moois geven, toch? Sja... nu zitten we dus met rioolbruine douchegel te kijken, het ruikt lekker maar het ziet er niet echt aantrekkelijk uit...oeps.
Ik hou niet zo van reclame maken maar als je ook zou willen leren om zelf crèmes, zalven, douchegel, shampoo of lipbalsem te maken: http://www.hekserij.nl/cursus/cursusderden.htm



Zelf (dag)crème maken voor mijzelf en Sarah's droge wangetjes en beentjes.



We hebben inmiddels ook de trouwzaal bekeken, hij is super mooi en romantisch. We moeten nog wel een tijdstip vastleggen. Ik vind het nog best lastig, zo'n bruiloft, hoe groot maak je het mbt gasten, waar, welke kwaliteit kies je als het over de feestlocatie gaat, etc... Lastig hoor.
Aan je keuze's zitten ook financiele gevolgen en aangezien het moeilijk is om onze financiele toekomst helder te krijgen ivm mogelijke WIA of aanverwante artikelen vind ik het moeilijk, ga je voor goud en geniet je er gewoon van of ga je voor zilver zodat je er geen spijt van krijgt later?

vrijdag 10 december 2010

Kaarsjes voor Avelon

Ik wilde vandaag even weer een soort van update blogje plaatsen maar dat kan wachten....

Op het forum las ik het bericht dat forumbezoeker en medebeheerder van de MSN consumindergroep "Avelon" helaas terminaal ziek is, ze gaat haar laatste dagen in. Ik herinner me Avelon als iemand die graag goede, zinvolle bijdragen wilde leveren aan de fora en prettig schreef.

Haar tweelingzusje heeft gevraagd of wij een kaarsje voor haar willen branden.


Lieve Avelon,
Bedankt voor al je berichtjes en de tijd die je in de MSN consumindergroep hebt gestoken.

Er branden nu 4 kaarsjes voor jou bij mij thuis, ze staan vlakbij de verlichte kerstboom, je zusje schreef dat je dat mooi vond, kerstbomen.

Op de foto zie je mijn oma, die al in de hemel is. Ik heb haar en god verteld dat er een goede ziel onderweg is naar de hemel en gevraagd en of je goed ontvangen mag worden. Rust zacht.


De familie en vrienden wens ik uiteraard heel veel sterkte toe...

vrijdag 3 december 2010

Water storing in ons dorp

Vanmorgen vroeg (de kleine is vroeg wakker he) kwam manlief erachter dat er boven bijna geen water meer uit de kraan kwam. Oh...dacht ik, en draaide me lekker nog even om.
Ach, er stond nog water in het babybadje om het toilet door te spoelen, op het aanrecht staat nog opgevangen water (opgevangen terwijl het water warm wordt) en in de trapkast 3 flessen gekocht water voor nood, dus ach... komt wel goed.
Er ligt genoeg sneeuw buiten dat je in een emmer kunt scheppen en bij de verwarming ontdooien mocht het echt bar en boos worden hier.

Ik moet nog even opscheppen over gister hoor. We moesten mochten weer naar de dietiste gister. We hadden echt ons best gedaan en ... tadaaaaaa, ik ben 1,8 kilo afgevallen en mijn man 1,7 kilo.
We vinden de dietiste nog steeds een beetje apart en belerend maar ach... het doel heiligt de middelen.
Zo deed ze ons het oneerbare voorstel om, als we toch per sé frietjes wilden halen, samen één bakje friet te delen, met ketchup. Ik durfde niet naast me te kijken, ik denk dat ik dan gebroken was van het lachen als ik mijn mans gezicht had gezien. Volgens haar had je ook altijd honger en ging je 's avonds borrelnoten etc. eten als je frietjes was wezen halen. "Nee hoor", zei ik, "als je gewoon ieder een flinke portie friet eet en twee snacks niet".  De komende tijd blijft haar reactie erin hier, we zullen het regelmatig roepen "Tweej snacks???!!!!!"
MrPenny kreeg nog de wind van voren omdat ie z'n huiswerk niet had gedaan (alles invullen wat je at, hij is niet zo van de lijstjes), ik moest eigenlijk stiekempjes al lachen (Zo, hoor je het eens van een ander). Toen werd hij nog aangesproken op "de alcohol" alsof hij een zware drinker was. (Dat knurft had ook maar 3 a 4 dagen ingevuld, net het weekend, dus hij had op die drie dagen 's avonds bier gedronken dus dat werd even aangerekend als de standaard voor de hele week).
Manlief werd er allemaal een beetje cynisch van in zijn reacties en ik was heel blij dat Sarah rondscharrelde op de grond, kon ik af en toe onder de tafel duiken en het daar uitproesten.
Maar goed, we zijn afgevallen en we gaan door!

donderdag 2 december 2010

Sinterklaasavond voor 5 euro p.p.

Pakjesavond
Ik had geloof ik al eerder geschreven hier dat wij dit jaar thuis weer een pakjesavond doen met een budget van 5 euro p.p. (mag gekocht, gekregen, zelf gemaakt etc. zijn).
Sinds gister heb ik de buit binnen voor Mr.Penny, ik kan natuurlijk nog niet alles vertellen omdat Mr.Penny hier wel eens leest maar ik zit 7 cent boven de 5 euro en ik heb dit jaar zelfs 5 cadeautjes voor hem, die ook echt nuttig en aangenaam zijn.
Dat betekent 5 gedichtjes schrijven, dat is voor ons wel 50% van de lol. Ik heb een cadeautje gevonden waarvan de opdruk en tekst wel zo klier/pest-waardig was voor Sinterklaas dat ik in de winkel al verschrikkelijk moest lachen, wat wel bijzondere blikken opleverde.

Zaterdagavond gaan we met ons tweetjes fondueeen, dan stoffen we de Triviant even af en krijgen de cadeautjes kleurcodes en gaan we Trivianten voor cadeautjes. Gewoon zo'n gezellige avond is al een cadeau op zich, voor mij helemaal, de rest van het jaar wil mijn man echt absoluut geen gezelschapspelletjes spelen en ik vind het wel leuk.

Ik heb nog getwijfeld tussen een handig fonduepakket of biologisch vlees kopen en zelf snijden en rollen en tussen bouillon-fondue en wijn-fondue maar het wordt biologisch en wijn. Het kan nu financieel nog (over 4 jaar misschien niet gezien mogelijke WIA).

Alternatief Sinterklaas cadeau; goed doel
Sarah heeft al zoveel speelgoed en spullen, dat ik het heel moeilijk vond om iets te bedenken.

We hebben daarom besloten Sarah iets anders cadeau te doen. Sarah krijgt een "vriendinnetje" in Ghana. We gaan een weeskindje in Ghana financieel adopteren bij een stichting waarbij het geld rechtstreeks naar het weeshuis gaat en alles in Nederland wordt gerund door vrijwilligers waardoor er niets aan de strijkstok blijft hangen. We hopen dat we een jong meisje financieel zouden kunnen adopteren zodat ze samen kunnen opgroeien en Sarah zo nu en dan van dat meisje in Ghana hoort. Ik denk dat het voor een kind heel leuk is om een "vriendinnetje" helemaal in Ghana te hebben, bijzonder en spannend. Op latere leeftijd komt het inzicht en besef misschien een beetje, ook het besef dat arm en rijk niet zo goed is verdeeld op deze planeet. Ik wil haar niet zeggen of leren "dat ze zo blij moet zijn hoe goed ze het hier heeft", als dat kwartje valt, valt het op het moment dat ze daar aan toe is.

Bah! Zoetigheid
Dit krijg je nou ervan als je je kind opvoed zonder zoetigheid en er per ongeluk light-jam op de boterham wordt gesmeerd (niet helemaal wakkere aktie)


Rits repareren?
Gister was een van de meest ideale dagen van het jaar dat de rits van je jas kapot kan gaan en jawel hoor...  mijn rits sprong keer op keer open. Bij de kledingmaker heb ik m'n jas zover open weten te wrikken dat ik m'n armen uit de mouwen kreeg, m'n jas op de grond kon laten zakken om eruit te stappen. Helaas was de ritsexpert langer weg dan verwacht dus na m'n boodschapjes heb ik toch maar m'n jas mee naar huis genomen. Voor 5 tot 7 euro zou er een nieuw runnertje op de rits kunnen en dan zou het opgelost moeten zijn, zo niet, dan hoef ik niet te betalen.
Nou heb ik wel eens in de vrekkenkrant, in een consuminderboek of in Genoeg gelezen dat je ritsen ook zelf kunt maken door het runnertje gewoon verder aan te knijpen... weet iemand dit toevallig, hoe dat moet? Moet je gewoon even met een tangetje op de zijkanten knijpen?


en verder..
Jammer dat ik gister niet wist dat MrPenny eigenlijk enorm verlegen zit om thermo-ondergoed, had ik dat ook kunnen meenemen, een prachtig ondeugend gedicht kwam in me op (er wonderwel rijmt heel veel op bevroren ..oten of familiejuwelen). Hij kwam gister helemaal verkleumd thuis, na een dagje zo goed als buiten werken, de arme jongen. Ik denk dat gewoon een pyjama- of joggingbroek onder z'n gewone broek, of een regenbroek erover ook al een heel eind zou kunnen werken overigens. (Bij nader indien bedenk ik me dat dat thermo-ondergoed onderin de kast gaat belanden, dat kriebelt vast weer ofzo, hij is daar heel kieskeurig in.)

dinsdag 30 november 2010

diner bij kaarslicht

Gister waren we 4 jaar getrouwd. We hadden afgesproken om gewoon thuis samen wat te doen. Omdat ik door omstandigheden die manlief goed begreep een beetje soort van half vergeten was een kaartje te kopen, maken of schrijven voor 's morgens wilde ik het 's avonds goedmaken.
Ik ben dus een beetje "outta my way" gegaan om de tafel gezellig, mooi en romantisch te maken.

Na wat zoeken in keuken- en andere kasten en proberen had ik heel veel kaarsjes(houders) en decoratie gevonden. In mijn trouwboeket zaten rode rozen en die wilde ik eigenlijk nog een bosje gaan halen voor in de kleine (Turkse thee) glaasjes en een vaas op tafel. Na een beetje prutsen en doen vond ik het eigenlijk zo ook wel goed. Met gewoon goed zoeken en een beetje creativiteit, hoef je vaak helemaal niks te kopen.
Het gekleurde water is gewoon limonadesiroop, de twee taartkaarsjes (ieder twee, we hebben ieder de helft gedaan van die vier jaar) en de rode kaarssen staan in een borrelglaasje in wat zout (als ik ze ga opruimen hou ik het zout apart, niet meer zo handig voor consumptie maar we hebben het binnenkort toch nodig op de oprit). In plaats van een gekochte kaart heb ik vier kleintjes gemaakt van en met papier en ander materiaal dat ik nog had liggen.
Ik gebruik regelmatig voor (tafel)decoratie binnen van alles uit de tuin en als het slecht weer is, uit de vensterbank.
En oh ja, dat is een horloge daar op zijn bord. Die heeft hij van mij gekregen op onze trouwdag maar hij lag al tijden werkeloos in de kast omdat het bandje stuk was. Ik heb gister lijm gehaald en het bandje gelijmd voor hem en zo had ie toch een piepklein beetje een cadeautje.

Ik had het mezelf niet te moeilijk gemaakt wbt eten. Een soep in zak, een kleine rollade, een zakje krieltjes en een mix van groenten die ik nog in de koelkast had. Ik had mijn man gevraagd om een toetje mee te nemen. Ow boy- ow boy!, hij heeft iets gevonden in de supermarkt waarvan ik liever niet had geweten dat het bestond (vanwege de lijn en bloedsuikerspiegel) maar oh, ooooh, oh...

Zie nu op de foto dat ik toch echt de volgende keer de vouwen uit dat tafellaken moet strijken, hihi.