Posts tonen met het label zelf maken. Alle posts tonen
Posts tonen met het label zelf maken. Alle posts tonen

maandag 19 augustus 2013

Zelf cosmetica maken




Ik maakte vorige week mijn eigen gezichtscrème van wat ik nog in huis had, met rozenwater, tarwekiemolie, een plantaardige emulgator en etherische oliën.
Het recept vind je hier. Ik maak de dagcrème met etherische olie van manderijn, lavendel en tea tree, omdat ik soms acne heb. De tarwekiemolie bleek iets te vet te zijn, ik had beter kunnen mengen met zonnebloemolie, dat is wat lichter. Op de vorige site vindt je ook meer recepten om zelf cosmetica te maken, zonder conserveringsmiddelen of andere toevoegingen, evenals hier.

In een diepvrieszakje ben ik vruchten aan het sparen om er jam van te maken als de vlierbessen ook rijp zijn over een tijdje. Uit eigen tuin kwamen wat zwarte bessen, rode bessen en een paar aardbeien. In de buurt staan bramenstruiken, ik kom er geregeld voorbij met de kinderen en dan pluk ik de rijpe bramen. Thuis gaan ze in de vriezer bij de andere vruchtjes. Zo hoop ik over een tijdje genoeg te hebben om wat potjes fruitbeleg te maken. Biologisch fruitbeleg voor bijna niks (alleen Marmello).

Ik weet op dit moment niet zeker wat ik te besteden heb. Ik weet niet of ik een riant inkomen of een beperkt inkomen heb (met nog een bult geld terug te betalen). Klein nadeeltje als je "werkgever" UWV heet. Ik hoop dat ik over een paar weken uitsluitsel gekregen heb over het een en ander.

Ik probeer nu zoveel mogelijk te (be)sparen maar er is de laatste weken ook wel zo hier en daar een makkelijke uitgave gedaan omdat er toch nog genoeg op de bankrekening stond of omdat ik er heel veel zin in had.
Allerlei kleine dingetjes worden bij elkaar opgeteld weer een groot bedrag en een hoop calorieën dus achteraf verwijt ik dat dan weer mezelf en voel ik me schuldig. Niet dat je daar iets mee opschiet, dat werkt zelfs misschien wel tegen je.
Elke dag is weer een nieuwe dag, waarop je het weer gewoon opnieuw kunt proberen ;-).

De enorme trek komt waarschijnlijk ook door de bijwerking van mijn medicatie maar gelukkig mag ik dat medicijn binnenkort gaan afbouwen. Hopelijk gaat die honger dan ook minder worden. Ik zal ook blij zijn als ik wat mag gaan afbouwen omdat ik dan hopelijk wat minder mat en vlak wordt en weer meer mezelf wordt.

Het gaat verder redelijk, een beetje op en neer en nog niet zo goed als ik zou willen. Vooral als ik moe geworden ben, zit mijn hoofd snel vol en kan er even niks meer bij.
Ik kom ook soms daardoor niet meer uit m'n woorden, ik weet wat ik wil zeggen maar er komt gewoon niks uit m'n mond, wat ik ook probeer. Soms raak ik de draad van m'n verhaal helemaal kwijt, heel irritant allemaal, vooral als je een kletskous bent ;-).
Het is lastig om een goede balans te vinden tussen genoeg en te veel doen, genoeg en te veel slapen overdag. "Ga jij er maar vanuit dat je niet te weinig maar te veel doet", is me gezegd en dan nog vind ik dat ik te weinig doe. Geduld... geduld.. had ik het maar ;-).

woensdag 24 april 2013

Officieel geverveel

Okee, ik verveel me nu dus echt officieel!
Hù? Ik verveel me nooit, ik heb meestal te veel nog te doen en zoveel dingen die ik nog wil.

Ik kan niet naar de bieb om leuke boeken te halen om in te duiken, want ik kan niet meer (verantwoord) autorijden.
Me in interessante onderwerpen verdiepen is nu ook even lastig, daar heb ik concentratie bij nodig als ik dingen ga uitvlooien. Dat is lastig aangezien ik alle weinig beschikbare concentratie zo kwijt ben en al voor andere dingen nodig heb, zoals zorgen voor mijn meisje.
Een flinke opruimklus zit er helaas ook al niet in. Ik kan ook niet ver lopen/ waggelen en ik heb alweer de hele ochtend af en toe flinke buikpijn die te kort duurt om te tellen als wee. Waren het nou nog weeën waar je echt iets mee moet (wegpuffen, opstaan, kromliggen, dat soort dingen), dan had ik ten eerste wat te doen ;-) en dan kwam mijn kleine kruimeltje snel in m'n armen te liggen.

Een stel uit onze vriendengroep is al papa en mama geworden inmiddels en zij was verdorie meer dan een week na mij uitgerekend. Krijg je dat ook nog, voorschieters ;-). Ik wil ook bevallùùh!
Ach ja, laten we positief gezien nog maar even genieten van de rust en het geluier.

Het huishouden is goed op orde dankzij mijn geweldige hulp. Daar dus ook weinig te doen. Ik kan straks nog wel wat strijken bedenk ik me nu (mijn god, zelfs dat klinkt aantrekkelijk nu en ik haat strijken omdat het zo geestdodend werk is).

Misschien ga ik vanmiddag nog wel een cobra/helloberry armbandje peuteren met spullen die ik nog heb een een oude lange ketting waar ik op uitgekeken ben. Ik heb ook een oud roze shirtje bewaard, daar kan ik ook strengen van knippen om te knopen/vlechten.
Maak ik er ook eentje voor mijn super lieve oppas als het goed lukt. Mijn kleine meisje heeft het zo goed bij haar elke dinsdag en wanneer het maar nodig is. Ze gaat daar ook logeren als de bevalling begint. Ze mag zelfs mee op vakantie in Nederland met de oppas als de bevalling nog even duurt (maar wij vinden dat ons meisje dan toch iets te ver weg zit en dat de oppas ook van haar eigen kinderen moet genieten maar misschien moet het maar even)
Ik vond het instructiefilmpje voor het armbandje een tijdje terug:
http://www.youtube.com/watch?v=-J4jlU7fULc


Cobra/ helloberry inspired armbandje. Schijnt een grote hit te zijn in de US. Wordt officieel gemaakt met plastic koord maar volgens mij ook harstikke leuk met ander koord of stof. Je ziet ze meer met een gouden stukje ketting ertussen maar goud vind ik ook niet mooi. Ik heb nog een oude ketting met zilverkleurige schakels. Leuk voor de zomer.


Update:
Nah, dit is het uiteindelijk geworden. Ik heb mijn toevlucht gezocht tot schoenveters uiteindelijk. Die waren tekort, waardoor het wel heel creatief knöbbelen werd en niet helemaal recht/netjes omdat ik een nieuw stukje moest invoegen. Al doende leert men...
Ik vond het stukje ketting te iel in vergelijking met het vetervlechtwerk dus ik maakte er nog een stukje aan en nog wat bedeltjes.


En nu? Wat zal ik nu eens gaan doen dan?
Hmpf...hihi, ik denk dat mijn gezeur ergens toe wens wel eens uit zou kunnen komen... De voorweeën worden sterker. Het begint al iets herkenbaar te worden maar zoals ik al tegen mijn man zei: ik lig nog niet over het aanrecht te blazen ofzo. Tja, misschien gaan ze weer liggen, ik durf niet meer zo goed te hopen maar het mag natuurlijk altijd ;-).






zaterdag 9 maart 2013

Extreme cheapskates/ vrekken

Een tijd terug hoorde ik dat er een nieuw programma op TLC zou komen over extreme vrekken. Interessant als je geïnteresseerd bent in vrekkenland.

Alleen jammer dat alles op TV tegenwoordig extreem moet zijn om de gemiddelde mens nog te boeien blijkbaar, hoe ver gaat dat nog? Waarom willen mensen dat soort dingen allemaal zien? Om de realiteit om ons heen te vergeten of relativeren?

Mijn TV stond vanavond in ieder geval toch geprogrammeerd om op tijd om te schakelen naar TLC en we zaten klaar met een zakje kaasflips (goedkoopste chips, ook geliefd bij en veilig voor Mini) en zelfgemaakte cola.

Item 1; Mr Charming
Deze meneer was de dag dat het gefilmd werd 25 jaar getrouwd. Dat vroeg veel van zijn inventiviteit en creativiteit aangezien hier misschien wel....(àààh, schrik)... geld uitgeven aan te pas kwam.
Hoewel dit hem duidelijk zwaar viel, kwam Mr Charming toch zonder ernstige fysieke of emotionele klachten de dag door.
Ik hield er wel een klacht aan over: extreem droge ogen. Ik heb volgens mij niet een keer met mijn ogen geknipperd gedurende dit item. Ik moet eruit gezien hebben als een soort vis met uitpuilende ogen en een openhangende mond.
Gelukkig was TLC zo vriendelijk geweest om de uitzending te doorspekken met meer dan voldoende reclameblokjes om kijkende mens even rust te gunnen.
Meneer ging eerst op zoek naar cadeautjes voor zijn lieve en begripvolle vrouw. Hoopvol dook hij verschillende vuilnisbakken in en al gauw was het raak; verlepte rozen en een fluitketel. Ja, het is natuurlijk ook de gedachte die telt maar zou je niks kunnen oplopen in zo'n vuilnisbak, verwondingen, enge ziektes?
Gelukkig kwam er nog geen eind aan de gulheid van Mr Charming, hij ging nog zowaar iets kopen, met echt geld, in een winkel. Er volgde een Serious Shopping Session in een winkel met -nog-net-niet, aan de datum en over de datum producten. Ik hoorde laatst dat een lokale supermarkt daar ook mee begonnen is achter de zaak, helemaal niets mis mee, lijkt mij.
Hij kocht zijn lief dierenkoekjes, zie hield van dieren en alles met dieren erop, zei hij. Even sprankelde er hoop in mijn hart voor zijn vrouw en de romantiek, tot het volgende item werd gekocht.
Het was eigenlijk niet binnen het geplande budget maar vooruit, Mr Charming taste diep in de buidel (ik meen 90 cent) voor een alleraardigst doodshoofd met uitpuilende ogen... Een verrassing zou het zeker zijn, dat stond vast.
Thuis werd het geheel afgemaakt met een zelfgemaakte kaart, een gerecyclede kaart... ook helemaal niets mis mee. Mits... uitgevoerd met een beetje meer creativiteit en moeite.
Mr Charming nam een kaart die Mrs Charming een tijd daarvoor eens van een vriendin had gekregen. Op een papiertje werden een aantal woorden geschreven en die over een deel van de tekst....geniet (zucht...). Tot zover de creativiteit van Mr Charming.

Speciaal voor de gelegenheid werd Mrs Charming zo waar mee uit eten genomen in een - niet heel goedkoop maar ook niet duur- restaurant.
Aangekomen bij het veredeld cafetaria had Mrs Charming zo haar eigen wensen als het ging om haar jubileumscadeau; ze wilde dolgraag eens normaal eten en zich niet doodschamen. Wilde Mr Charming  daarom, als speciaal cadeau voor haar, voor die speciale dag, alsjeblieft geen restjes eten aan andere mensen vragen? Even later liep Mrs Charming helaas toch beschaamd en teleurgesteld als een schicht het restaurant uit.
Mr Charming had de verleiding niet kunnen weerstaan toen hij een paar tafels verder bij mensen borden vol eten had zien staan ("Ik durf het bijna niet te vragen maar.. mag ik even?") en had ergens dozen geregeld om het in te mikken. Prima voor thuis. (Het is wel jammer is dat wij hier niet aan "doggy bags" doen maar anderzijds houden wij meestal niet veel over als we gaan uit eten. Wij krijgen normale porties geserveerd of prijs-uitgeknepen weinig.)
Het dappere en ongelooflijk lieve mensje besloot toch maar terug te komen en verder te eten. Staande ovatie, wat een vrouw!
Daarvoor was Mr Charming ook namelijk begonnen aan de cadeautjesronde.
Uit de smaakvolle verpakking die hij had gekozen (een enorme vuilniszak) kwamen achtereenvolgens te voorschijn:
- een aantal inmiddels echt overleden maar niettemin toch met veel vreugde en enthousiasme gepresenteerde rozen (reactie: "ow...");
- een pakje dierenkoekjes (reactie, enthousiast: "ààh, jaah, ik hou inderdaad van dieren");
- de witte fluitketel uit de vuilnisbak ("Is deze gebruikt?" "Nee hoor schat");
- en, terwijl Mrs C. vertwijfeld met haar vinger over een dikke kras op de fluitketel ging, als klapperrrrr nog het doodshoofd met uitpuilende ogen (reactie, vol verbazing en vertedering: "Ooh, my darling!, dit ziet eruit...alsof ... alsof... je ervoor betaald hebt!!?") Nou, Sisi-moment hoor, haar ogen glansden. Wat is dit lieve mensje in hemelsnaam allemaal gewend?!
Ze kon er wel allemaal mee lachen, blijkbaar is ze gewoon aan hem gewend en verknocht, lekker laten doen dus, die twee.

Item 2: de Frugal family
Geen schokkend item, wat wel prettig was voor de rust aan de ogen.
De familie Frugal had na het opbouwen van een schuld na enige tijd besloten deze in korte tijd en gronding af te bouwen door overal op te besparen en was dit blijven doen.
Het hot item in dit item: de familie hergebruikte geknipte stukken stof in plaats van toiletpapier, ze werden geregeld gewassen. Scheelde 240 dollar per jaar. Niet zo schokkend voor mij; luiers kun je tenslotte ook gewoon wassen en ik gebruikte ook uitwasbare babydoekjes maar dan alleen voor schoonmaakwerkzaamheden bij plasluiers.
Ook deze familie bezocht een supermarkt van incourante artikelen en kocht zichzelf voor een luttel bedrag een avondmaaltijd van zelfgemaakte pizza's.
Mevrouw Frugal ging daarop naar het park om wilde bieslook en ander eetbare zaken bij elkaar te knippen voor een salade.  Daar heb ik ook helemaal niets op tegen, wildplukken en eten uit de natuur maar mevrouw Frugal knipte en plukte echt recht naast de hondenpoep. Uitwerpselen van vleeseters bij mijn eten hoef ik niet en is ook niet gezond.
's Avonds werd er opgepast; leuk systeem, het bestaat ook in Nederland: oppastijd ruilen. Jij past eens op de kinderen van een ander, dan zij weer op die van jou. De koppeling/ ontmoeting wordt geregeld via internet. Prima idee.
De pizza's en de salade zagen er overigens heerlijk uit.

Item 3: extreme cheapGOAT
Over een echtpaar dat vroeg in hun relatie had besloten op het niveau van comfort te blijven wat ze op dat moment hadden. Dat was prima. In het huis dus geen Iphones, tablets, TV on demand etc. etc.
Vijf keer per jaar hield dit paar een financiële afslankweek, in deze week mocht er helemaal geen geld uitgegeven worden. Een week waarin restjes werden opgemaakt en het paar gaandeweg creatief was geworden met een hoop zaken.
Echter, aan het eind van de week was het mager gesteld met de overgebleven restjes en er moest nog een maaltijd bereid worden.
Meneer trok er daarom op uit met de fiets om overal kleingeld te zoeken, nadat het eigen bankstel en de stofzuigerzak al minutieus waren doorzocht. Openbare telefoons en hun directe omgeving en wassalons werden doorzocht, betast en behengeld met een rolmaat. Openbare telefoons okee, maar in tussen wasmachines gaan zoeken terwijl je geen klant bent ging mij al wat ver. Dat geld lijkt me ook van de eigenaar van de salon.
In de wassalon werd ook meteen pluis uit de drogers meegenomen: mooi voor in de open haard.
Vervolgens ging meneer nog "hééél onopvallend" in een eethuis om beurten op alle zitbanken even zitten om te zoeken naar kleingeld tussen de zitting en leuning. Zo'n stoelendans zal je mij ook nooit zien maken, zeker niet zonder iets te bestellen.
Toen er voldoende kleingeld was, werd dit eerst ingewisseld om vervolgens naar een goedkope slagerij te gaan. Dat wordt zoiets als gehaktbrood, dacht ik nog.
Eerst werd er gevraagd naar orgaanvlees, ook niet iets mis mee, we eten het alleen bijna niet meer. Meneer bleek culinair een stuk avontuurlijker ingesteld en kwam thuis met twee geitenkoppen.
Hij maakte dit klaar voor hemzelf en zijn vrouw (nadat hij hopelijk zijn handen goed had gewassen met al dat geld zoeken op vieze plekken). Nog een goede tip: stop alufolie in een uiennetje en je hebt een prima pannenspons die lang mee gaat.
Zij bedankte toch voor het vlees, ook uit praktische overwegingen, er moest iemand beschikbaar blijven om het alarmnummer te bellen mocht het fout gaan. Smart thinking.
Wij bestudeerden tijdens hun diner (hersenen, ogen, etc. werden gegeten) toch even het plafond in plaats van de TV en vonden nog wat spinnenwebben in huis.
We hebben vast vaak genoeg "pink slime" of een product waar van alles maar dan ook alles van het beest tussen zat maar dat was dan prettig onherkenbaar.

Item 4: Father Barter
Over een ik meen jonge priester die van bartering (onderhandelen) zijn lust en zijn leven had gemaakt.
Het liefst betaalt Father eigenlijk nergens voor, hij bracht "poëzie" aan een medewerkster van een donutshop (en de geërgerde wachtenden achter hem) in ruil voor een gratis donut van 60 of 90 cent. Waarschijnlijk kreeg hij die, zodat hij zijn mond vol had en weer snel weg zou gaan omdat de andere klanten anders last hadden van hem.
Hij vroeg of hij krullen mocht vegen, vuilnis opruimen en zonnebanken poetsen in ruil voor een knipbeurt bij de kapper. Ik vroeg me af of de salon daar niet gewoon al personeel voor had maar de eigenaar kon het wel waarderen dat de jongeman bereid was te werken voor zijn knipbeurt. Zal wel iets Amerikaans zijn.
Het gedrag en de zelfingenomenheid van Father Barter gaf me echt de kriebels, who the hell do you think you are?!

Conclusie: leuk programma "ter leering ende vermaek". Volgende week zitten we weer klaar.

zaterdag 2 maart 2013

Veel flesjes neusdruppels voor de prijs van één (zelf maken)

Ik heb net nieuwe neusdruppels gemaakt, dat lucht wel een beetje op zeg, lekker.

Men neme
- een glazen neusdruppelaar met een glazen pipetje (te koop bij apotheken)
- glas of beker
- theelepel zout

- een schone pan
- een frituurtang
- een schone theedoek of wat toiletpapier/keukenrol

Hoe u doet:

1. Twee bekers of glazen water in een klein pannetje aan de kook brengen, even laten koken (deksel erop, kookt het sneller).
2. Theelepeltje zout in de beker of het glas, gekookt water uit het pannetje erbij en even laten staan.
3. Glazen pipetje en glazen flesje in het pannetje, 5 minuten laten koken.
4. Na 5 minuten de draaidop van het flesje, de zachte "knijper" van het flesje ook even meekoken (dit doe je korter, anders wordt het plastic veel te zacht). De frituurtang zet je ook in het pannetje.
5. Na een paar minuten pak je met de frituurtang (eventueel eerder eruit halen en op de handdoek of het papier leggen om af te koelen) alle onderdelen van het flesje uit de pan en leg je ze op de schone handdoek/papiertjes.
Met het hoekje van de handdoek of een ander stukje keukenrol pak je het glazen pipetje vast en zet je het weer in de dop.
Het nadeel van toiletpapier is dat het aan het pipetje kan blijven plakken in stukjes maar je kunt dat er aan de frituurtang  in het pannetje weer afspoelen.
6. Nog even roeren door het glas of de beker met de schone frituurtang voor de zekerheid en de zoutoplossing die daarin zit in het glazen flesje gieten.
7. Afsluiten en laten afkoelen.

Als je teveel zout in de zoutoplossing hebt gedaan, merk je dat vanzelf. Dat voel je wel goed, een overdosering merk je dus meteen. Begin dan weer bij punt 1 ;-).

Probeer er echt een neusdruppelaar met een glazen pipetje te vinden, die kun je beter en hygiënischer uitkoken en dus langer opnieuw gebruiken.


Dacht dat ik een stuk opgeknapt was maar vanmiddag was de tank toch weer helemaal leeg en heb ik m'n mandje weer opgezocht om daar opgekruld urenlang aan een stuk in te slapen.
Nog even verder uitzieken dus...



woensdag 13 februari 2013

Dagelijkse dingetjes

Een paar dagen geleden bakte ik zelf een lekker brood en onderin de oven meteen wat luxe broodjes.
In onze (combi)oven c.q. magnetron past helaas maar een brood tegelijk maar losse broodjes onderin past er net nog bij.
Het deeg voor het brood ging in de broodbakmachine (die niet meer warm genoeg wordt om goed te bakken maar nog wel goed kneed). Het deeg voor de broodjes kneedde ik zelf. Alleen een klein foutje gemaakt in het recept, de hoeveelheid zout niet goed berekend naar mijn hoeveelheid. De broodjes waren daarom een beetje zout maar wel lekker.
De volgende keer kan ik eigenlijk net zo goed het deeg voor het brood ook zelf kneden als m'n hoofd en rug er naar staan.
Het lukte me ook nog om er mooie dunne sneetjes van te snijden. Te dikke sneden brood zijn soms te veel omdat ze machtig zijn en het ontdooid vreselijk langzaam. Het brood is nu ook malser geworden, ik denk omdat ik zonnebloemolie heb gebruikt ipv boter.

Inmiddels hebben we een nieuw. sluitend budget kunnen maken. Gewoon de tering naar de nering zetten en doorgaan. Er zijn er zovelen die dat nu doen/ moeten. Het kippenplan is exit dus nijn blijft lekker bij ons. wonen.
Morgen de 30 weken echo! Weer even lekker kijken naar ons wondertje. Morgen ook Valentijnsdag. Ik heb vanmiddag samen met Mini een kaart geknutseld voor papa. Ze mocht ook dicteren wat er op moest komen staan, hij zal er heeel blij mee zijn. Verder doen we er niet veel aan. Ik wilde nog koekjes bakken maar ik denk dat het morgen te druk wordt daarvoor.

Ik ben al begonnen met het sparen van koffiedrap, eierschalen en drankkartons voor het nieuwe moestuinseizoen.
De drankkartons gaan "kragen" vormen om mijn (jonge) plantjes om ze te beschermen in mijn van slakken vergeven tuin. De koffiedrap is ook tegen de slakken.
De eierschalen maak ik goed fijn en werk ik de grond in. In een heel stuk waar moestuin komt staat heel erg veel paardenstaart (heermoes), dat is een teken dat er weinig kalk in de grond zit. Kalk in de grond brengen is dus goed voor de moestuin en meteen wat tegen de heermoes (die ik nog met de hand verder zal moeten uitroeien de komende jaren). Ik zal nog wel wat tuinkalk bij moeten kopen misschien maar ik zal toch een eind komen met de eierschalen.

Mijn schatjes vierden twee dagen carnaval. Ik moest even verstek laten gaan dit jaar dus MrPenny ging alleen met Mini naar Den Bosch. Toen de deur van de trein open ging aldaar en de eerste geluiden van een harmonie of drumband te horen waren, was het eerste wat ze zei "Hee, muziekje!" "Gezellig hier!" Waarmee ze wel wat lachers op de hand had.

Misschien hebben jullie het op het nieuws ook gezien dat er twee echte olifanten in Den Bosch waren. Nou, Mini had weer geluk, ze liepen er toevallig voorbij vlak voor ze afgevoerd werden. Mijn man moest wel even in z'n ogen wrijven. Dat was natuurlijk dus wel leuk voor Mini. "Òòòòh! Grote poep!"

De volgende dag had ze nog sjans met prins carnaval himself, die vanaf de wagen zag hoe goed ze stond te dansen, zwaaien en genieten. Ze kreeg een dikke duim en complimenten van de prins. Toch fijn dat Mr Mini mee heeft genomen, en belangrijk, de culturele opvoeding van je kind als je Brabander in den vreemde bent!

Ik had bij Kruidvat een NS dagkaart gekocht voor zondag, dat scheelde weer bijna 5 euro. Een NS dagkaart bij Kruidvat kost 13,99, voor een dag onbeperkt reizen met NS in de periode van 9 februari t/m 26 mei op een zaterdag of zondag. Ook geldig op de diverse feestdagen. Ze maken er nog steeds reclame voor en bij mijn filiaal lagen er nog aardig wat. Valt dus nog te proberen.



dinsdag 5 februari 2013

(Bespaar) dingen van de afgelopen week

Ik heb zo lichtjes het vermoeden dat kleine kruimel in mijn buik aan het verder ontwikkelen van de botten werkt. Er heerst in mijn gestel namelijk een enorme trek aan calciumproducten.
Van sojamelk schreef ik maar zes pakken op bij de boodschappen dit weekend, ze vliegen er doorheen.

Ook had ik dagenlang trek in puddingkruimelvlaai. Alleen is taart niet goedkoop dus ik wilde zelf gaan bakken. Boodschappen halen kwam er maar niet van en woensdagavond won de trek van budget. Mijn lieverd ging voor zwangere mij 's avonds nog op jacht naar puddingkruimelvlaai en custard.
Het was er nog en het was lekker maar ik zag op de verpakking heel trots een sticker van 2,99 Euro staan. Zes euro voor een hele kruimelvlaai dus?!
Zaterdag bakte ik voor een fractie van de prijs er zelf een:
En die was super lekker. Ik gebruikte dit recept voor de puddingkruimelvlaai. Kosten? Circa een tot anderhalve euro?

Eerder in de week sneed ik zelf witte kool. Eerlijk toegeven, wel in de keukenmachine gedaan ;-). Wat heb ik enorm veel uit die ene kool gehaald! Echt veel waar voor je geld.
Een deel ging dezelfde dag in de nasi, met nog een klein preitje en een ui. Ik had veel meer groenten dan normaal met een nasipakketje.
Een groot deel ging de vriezer in, om er nog een keer koolschotel mee te maken.
Van het derde deel maakte ik koolsalade met alleen wat yoghurt, fritessaus, rozijnen en een beetje kruidenzout. De salade was de volgende dag heerlijk bij wat gebakken aardappelblokjes en ossehaaspuntjes (2 euro in de aanbieding, vriezer).
Dan was er nog een kleiner bakje over, waarmee ik kool-aardappel koekjes wilde maken maar dat is er niet van gekomen.

Vrijdag had ik "vrij", dan mag ik doen wat ik zelf wil. Meestal is dat rusten maar ik wilde deze vrijdag toch echt er eens op uit.
De spenenfee zou komen om Minipenny's speentjes op te halen en wij hadden een leuk cadeau gezien ergens. Dat zou ik even gaan halen.
Ook wilde ik bij een babywinkel kijken naar een nieuwe luiertas, aangezien mijn luiertas, die ik tweedehands kreeg echt rats versleten is.

Ook haalde ik meteen een gratis babycadeaupakket op bij die winkel. Er zat een gratis speentje in, dat scheelt toch weer bijna drie euro. In een ander pakket zat zelfs een complete fles van Avent. Toch wel de moeite om je aan te melden voor die gratis babydozen dus.
Hier vind je een overzicht van diverse babydozen die je aan kunt vragen, de meeste haal je gratis op in een winkel.

Ik had nog wel meer willen rondkijken en shelfshoppen (variatie op "windowshoppen") maar ik moest het wat kort houden om het vol te kunnen houden. Toch wel van genoten om zo even lekker in het wild rond te lopen.

De luiertassen die ik zag in de winkel vond ik echt drie keer niks. Te slappe stof, geen rits zodat alles eruit kon vallen of een rits die in de winkel al stuk was en iel aanvoelde en dat nog met een nog groter prijskaartje eraan.
Mijn vader kwam gister aan met een schoudertas die hij gratis had gekregen ergens, en die voldoet denk ik ook wel prima. Ik denk dat ik uit de versleten tas nog wat vakjes etc ga tornen en die in de "nieuwe luiertas" naaien en dan is ie perfect. Een nieuwe verzorgingstas voor niets. Mijn zus heeft een schoudertas die ik niet meer gebruikte bij haar tweede gebruikt als luiertas. Alleen maar omdat het verzorgingstas heet, is het ineens hartstikke duur, een andere schoudertas kan ook prima voldoen.

Ik wil voor de babykamer graag nog een trekbeestje met een muziekdoosje erin (eraan trekken en dan speelt een muziekje af, houdt vanzelf op, kost geen stroom). Alleen zocht ik er eentje van Winnie de Poeh en die kon ik niet vinden. Gister had een vriendin de oplossing: een oud trekbeestje ergens vinden (kringloop) en gewoon een Winnie de Pooh knuffel opereren. Ook weer opgelost.

's Avonds "vond" ik een paar uur voor het slapen gaan "ineens" een enorm cadeau en een brief van de spenenfee op Minipennies kamer.
Ze was daarvoor boodschappen gaan doen met papa en die had een sms gekregen "rek tijd!! De kleureninkt is op en ik moet nog bijvullen!"
Sinds kort vul ik zelf mijn inktpatronen bij met een bijvulset, dat scheelt veel geld en bevalt me goed. De prijzen voor inktpatronen zijn echt debiel en irreëel. Bij de set zitten handschoenen en steriel verpakte naalden en spuiten. Ik voelde me net een dokter.
"Ontspant u zich maar", zei ik tegen het inktpatroon, en: "nou... U doet het heel goed hoor, voorbeeeeldig!" Dat zeggen dokters en tandartsen toch ook altijd standaard tegen je?

Ik moet nog steeds lachen als ik Minipenny rond zie slepen met "haar" hond, die ze kreeg van de spenenfee. Misschien was het kleinere maatje toch ook wel goed geweest, ahum.
Lachen deed ons kleine meisje de eerste nachten zonder speentje niet bepaald maar goed, ze lijkt er aardig doorheen te zijn inmiddels


Gister hadden we een verjaardag en de jarige had in de uitnodiging gezet dat hij spaarde voor twee dingen. Nou vind ik gewoon geld geven helemaal prima, beter dan een niet nuttig cadeau maar ik doe het wel liever een beetje origineel.
Ik google dan op: "geld vouwen" en je vind zo wat vouwinstructies. Toch net iets originelers.
Verjaardagskaarten en rouwkaarten haal ik trouwens bij Wibra. Ik hou een kleine voorraad bij en zoek af en toe de leukste uit, voor maar 39 cent.

Nou en verder... nog steeds geen idee wat er aan het eind van de maand op mijn rekening wordt gestort. Het kan zijn dat het nul euro is omdat het UWV te laat is met alles, het kan zijn dat het nog 100% is omdat er nooit is doorgegeven op te houden met betalen, het kan 50% zijn omdat het dat eigenlijk zou worden (maar daar heb ik nooit een defenitieve beslissing over gehad dus dat zou eigenlijk niet mogen) en dan nog alles daar tussenin.



zaterdag 26 januari 2013

Zelf Brabantse worstenbroodjes maken


Ingrediënten
250 gram bloem
1 mespunt zout
1,5 dl melk
15 gram gist
25 gram boter
250 gram hoh gehakt
snuf zout
snufje peper
snuf nootmuskaat
2 eieren
4 beschuiten

Hoe?
Smelt de boter in een pannetje en laat afkoelen. Verwarm de melk tot lauwwarm en los de gist erin op. Zeef de bloem in een kom, doe het zout erbij. Maak een kuiltje in de bloem en giet er de melk, gist en boter in.
Kneed alles tot een soepel deegje en laat dit, afgedekt met een warm-vochtige doek op een warme en tochtvrije plek 1 uur rijzen.
Maak ondertussen het gehakt aan met zout, peper en nootmuskaat, doe er de eieren bij. Verkruimel de beschuiten zeer fijn erboven. Meng alles goed met een vork. Maak rolletjes van het gehakt.

Rol het deeg na het rijzen uit tot een grote lap van ongeveer een halve cm. dik. Snijd hier lapjes uit en leg op elk lapje gehakt. Rol de worstenbroodjes even lichtjes (niet te hard drukken), sluit de naad en leg ze met naad naar beneden op een ingevette bakplaat (eventueel hiervoor een peuter laten assisteren, die doet dat graag).
Leg een warm-vochtige doek over de bakplaat met worstenbroodjes en laat ze 15 minuten narijzen op een warme en tochtvrije plek.
Verwarm de oven voor op 175 graden.
Bestrijk de worstenbroodjes met eigeel en bak ze in 30 minuten gaar en bruin.

En dan kènde genieten!


Samen met papa bakkertje spelen (in prinsessenjurk)

Even nog de boter goed uitsmeren. Minipenny vond het enorm genieten om samen met papa lekker te bakken.


Deze zijn nog over voor morgenvroeg. Echt wat om naar uit te zien!


maandag 12 november 2012

Penny wise, pound foolish

Hoe heilig je je ook voorneemt om zuiniger aan te doen, er komt altijd geregeld iets, iemand of wat tussendoor waardoor je besparing teniet wordt gedaan of je juist meer geld uitgeeft. Vaak zijn we zelf die "iemand", (inschattings) foutjes, voor gemak kiezen, menen dat je iets nodig hebt, etc.
Penny wise, pound foolish, noemen de Engelsen dat.

Wij maken nog best veel "pound foolish" fouten. Wat voorbeelden van de laatste week/weken:

Zaterdag zou ik een workshop hebben via de volksuniversiteit Utrecht maar ik had geen e-mail ontvangen met het adres van de cursuslocatie. Dus ik ging bellen, toen werd ik naar een locatie verwezen meer dan een uur rijden verderop en onbereikbaar met het OV. Klopte dat wel echt, vroeg ik? Ja, antwoordde de volksunief geïrriteerd (hoe ik het durfde te vragen).
Had ik toch maar naar mijn verstand en instinct geluisterd en nog een paar keer geprobeert om toch de docent te bereiken. Het was anderhalf uur rijden en toen stond ik dus op het volkomen verkeerde adres, geen cursus zelf paddenstoelen kweken, geen maaltijdstammetje mee naar huis en nog telefonisch afgebekt door de docent ook (het lag aan mijn intelligentie).
Op de terugweg ergens bij een wegrestaurant wat gegeten en gedronken; ik had ervoor gekozen om me nog een keer om te draaien in bed ipv lunch in te pakken. Toen nog een file van een uur over 3 kilometer en mijn ochtend was echt goed naar de maan.
Foolish: zorgen dat je de juiste informatie hebt, vertrouwen op je instinct/ gezond verstand en uitjes e.d. voorbereiden en impulsief handelen.
Wise: ik gebruikte de korting die ik krijg via ANWB (= juiste informatie gebruiken), ik bezin me nog op een plannetje om op een of andere manier wat mayo in mijn tas te bewaren, die is altijd zo belachelijk duur als je ergens gaat zitten (= voorbereiden). Ik diende ook een officiële klacht in en eiste mijn geld terug (= je rechten als consument gebruiken)

Deze week haalden we twee keer wat eten af omdat ik te veel had gedaan overdag, waardoor koken er niet meer in zat w.b.t. energie. Nou ben ik natuurlijk wat sneller moe of geplaagd door pijn maar iedereen kent dat; moe na een lange dag, even wat makkelijks halen.
Foolish: voorbereiden (makkelijke dingen in de vriezer e.d.) en energie goed plannen.

Ik bestelde wat bij een webshop maar twee producten voldeden niet helemaal aan de omschrijving bij het artikel. Ik stuurde een e-mail dat ik niet helemaal tevreden was en daar werd heel vriendelijke en correct op gereageerd; bedankt, excuses en ik krijg nu gratis toegestuurd wat ik nog extra nodig heb (rechten als consument gebruiken).

Deze is niet altijd te voorkomen; ik kocht branddekens bij IKEA en hoorde later van iemand, dat ik 12 euro had kunnen besparen door het bij Action te kopen. (aankopen voorbereiden, prijzen vergelijken).

Ik heb sinds deze week een nieuwe leverancier voor bio-boodschappen en vooral groenten gevonden. Er was ook andijvie bij en dat eet ik al jaren niet meer, omdat manlief ervan gruwt. Heb ik die andijvie verkeerd bewaard, was ie gister al bruin en verlept. Dom!

Gister gooide ik een opblaasbootje (kinderbadje voor buiten) weg omdat het te lang buiten had gelegen en goor en lek was. Manlief had ook nog tuingereedschap laten slingeren in de tuin, met zout kreeg ik gelukkig de roest van het schepje af (spullen verkeerd bewaard en niet goed zorgen voor spullen).

Wise:
- ik kocht kiemzaadjes, die zijn hartstikke gezond en je krijgt veel bio groenten voor een relatief laag bedrag. Je kweekt zelf verse kiemen in een potje, de zaden zijn lang houdbaar.
- ik maakte de maandafrekening van oktober aan de hand van mijn (online) kasboek; ik vond fouten in mijn budget en budgetoverschrijdingen. We kunnen daar nu actie op ondernemen.
- ik kocht van mijn verjaardagsgeld een snelkookpan, zo verbruik ik minder gas als ik gerechten kook, die normaal lang moeten staan.
- ik lees op dit moment een erg goed en leuk tuin/receptenboek "met mest en vork", gratis via de bieb. De belangrijkste tips schrijf ik over.
- ik maakte goede compost voor komend jaar door de bladeren uit de tuin te bewaren (gratis of voordeliger zelf maken, juiste informatie)
- ik kreeg de laatste tijd gratis miniproducten (thee, tandpasta, shampoo) via Trynow. Handig voor dagjes weg, vakantie of als ik straks een paar dagen naar het ziekenhuis moet.
- ik probeer dingen eerst te repareren ipv weg te gooien. Minipenny is dolblij met de "computer" die ik gered heb van het afval van de rommelmarkt. Ze kreeg hem voor haar verjaardag. Het euvel was heel simpel: de batterijen maakten niet goed contact.
- ben momenteel aan het bieden op een babyschommel/swing en een draagzak op Marktplaats. Nieuw kost de swing die ik het liefst wil bijna 200 euro. Ik kijk in heel Nederland, soms kun je een product ophalen combineren met familiebezoek of werkafspraken (van mijn man).
- ik ga een dubbele portie spaghettisaus maken en invriezen. Voor die dagen dat er geen zin of energie is voor koken.(20:38u: check! gedaan)


zondag 16 september 2012

Een aardappel in de grond wordt zo een pond

Dit voorjaar stak ik een biologische aardappel in een vuilnisvat, gevuld met wat tuinaarde en potgrond. Al gauw kwam er een grote plant. Deze ben ik vaak vergeten water te geven, ik geloof dat ik maar een keer heb bemest met brandnetelgier maar ik heb nog wel een keertje wat aardappeltjes die boven de grond uitpiepten weer ingestopt in het zand.
Eigenlijk was ik die hele bak dus al half vergeten maar vandaag dacht ik eraan om maar weer eens te gaan kijken aan het eind van de tuin. De plant bleek al verdroogd te zijn dus de aardappels moesten er uit.

Ondanks al mijn onkunde en slechte zorg, was er toch een pond biologische aardappels te oogsten!
Mooi zijn ze hè? Daar gaan we deze week van genieten.

Voor de zekerheid laat ik ze nog 1 of 2 dagen drogen. De meningen op internet verschillen, of dit nodig is om maag- en darmklachten te voorkomen. Ik neem maar even het zekere voor het onzekere, baat het niet, dan schaadt het niet.

Volgend jaar weer en dan mogen er meer aardappels in, ik was bang dat het te krap zou worden dus ik ben voorzichtig begonnen met eentje. Met wat meer zorg zou de opbrengst per aardappel dan ook groter kunnen worden.
Ui en knoflook kun je net zo gemakkelijk vermeerderen

Zaai- en oogstijden aardappels, ui en knoflook: 
Aardappels vroeg:   planten: mrt/april / oogsten: juni/juli (aaaah vandaar, gelukkig zijn ze goed bewaard gebleven) / afstand 50x50
Aardappels laat:    planten: april  oogsten: sept/oct ook 50 x 50
Ui:  planten mrt/apr / oogst jul/sep / 25x10
Knoflook: planten: eind sep/begin okt / oogsten juni/juli / 15x15 (klein) of 20x20 (groot). Gebruik een grote en gave teen.

dinsdag 11 september 2012

Zelf vlierbessensiroop gemaakt

Maanden en maanden zag ik al uit naar de tijd, dat ik op vlierbessen jacht kon gaan en daarna thuis zelf siroop kon gaan maken.
De eerste jacht mislukte maar ik kwam wel een andere mama tegen, die mij vertelde, waar er wel veel vlierbessen waren.
Vandaag ging ik daar maar eens kijken en jawel; vlierbessen. IJverig begon ik mijn fietstas te vullen, toen Minipenny en ik werden overvallen door een bui. Net toen mijn moederhartje kon het niet meer aanzien dat het kleintje toch wel flink nat begon te worden onder die boom waar ik de fiets geparkeerd had, werd het een stortbui. Thuis hebben we gauw ons afgedroogd en droge kleren aangetrokken ondertussen stonden de trosjes in het water. Toen we omgekleed waren, ging ik toch maar alvast aan de slag met wat ik had.

Ik had na een tijdje besjes van takjes friemelen toch driekwart van een steelpannetje met vlierbessen. Dat liet ik goed koken en ondertussen had ik een koffiefilter in de campingfilterhouder gedaan en die bovenop een thermosfles gezet (nee, niet die van de koffie).
De bessen, die inmiddels goed hun sap los zouden laten, gingen in de filter en toen het eerste sap was weg gezakt, duwde ik de massa af en toe eens aan met een lepel.

In de kast vond ik wonderwel toch nog twee kleine flesjes die ik bewaard had (ik heb maandenlang erg enthousiast sausflesjes bewaard voor mijn vlierbessensiroop maar zoveel had ik dus helemaal niet). Terwijl de flesjes in het pannetje ernaast uitgekookt werden, maakte ik de siroop af.
Op het oog deed ik er iets meer dan de helft van het volume aan suiker bij en liet het even wat inkoken. Aan de lepel zag ik al snel dat het stroperig werd. Even later bleef de siroop aan de lepel zitten en toen meende ik, dat het wel dik genoeg was.
Met een trechtertje ging het in de flesjes, nog een stickertje erop (stukje schilderstape, gaat er makkelijker af en is voordelig) et voila - klaar.

Nadat het afgekoeld was, kon ik eindelijk proeven.
Hmm... ja... hartstikke leuk om te doen. Leuk om als afwisseling eens te drinken maar Minipenny hoeft niet bang te zijn dat ze deze week nog een nat pak oploopt dus. Ik vind het wel mooi zo ;-).
Misschien waren de besjes wat klein, ik heb ze volgens mij wel eens groter gezien. Ik vind een bijsmaakje hebben van takjes maar die heb ik er toch echt heel zorgvuldig uit gehaald heb.

woensdag 11 juli 2012

Culinaire zelfmaak: mosterd maken en de tuinoven


Wij waren erg verheugd vorige week, toen alle mosterd was eindelijk op was. Mijn man houdt heel erg van mosterd, daarom had ik hem voor Sint een pakketje gegeven om zelf mosterd te maken.
Nu de mosterd dan eindelijk op was, konden we zelf aan de slag met biologische ingrediënten. Volgens mijn man was hem in Doesburg gezegd, dat de helft wel donker mosterdzaad moest zijn. Ik ben blij, dat ik dat advies niet helemaal opgevolgd heb, de mosterd was zo al aardig "Poeh-hee!"-heet. Het was wel even flink de armspieren oefenen maar lekker! Op internet staan verschillende recepten, wij hebben alleen wijnazijn en mosterdzaad gebruikt (te koop of te bestellen bij natuurvoedingswinkel). Ik vond de wijnazijn iets te overheersend, de volgende keer een iets minder zure. Al met al niet slecht voor de eerste keer.

Vandaag is MrPenny jarig, ik wist al meer dan een jaar wat ik hem wilde geven. Zijn droom is namelijk een bakoventje of nog liever bakhuisje in de tuin, om zijn eigen brood van zelfgemalen meel in te bakken.
Voor een bakhuisje is echter helemaal geen plek en voor een bakoven niet al te veel plek. Daarbij kost een mooie stenen bakoven niet één rib uit m'n lijf maar m'n halve ribbenkast. Dat vind ik dan wel wat veel voor een hobby voor de verloren uurtjes, die er bijna nooit zijn. Na wat speurwerk vond ik een handig smal model, dat nog prima in de tuin past.

Zoals verwacht was het een schot in de roos, hij is er heel erg blij mee. Ik droom door hem ook al jaren van buiten eten met wat vrienden aan het water, waarbij het eten uit ons eigen oventje komt. Een lekkere schotel met een warm toetje met ijs ofzoiets en dan nog even wat koekjes achteraan als de oven toch nog warm is... Of een maak-je-eigen-pizza etentje. Koken met iets uit eigen tuin, in ieder geval iets van eigen molen. Wijntje erbij...hmmm... dat komt wel helemaal goed.
(update 22-8: als je ook een tuinoven wilt aanschaffen, koop die in hemelsnaam niet bij koopgoedkoop of een ander bedrijf gelieerd aan Woger trading. De oven is na 5 e-mails en 3 nazendingen nog steeds niet compleet, zie ook andere soortgelijke ervaringen op Radar).

Het is hier zo ongeveer de maand van de droomvervullingen naast de zonnepanelen en een oven in de tuin had ik nog een hele decadente droom zolang als we hier wonen (5 jaar). Okay, dit hadden jullie dan weer niet gauw van me verwacht maar ik wilde heel graag een volautomatische luifel achter het huis. Zo eentje die keurig zichzelf naar beneden laat bij veel zon en zichzelf weer oprolt als het te hard waait. Want... ehm...- ik zei toch decadent hè??- dat is zo fijn en handig... voor de erhmm... konijnen. En ik heb zelf een hekel aan felle zon, dat ook hoor. Ik kan straks even weg voor een boodschap en de luifel gewoon uit laten staan, er zit een wiebelmetertje in, als de luifel te veel wiebelt, gaat ie meteen omhoog.
Vroeger hadden we ook zo'n luifel thuis, maar dan met een windmeter en ik weet dat ze ook aardig irritant kunnen zijn bij wisselende weersomstandigheden (op-neer-op-neer en jawel... we doen het nog een keer) maar verder is het nogal ideaal.
Het was mijn droom in eerste instantie voor de konijnen maar later kon ik ook zelf minder m'n mijn handen enzo en daarom is het nu ook wel een uitkomst (je hebt ze ook met afstandsbediening natuurlijk maar speciaal voor de konijnen hebben we toch een volautomatische gekozen).
Ik vind het wel echt heel decadent. Raar hoor, ik praat hier minder graag over dan het laatste koopje dat ik op de kop heb getikt, of het laatste dat ik zelf heb gemaakt. Dat vind ik echt leuk om te vertellen, voor dit schaam ik me bijna, zo decadent. Geloof dat ik een beetje omgekeerd ben van het gros van de mensheid.
Anderzijds is het wel super leuk en fijn, om dromen waar te maken, ik ben er ook wel een beetje trots op.

We hebben trouwens niet de loterij gewonnen ofzo met al die zonnepanelen en luxe luifels mochten jullie dat denken. We hebben de afgelopen jaren gespaard voor deze dingen door besparen en ik heb een erfenis gehad. Van de erfenis heb ik tot nu toe een setje oorbellen gekocht, meer kon ik niet over m'n hart verkrijgen, ik wilde dat het naar iets nuttigs ging, dat zouden mijn opa en oma ook hebben gewild. Mijn opa, dat was pas een echte zuunigert maar mijn oma kon er ook wat van. Toch zou ik willen, dat ze wat meer geleefd hadden en minder hadden achtergelaten voor ons. Hoe zij sommige dingen gedaan hebben is echt letterlijk voor mij "ter leering ende vermaek" (mijn opa was echt heel erg zuunig en eigenwijs, maar gelukkig heb ik geen van beide eigenschappen georven ;-))
Mijn vader heb ik al meerdere keren gezegd, dat hij maar moet zorgen dat het geld op is op het eind maar dat ie dan goed heeft geleefd. Op een of andere manier gaan ouders op een bepaalde leeftijd zuinig en moeilijk doen vanwege "de erfenis" en daarover praten, ik hoor het veel meer om me heen. Mensen, leef toch lekker! Het leven hier is niet de generale oefening, het is de show zelf!

donderdag 5 juli 2012

Mud pie kitchen voor Mini

Vandaag had ik net voor de regenbui mijn mud pie kitchen af (een buiten-zand-speelkeukentje). Bij SillieSullie zag ik een mud pie kitchen, ik was op zoek naar een andere zandbak en raakte meteen geïnspireerd.
Vandaag heb ik een hoes voor de "zandbak" gemaakt, een gordijntje voor een deel van het keukentje en een hoes voor over het tafeltje.
Dit is Minipennies Mud pie kitchen geworden:


(klik op foto's voor vergroting)
Benodigdheden:
- twee oude poefjes/krukjes of een oud kastje, een oud boekenrekje of wat je ook kunt bedenken, voor inspiratie, zie hier.
- twee latten die ik door die krukjes heen kon steken
- een goedkoop plastic tafellaken en elastiek
- een rechthoekige speciekuip
- gebruikte bakjes, emmertjes, puddingvormen etc. uit de keuken
- een (speelgoed) pannetje en eventueel nog wat spul erbij (ik kocht ook een fleurig veger en blik, ze vind het altijd leuk om te "poetsen" met die van mij. Bij het opruimen veegt ze nu zelf het zand een beetje bij elkaar en ik doe de rest, ideaal)
- eventueel schoolbordverf en krijtjes
Oh ja, en zand natuurlijk... en een wasmachine ;-).

Minipenny heeft morgen een verkleedfeestje en ik wilde vanmorgen, toen ze uit haar speelkleertjes was, even kijken of ik het rokje in moest nemen. Sindsdien wil ze hem eigenlijk niet meer uit. Ze zegt dat ze Dora Ballerina is. Maar goed, daarom staat ze dus ook nog verkleed op de foto.

Het "gordijntje" heeft een hele grote driedubbele zoom gekregen. Het keukentje zal zeker volgend jaar de hoogte in moeten, het is wat laag. Ik kan dan de zoom weer veranderen, zodat het past.
De hoes over de zandbak heb ik van dubbele stof gemaakt voor de stevigheid. Voor het knippen heb ik gebruik gemaakt van bestaande hoeken, door de stof dubbel te vouwen, kon ik die zo naknippen.
Ik heb de verkeerde kant op elkaar gelegd en rondom gestikt, waarbij ik een smalle kant deels heb opengelaten. Toen omgedraaid en aan de goede kant ongeveer een centimeter naast de rand nog een keertje gestikt, zodat er een tunneltje rondom ontstond. Toen met een veiligheidsspeld het elastiek erdoorheen en even passen op de bak, hoe strak het elastiek moest komen. Daarna heb ik het laatste stukje dicht gestikt. We leggen een of twee latten onder het zeil, om doorzakken bij een grote regenbui te voorkomen.

Ik heb zo'n vervelend heftig zonlicht weerkaatsend tafeltje, waarvan het vorige exemplaar ook nog eens niet bestand bleek tegen het Nederlandse weer. Tafelkleedjes zouden alleen weer snel wegwaaien etc. Toen ik bedacht dat ik een hoes wilde maken over de bak, ging er een lampje branden en bedacht ik ook gewoon een hoes voor het tafeltje.

Voor de hoes om het tafeltje heb ik het tafeltje gewoon op z'n kop op de stof gezet en afgetekend. Daar een ruime rand omheen, knippen en toen op de naaimachine rondom een zoom gemaakt. Gewoon een beetje naar binnen gevouwen onder het stikken, niks afgespeld. Het is geen Chanel pakje en de onderkant van het tafelblad zie je toch niet.

 Vanmorgen de krukjes beplakt met krijtbord plakpapier en een deel omgedraaid zodat Minipenny ook op de zijkant kon krijten. Ik betwijfel of dit goed blijft zitten. Als je ook een krijtoppervlak wilt, kun je veel beter schoolbord verf kopen.
Ze vond het heel erg leuk. Ze was ook heeel erg vies van het krijt. Ze gaat namelijk ook op de krukjes keuken zitten, hangen en liggen. Ik trek gewoon de speelkleertjes uit op de deurmat en ik hou die kleertjes even apart. Rechts zie je hoe de twee planken door de krukjes heen gestoken dienst doen als "kastplanken"


Zo begon het gister. De zandbak spulletjes waren erg vies geworden (daarom moest de lekke zandbak er ook uit) en kregen dus een sopje. Dat was helemaal leuk voor Minipenny, spelen met zand EN water.

donderdag 7 juni 2012

Klei en cadeautje

 Maandagochtend wilde Minipenny kleien maar de klei was keihard geworden. Jaren terug vond ik op Instructables al eens hoe je zelf veilige klei kunt maken, die je daarna kunt bewaren in de koelkast (het is gewoon brooddeeg). Minipenny is er meer dan een uur zoet mee geweest. Instructables en het Nederlandse hoedoe zijn leuke bronnen voor creatieve en besparende instructies hoe je zelf dingen kunt maken. Met een beetje rondkijken doe je veel inspiratie op. Ook youtube en de rest van het internet staat er vol mee.
 Gister was een vriendin jarig. Ze vroeg een financiële bijdrage in de aanschaf van een nieuwe MP3-speler. Het is een goede vriendin en dan een envelopje, zo afgezaagd... In de gang lag een geel tupperware bakje klaar om haar terug te geven, ik wilde eens oefenen met zelf taarten decoreren en haar inspireren om haar taarten hobby weer op te pakken en samen werd dat dus... een neptaart van brooddeeg met haar tupperwarebakje en geld eronder. Ik had alleen nog groene voedingskleurstof (toko of Jamin) dus het werd een groene taart met bloemetjes uit de tuin.
Het standaardtje met cijfers en plek voor een kaarsje kocht ik ooit eens bij de eurowinkel, daar kunnen we nog veel verjaardagen plezier van hebben.
Voor vaderdag wil ik een echte taart gaan maken. Op de site de leukste taarten.nl staan recepten en instructies hoe je zelf een taart kunt maken en decoreren.  Ik red me wel met een theelepel en aardappelschilmesje als gereedschap. Eventueel op internet opzoeken hoe je bepaalde figuurtjes maakt zoals bloemetjes of poppetjes (zoek ook op klei, brooddeeg en Fimo). Op de verjaardag kreeg ik heerlijke carrotcake, dat smaakte naar meer. Ik denk er nu dus aan om voor vaderdag een carrotcake te maken, met groene icing waar ik op een of andere manier pieken in ga maken zodat het op gras lijkt en dan wat figuurtjes erop (ik wilde een decoratie maken over lekker buiten zijn en wandelen enzo, dat vindt papa zo fijn en leuk).

woensdag 2 mei 2012

Zelf frisdrank maken met een soda club apparaat

Edit april 2014:
Inmiddels is het gezicht van SodaStream in opspraak gekomen door haar werk voor dit bedrijf. Oxfam heeft alle banden met haar verbroken.
SodaStream blijkt voort te komen en gevestigd te zijn op illegaal bezet Palestijns grondgebied.  Palenstijnse medewerkers zouden bovendien geen goede en eerlijke behandeling ontvangen van de Israëlische eigenaar en haar medewerkers.

  Los hiervan gebruiken wij de SodaStream alleen nog voor mineraalwater voor mijn man. Ik vond de cola toch niet zo lekker als die van andere merken.
Wanneer het laatste gaspatroon leeg is, weet ik nog niet wat we gaan doen.




Ik was al een hele tijd benieuwd naar een soda club apparaat waarmee je zelf je frisdrank kunt maken. Al langer vind ik het een beetje onzinnig dat er flessen met vooral gewoon water en een beetje koolzuur en een beetje siroop rond worden gereden over de wereld. In de horeca hebben ze al jaren siropen en tanks met koolzuur. Bij de bar is dan gewoon een apparaat dat alles mengt aangesloten op leidingwater.
Door het blog van Natuurlijk Zuinig ging ik de laatste tijd ook nadenken over zero waste.

De meeste frisdrankproducenten gebruiken eenmalige PET-flessen, die dan gelukkig wel gerecycled worden tot nieuwe PET-flessen (een beperkt aantal keer). Door die eenmalige PET-flessen gaan er zelfs stemmen op dat het statiegeld helemaal afgeschaft kan worden, aangezien de consument die PET-flessen ook zelf in de plastic afval zak gescheiden kan inleveren.
Anyhoe, er worden altijd veel grondstoffen en olie(producten) bij verbruikt.
Bij een club soda apparaat horen flessen die je zelf schoonmaakt, die niet weer gevuld vervoerd hoeven te worden naar de supermarkt (en vanaf daar toch vaak met de auto naar huis) of na eenmalig verbruik gerecycled moeten worden.
Mij leek het ook heel handig omdat ik dan niet meer met flessen hoef te sjouwen en daarbij dan ook makkelijker de weekboodschappen mee kan krijgen op de beperkte ruimte op de fiets.

Gister kwam mijn pretpakketje binnen met 2 cilinders koolzuur en een fles siroop, ik was heel benieuwd of het apparaat (geruild voor iets via Marktplaats) het goed zou doen. Hij deed het prima, eigenlijk kan er ook niet snel iets aan stuk gaan.

Hoe het werkt:
Aan de achterkant van het apparaat kun je een cilinder indraaien, dan is het apparaat klaar voor gebruik. Aan de voorkant druk je op het witte vlak/ drukknop waardoor de aansluiting voor de fles naar achter kantelt, dan draai je een soda club fles met gekoeld leidingwater in de aansluiting.
Je drukt op de grijze knop bovenop het apparaat tot je een scheet-geluid hoort (Soda Club noemt dit een bromgeluid, ik vind het gewoon het geluid van een scheet maar ik kan me voorstellen dat ze het zo niet verkopen ;-)). Een scheet is licht bruisend water, twee voor gemiddeld, 3 scheten voor sterk bruisend (zie ook *).
Vervolgens druk je weer op de drukknop (pssjt) en haal je de fles eruit. Als je wilt, kun je nu een smaakje toevoegen met een van de siropen.

De plussen en minnen van soda club:
+ het apparaat werkt zonder stroom.
+ het bespaart veel plastic afval, grondstoffen, afval en olie (productie, recycling, vervoer).
+ bijzonder milieuvriendelijk dus
+ geen gesjouw meer met flessen frisdrank.
+ je maakt zelf je frisdrank, dat vind ik eigenlijk wel leuk maar het is ook handig want;
+ je bepaald zelf hoeveel "bubbels" je wilt en hoe zoet je het graag hebt.
+ de siropen bevatten 50% minder suiker
+ de flessen siroop, bewaar je buiten de koelkast, ze kunnen bij het plastic afval na gebruik.
+ altijd in ieder geval mineraalwater in huis, als je je voorraad siropen goed bijhoudt, de rest van je favoriete fris ook.
+ de pink grapefruit siroop is, zoals op internet ook beweert wordt door meerdere mensen, super lekker. Deze en andere smaken, kun je niet in de winkel kopen in Nederland. Is weer eens wat anders.
Het is goedkoper dan A-merken frisdrank.
Update: kinderen vinden het geweldig. Als de kinderen van een vriendin hier zijn, moet ik altijd even wat maken, ze vinden "het schetenapparaat" hilarisch en geweldig.
+/- de kosten voor een liter mineraalwater zijn 0,22 tot 0,26 per liter*, voor frisdranken zijn de kosten 0,52 tot 0,65 per liter**. Ons vaste merk cola van Lidl is goedkoper. 
+/- de flessen van soda club die in het apparaat passen, hebben een uiterste houdbaarheidsdatum. Na de datum aangegeven op de fles moet je officieel nieuwe aanschaffen met het oog op veiligheid (er komt veel druk op de flessen te staan), ook als je ze weinig hebt gebruikt. De fabrikant heeft daarbij uiteraard gekozen voor gemak voor de consument, niemand wil bijhouden hoeveel keer een fles al is gebruikt, dat is niet handig. Het is dus gewoon niet anders.
+/- ik lees recensies van mensen die klagen over siropen die over de datum gaan. Sommige "natuurlijke" siropen hebben een vrij beperkte houdbaarheid, de overige siropen zijn langer houdbaar. Ik heb gister een flesje ontvangen voor 9 liter frisdrank dat nog meegaat tot februari 2012, ik denk dat ik dan al 4 flesjes verder ben. Bij matig tot zeer matig gebruik (of alleen voor feestjes/ bezoek) kan ik me wel voorstellen dat de siropen eens over de datum kunnen gaan.
+/- ik lees recensies van mensen die het gebruik onhandig vinden. Daar kan ik me niet in vinden; je kunt het apparaat overal neerzetten want het heeft geen stroom nodig, het is ook licht dus je pakt het zo op en zet het even op het aanrecht. Het enige dat ik me kan bedenken is dat je wel de flessen zelf schoon moet maken (en ze mogen niet in de vaatwasser of te heet afgewassen worden!) en er aan moet denken om altijd wat flessen met water koud te leggen. UPDATE 21-7: ik maak de flessen nu eens per week schoon met een tablet kunstgebitten reiniger per literfles, dat werkt heel goed. De eerste keer verdween zelfs meteen de aanslag uit de oudere flessen. Even een keer goed uitspoelen, tenzij je van cola met mintsmaak houdt ;-).
+/- in deze recensie uit 2010 van lowimpactman las ik over het bezwaar voor sommigen over de siropen, die niet biologisch zijn. Je kunt ook biologische vruchtensappen toevoegen en volgens mij moet je ook makkelijk zelf siropen kunnen maken (bijvoorbeeld limoensap en rasp in een pannetje verwarmen met een type suiker naar keuze (geen idee of Stevia ook werkt).


- ik vind de informatie van soda club niet helemaal duidelijk op sommige punten.
Zo staat er niet dat je bij de actieset cilinders geen lege hoeft in te leveren, dat is me telefonisch verteld, ik moet nu maar hopen dat het klopt en dat ik niet nog eens 20 euro huur in rekening krijg gebracht voor de cilinders (ik heb het wel extra vermeld bij de bestelling). Ook zat er in mijn pakket een kortingscoupon voor een siroopfles. Die bleek alleen in België geldig en had niet in mijn pakket moeten zitten maar inmiddels had ik al wel voor 10 cent (starttarief) naar het gratis nummer gebeld en was ik 3 keer terug gebeld door soda club. Ik kreeg alleen maar excuus, geen korting, terwijl het hun fout was. Nou gaat 't me niet om dat piepkleine beetje korting maar wel om service en het principe.
- het verkooppunt bij mij in de buurt, heeft nog wel voldoende cilinders maar bijna geen siropen meer. Volgens de eigenaar van de winkel loopt het niet meer goed. Je bent dus een beetje op internet aangewezen met daarbij komende verzendkosten. 
- de siroop van cola Sugar free (zwart) smaakt naar hoestdrank, vind ik. De siroop van de cola light is iets beter te pruimen maar nog niet echt mijn favoriete cola. 
- pas bij een bestelling van 30 euro of meer, kun je je pakket van soda club gratis afhalen bij een Kiala punt. Even een beetje siroop bijbestellen is dus duurder.
- jammer dat de flessen niet in de vaatwasser kunnen.
- zie update bovenaan dit artikel.  Misschien dat er mensen zijn met morele bezwaren tegen het merk.


*prijs per liter uitgaande van 2 cilinders voor 29,99 (eerste set die je aanschaft) en de volgende 2 cilinders voor 21,98, uitgaande van een leidingwaterprijs van 0,859 per m3, exclusief kosten van de flessen en schoonmaak van de flessen, excl eventuele bezorgkosten.
Bij de laagste prijs ben ik ervan uitgegaan dat er 60 liter uit een cilinder gaat. Soda club zegt hierover: Wij danken u voor uw mail. Uitgaande van 3 bromtonen voor 1L fles frisdrank (erg bruisend) kunt u ongeveer 50 liter frisdrank maken. Wanneer u minder gas toevoegt kan dit oplopen tot 60 Liter. De hogere prijs is dus voor mineraalwater met meer bruis, waardoor er maar 50 liter uit een cilinder gaat.

** zie opmerking hiervoor met daarbij: bij de lagere prijs ben ik ervan uitgegaan dat ik minder siroop gebruik dan aanbevolen (veel gebruikers zeggen dat dit prima kan, in mijn ervaring tot nu toe is dat ook zo), bij de hogere prijs is de aanbevolen hoeveelheid gebruikt. Voor de berekening ben ik 90% uitgegaan van de standaard flessen siroop die 12 liter frisdrank opleveren voor een bedrag van 4,19 per stuk. Echter hier, zijn de siropen weer iets voordeliger. Ik heb begrepen dat er in Duitsland ook goedkopere "namaak" siropen te krijgen zijn (/waren???).

*** Ik ga er van uit dat die extra frisdrankbelasting dan niet geheven gaat worden op de soda club koolzuurcilinders en siropen, omdat het nog geen frisdrank is wat verkocht wordt. Ben overigens erg benieuwd hoe ze dat willen doen, die frisdrankbelasting, wanneer is iets frisdrank en is er niet veel te koop dat even "erg" is? 

vrijdag 30 maart 2012

Voorkom skimmen chipkaarten

Op mijn favoriete consuminder forum las ik dat het boevengilde weer iets nieuws heeft bedacht.
Omdat in een OV-chip electronica zit waardoor informatie van afstand uit te lezen is (anders zou je ook niet kunnen inchecken door je pas voor de lezer te houden), kan er ook iemand naast je gaan staan en de gegevens op je kaart uitlezen om er vervolgens misbruik van te maken.
Ook schijnen (sommige) creditcard gekopieerd te kunnen worden. Volgens mij is dat alleen in het buitenland gebeurd.
Fabrikanten zijn ook weer op deze "trend" ingesprongen er er zijn nu speciale aluminium pasjesportemonnees en speciale hoesjes voor je passen.

We hadden het er over op het forum, hoe je zelf makkelijk iets zou kunnen maken zodat je geen dingen hoeft aan te schaffen maar je OV-chip toch veilig is voor skimmers.
Een stuk alufolie achterin m'n portemonnee lijkt me niet zo handig. Ik vroeg me af of chipszakken niet zouden kunnen werken, iemand anders zei, dat je dat kon testen door je mobiel erin te leggen.
Ik had nog schone chipszakken liggen voor een projectje, dus ik aan de slag. De eerste zak deed het niet maar deze hiernaast wel. "Deze mobiel is momenteel niet bereikbaar". Hà! Ik heb toen twee stukken op maat geknipt voor de papiergeldvakjes en nog een stukje bovenop m'n OV-chip gemaakt. Maar met m'n mobiel erin of ertussen, ging die nog gewoon af. Blijkbaar is een klein gaatje dus genoeg voor signaal.


Voor de zekerheid heb ik dus maar hoesjes gemaakt van de zak die ik al getest had met mijn mobiel. Dubbelvouwen - zijkanten omvouwen en dichtplakken - aan de bovenkant een "flapje" overlaten zodat je dat kan omvouwen. Leermomentje: de eerste had ik te strak gevouwen, dan krijg je het pasje er lastig uit (zeker als je weer eens moet sprinten voor de sprinter, like me ;-) ). Beetje ruimte overlaten dus.

Paar fotootjes ofzo erop en klaar.

donderdag 29 maart 2012

kweken in PET-flesjes

Naar aanleiding van de vragen over mijn experiment met het kweken in kleine PET-flesjes een blogje daarover.
Gister heb ik na mijn ochtend workshop "zaaien en kweken" (het was ook wel: zaaien en kwekken, het was erg gezellig maar vooral leerzaam) snel gezaaid wat nog gezaaid moest worden.

Hieronder zie je waar ik de PET-flesjes open gesneden heb.
Ik kan de PET-fles nu "dicht" laten staan (1), open klappen (2) en met een wasknijper erop, blijft het (verder) open staan (3), dat is handig als het plantje al iets groter is. Ik kan ze ook weer dichtklappen, soms moet ik dan even een kneepje geven in "het scharnier".
Dit zijn dezelfde flesjes dichtgeklapt.

Bevindingen tot zover:

DO's:
- snij de flesjes open ongeveer een halve tot een hele centimeter onder het bovenste randje waar het etiket tussen zat.
Zo kun je makkelijk bij de closetrol om te zaaien en kan het plantje toch nog wat hoogte krijgen voor je de bovenste helft open moet zetten om te voorkomen dat het plantje beschadigd raakt bij het openen of de wanden van het flesje gaat raken. Bij andere merken, snij het flesje een centimeter of 3 a 4 boven de closetrol open.

- Neem potgrond en zaaigrond die ongeveer zo vochtig is als een handdoek na het afdrogen. Die term moet ik even uitleggen, in mijn workshop werd ons uitgelegd hoe vochtig de grond moest zijn en ik vroeg "okee, strijkdroog dus?" "Nee, iets vochtiger, zoals je handdoek na het douchen" ;-).

- vul de closetrolletjes (eigenlijk zijn strookjes krantenpapier veel beter! Die absorberen het vocht beter) helemaal met potgrond en druk die dan heel goed aan, de overige ruimte vul ik met zaai- en stekgrond (sinds gister, potgrond bevat te veel voeding voor zaailingen). Ook goed aandrukken. Zaadje(s) erin en een laagje zaai- en stekgrond erover zo dik als het zaadje is.

- Geef de zaailing nog een klein beetje water (dat doe je niet als je in plastic zaait, omdat plastic bakjes geen vocht opnemen)

- Je hebt echt ventilatie nodig, plak de opening dus niet dicht, misschien moet je zelfs de dop van de fles afhalen. Zeker als je wat uitgeschoten bent met het water.

DONT'S:

- Te natte potgrond en te veel water, ik heb daardoor nu een schimmel in twee flesjes. Mijn potgrond had even vochtig gelegen in de zak, ik had het even los moeten leggen en wat laten aandrogen in de zon.

- Dichtplakken, er is echt wat ventilatie nodig, als ik "het scharnier" even knijp, sluit het al prima. Zaaibakken en andere contrapties die je kunt kopen, hebben ook ventilatie. Een flesje had ik dichtgemaakt, die heeft nog meer schimmel.

- een te grote fles, dat is niet handig met de closetrol vullen, erin zetten er eruit halen. Grotere PET-flessen kun je wel weer in de tuin gebruiken om jongen plantjes te beschermen of om de bodem over een stok te zetten, dan kan je er gaas (neem blauw, groen en zwart zien de vogels niet!) of plastic overheen leggen om iets te bouwen om planten te beschermen.

Over een tijdje zullen er als het goed gaat plantjes groeien in de cola-flesjes, dan kan Coca Cola pas echt claimen dat ze "plant-bottles" maken! (de zgn plant bottle van Coca Cola is meer marketing dan echt hart voor het milieu).

De aubergine die ik vorige week heb gezaaid in twee flesjes hebben al twee kleine sprietjes gemaakt. Ik heb dus alleen dus schimmel aan de buitenkant van de closetrol waar ik nog iets aan moet doen. Een andere fles die ik al wel gevuld had met closetrol met potgrond heeft ook wat schimmel, zelfs zonder extra water. In de zaaibakjes die gestapeld klaar stonden zaten ook twee schimmel plekjes. De potgrond was dus denk ik gewoon te vochtig en ik had voor meer ventilatie moeten zorgen.

Misschien dat meer ervaren tuiniers nog meer tips hebben?

In de zaaibakken had Minipenny vorige week al heel lief potgrond gedaan, die heb ik ook nog aangedrukt en er zaaigrond bovenop gedaan. Ik dacht altijd dat de grond voor zaailingen lekker los moest zijn maar dat is dus niet zo.
Gister heb ik een handig dingetje gekocht; een potjesmaker, het is het houten dingetje dat je in de zaaibak zit staan. De bovenkant blijkt ook erg handig te zijn om grond aan de drukken (dat zie je in het zaaibakje waar de potjesmaker in staat). Geen vieze nagels en met een beweging is het goed aangedrukt.
Toen ik de zaadjes erin legde, kon ik ze afdekken met zaaigrond uit de hoekjes.
We hoeven nu geen pleerollen meer te bewaren, volgend jaar maak ik m'n zaaipotjes van krantenpapier.

Er lag al een paar maanden een oude luxaflex buiten met de bedoeling er plantenstokjes van te knippen (gekocht bij de kringloop voor Minipenny's kamer, bleek niet te passen). Daar ben ik vorige week aan begonnen. Helaas zit er een gladde coating over het metaal, daardoor moet ik er met een CD-marker op schrijven (minder milieuvriendelijk) op metaal zonder coating kun je met een grafiet potlood schrijven (ook te koop bij Wilftfang).

En nu is het dus afwachten..